كوكبه عدل

گرچه از اهل جهان روی نهان ساخته ای

روشن از پرتو خود روی جهان ساخته ای

دیدن طلعت تو چشم جهان بین خواهد

كه جهانی به سوی خود نگران ساخته ای

آنچه پیداست به چشم تو نهانست ز ما

و آنچه پنهان بُوَد از ما تو عیان ساخته ای

تو چو خورشید، پدیدی ولی از فرط ظهور

رخ نهان از نظر پیر و جوان ساخته ای

عالم جم اگر از جنگ تبه گشت چه باك

كز پی صلح تو جا در دل و جان ساخته ای

هر كجا كوكبه عدل تو پرچم افراشت

عرصه مظلمه را مهد امان ساخته ای

هادی خلقی و مهدیّ حق و حجّت عصر

وز رُخ اهل جهان روی نهان ساخته ای

به ولای تو كه فرمان ولایت با توست

بنده درگه خود پادشهان ساخته ای

هر كه شد پیرو تو، پیروی از ظلم نكرد

كه ز بیداد گرش دادستان ساخته ای

صاحب امری و از حكم تو بیرون نبوَد

آنچه در دایره كون و مكان ساخته ای

تو به خود قائم و قائم به تو عالم كه جهان

قائم از عدل كران تا به كران ساخته ای

حجّت بالغۀ عقلی و در روی زمین

پیرو حكم خود اعصار و زمان ساخته ای

دولت حق طلب ار دولت"سرمد" طلبی

گر بدین سودا بی سود و زیان ساخته ای