چرا مردها جوش می‌آورند؟
زن‌ها باید نسبت به ساختار كلامی همسرانشان شناخت كافی داشته باشند تا بتوانند آنها را درك كنند. شاید همین عدم‌شناخت باعث می‌شود كه ساده‌ترین گفت‌وگوهای خانوادگی در كمترین زمان ممكن به یك چالش كلامی و جنجال روانی تبدیل می‌شود. مرد، پشت در خانه ایستاده و 30ثانیه از زنگ‌زدنش گذشته اما خانم خانه هنوز آیفون را جواب نداده است. مرد نگران می‌شود اما نمی‌تواند این نگرانی را به درستی منعكس كند و آن را با پرخاش‌های توأم با عصبانیت بروز می‌دهد. زن چون این ساختار معیوب كلامی مردش را نمی‌داند به جای آرامسازی شرایط، جنگ جهانی سوم راه می‌اندازد و مرد، در مقابل، با بمب‌های ویرانگر، فضای خانه را مثل هیروشیمای بعد از بمب اتم، با خاك یكسان می‌كند.
حرف‌زدن مردها استخوان‌بندی خاصی دارد. جملات را با كلمات ساده شروع می‌كنند و كوتاه‌كوتاه حرف می‌زنند. مردها نوعا در گفت‌وگوهایشان صریح و رك هستند و دوست دارند سریع به نتیجه برسند، برای همین، عموما فهمیدن منظورشان پیچیده نیست، مگر آنكه در شرایط خاص احساسی قرار بگیرند و نتوانند برای بیان احساساتشان واژگان مناسبی استخدام كنند؛ درست همانند آن مرد پشت در كه از دیر جواب دادن همسرش نگران شده و گمان برده اتفاق خاصی رخ داده است. اما برای بیان این احساس، كلمات نادرستی به‌كار می‌گیرد و ظاهر كلامش شكل پرخاش پیدا می‌كند. درصورتی كه احتمالا معنای این عصبانیت آن است كه «عزیزم! چرا دیر جواب دادی؟ دلم هزار راه رفت.گفتم نكند اتفاقی برایت رخ داده است».
البته بعضا غرور مردها نیز مزیدبر علت می‌شود تا نگرانی‌هایشان را مخفی كنند. شاید نمی‌خواهند لو بروند كه آنها هم ترسیده‌اند یا نگرانی، قلب‌شان را از جا در آورده است. اینجاست كه خانم خانه بایستی به ساختار كلامی مردش آشنا باشد و او را كمك كند تا به شرایط عادی گفت‌وگو برگردد. زن صبورترین موجود است، پس باید از این نیرو برای مدیریت سوء‌تفاهم‌های خانوادگی وام بگیرد. نباید مردی را كه در آستانه جوشیدن است به درجه حرارت بالاتر رساند. باید شعله احساسش را خاموش كرد تا از جوش بیفتد. آن‌وقت می‌شود همان مرد همیشگی كه می‌توان مهربانی را در چشم‌هایش دید و دوستش داشت. همه اینها برمی‌گردد به شناخت مردها.
منبع: همشهری انلاین
