تبیان، دستیار زندگی
پس از شهادت رسول اکرم صلّی اللّه علیه و آله تا پایان ایام خلافت خلفا چیزی به غیر از قرآن کریم و روش اعراب گذاری آن بر طبق مبادی علم نحو به دست ابو الاسود دئلی و به املای امیر المومنین علی ابن ابی طالب، تدوین نشد.
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

حفظ آثار  پیامبر اکرم بعد از ایشان!

پس از شهادت رسول اکرم صلّی اللّه علیه و آله تا پایان ایام خلافت خلفا چیزی به غیر از قرآن کریم و روش اعراب گذاری آن بر طبق مبادی علم نحو به دست ابوالاسود دئلی و به املای امیرالمؤمنین علی ابن ابی طالب، تدوین نشد.

فرآوری: محمد باعزم- بخش تاریخ و سیره معصومین تبیان
اسلام

در مورد تاریخ اسلام و سیره رسول اکرم صلّی اللّه علیه و آله تا پایان ایام خلافت خلفا چیزی نگاشته نشد. در این مدت چیزی به غیر از قرآن کریم و روش اعراب گذاری آن بر طبق مبادی علم نحو به دست ابو الاسود دئلی و به املای امیرالمؤمنین علی ابن ابی طالب، تدوین نشد و این بدان دلیل بود که رسول خدا صلّی اللّه علیه و آله مسلمانان را به کتابت قرآن کریم تشویق می کرد اما اختلاط اعراب با اقوام دیگر و رواج لغت های غیر عربی در میان آنها باعث شد که ابو الاسود دئلی خدمت علی علیه السّلام برسد و به راهنمایی او برای حفظ زبان عرب، علم نحو را تدوین کند.
در نتیجه گسترش قلمرو اسلامی و اختلاط با اقوام دیگر داستان هایی از پادشاهان فارس و بنی اسرائیل رواج یافت، و آمده است که معاویه علاقه مند شد تا کتابی در تاریخ قدیم نگاشته شود برای همین عبید بن شریّه که پیرمردی صد و بیست ساله بود از صنعای یمن به خدمت او در آمد و کتابی در مورد اخبار گذشتگان و پادشاهان عرب و فارس و حبشه و غیره نوشت و این اولین متن مدوّن بعد از قرآن کریم می باشد.(1)
با وجودی که مسلمانان بسیار علاقه مند بودند آثار مربوط به رسول اللّه صلّی اللّه علیه و آله را برای همیشه نگه دارند و این حکایت از تعلق خاطری می کرد که به آن حضرت صلّی اللّه علیه و آله داشتند؛ ولی با کمال تأسف خلفای سه گانه از تدوین سیره آن حضرت صلّی اللّه علیه و آله و احادیث جلوگیری می کردند و علّت آن هم به گمان خودشان این بود که احادیث با قرآن کریم مخلوط می شود. در این میان تنها امیر المؤمنین علی علیه السّلام زیر بار این ممانعت نرفت و آن را تأیید ننمود؛ بلکه علم نحو را به کاتب خودش ابو الاسود دئلی املا کرد، و نیز کتاب هایی را در فقه و حدیث نوشت و به کاتب همیشگی خودش، عبید الله بن ابی رافع دستور داد که قضاوت مهمّ و احکام صادره از او را درباره وضو و نماز و سایر ابواب بنویسد.(2)

پس از شهادت رسول اکرم صلّی اللّه علیه و آله تا پایان ایام خلافت خلفا چیزی به غیر از قرآن کریم و روش اعراب گذاری آن بر طبق مبادی علم نحو به دست ابو الاسود دئلی و به املای امیر المؤمنین علی ابن ابی طالب، تدوین نشد.

با این اقدام امیر المؤمنین علیه السّلام و با اظهار علاقه مسلمانان به احادیث پیامبرشان، افرادی در میان مسلمانان ظاهر شدند که حامل احادیث بودند و از علما و فقها به شمار می رفتند اما از آنجا که ممنوعیت نوشتن احادیث به صورت رسمی از سوی خلفای بعد از حضرت علی و فرزندش امام حسن علیها السّلام تا زمان عمر بن عبد العزیز ادامه یافت در این مدت حاملان فقه فقط محدّث و بازگو کننده روایات بودند و چیزی را در فقه یا حدیث تدوین نکردند امّا به نوشتن نکاتی از سیره پیامبر صلّی اللّه علیه و آله اقدام نمودند.(3)


پی نوشت ها:
(1). مروج الذهب، ج 2، ص 60- 62 و 251
(2). رجال نجاشی، ص 4- 7
(3).تاریخ تحقیقی اسلام ،ج 1،ص:21

مشاوره
مشاوره
در رابطه با این محتوا تجربیات خود را در پرسان به اشتراک بگذارید.