تبیان، دستیار زندگی
اختلافات رییس اجرایی حکومت وحدت ملی افغانستان و رییس جمهور این کشور بدون توجه به اوضاع جاری در این کشور همچنان ادامه دارد و وارد مرحله ای جدیدی از تنش شده است.
عکس نویسنده
عکس نویسنده
نویسنده : قبس زعفرانی
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

تداوم اختلافات عبدالله و غنی فارغ از اوضاع افغانستان


اختلافات رییس اجرایی حکومت وحدت ملی افغانستان و رییس  جمهور این کشور بدون توجه به اوضاع جاری در این کشور همچنان ادامه دارد و  وارد مرحله ای جدیدی از تنش شده است.

قبس زعفرانی - بخش سیاست تبیان

تداوم اختلافات عبدالله و غنی فارغ از اوضاع افغانستان

عبدالله عبدالله، رییس اجرایی حکومت وحدت ملی، از برخوردها و تصمیم های یک جانبه رییس جمهور  غنی، شدیدا انتقاد کرده می گوید: کسی که حوصله بحث کردن و شنیدن را نداشته باشد، لیاقت ریاست را هم ندارد.
دفتر ریاست  جمهوری افغانستان از این اظهارات ابراز تاسف کرده می گوید: این اظهارات خلاف موازین حکومت داری بوده است.
عبدالله پنج شنبه، 21 اسد، در مراسم گرامی داشت روز جوان گفته بود: رییس  جمهور غنی چند ساعت برای وزرا لکچر می دهد، اما حاضر نیست، حداقل ده دقیقه حرف ها و دلایل وزرا را بشنود.
رییس اجرایی حکومت وحدت ملی هم چنین از اشرف  غنی به دلیل اینکه در تقرر بیشتر افراد با وی مشوره نکرده و یک جانبه عمل کرده و زمان ها و فرصت هایی را از دست داده، انتقاد کرده و گفته بود: رییس جمهور محترم افغانستان! خودت وقت نداری که رییس اجرایی ات در ظرف سه ماه حداقل دو ساعت یا یک ساعت هم دیگر را تنها، یک به یک ببینی، پس وقت شما بزرگوار در چه سپری می شود؟ من از قصه های ناگفته فقط از کوه، کاهش را گفتم. پس باقی وقت درچه می گذرد؟
وی هم چنین تاکید کرده بود: کسی که حوصله بحث و شنیدن را نداشته باشد، لیاقت ریاست ندارد؛ آن هم به این زبان و ادبیاتی که من مطرح می کنم. من نمی گویم، هرچه را گفتم، گوش بدهد.
عبدالله در این مراسم از اشرف  غنی خواسته بود، حداقل به توصیه های حامد کرزی، رییس جمهور پیشین گوش دهد که در زمان انتقال قدرت «درگوشی» به  غنی گفته بود، وقت بی حوصله گی  گذشته و پس از این باید حوصله داشته باشی.
رییس اجرایی حکومت وحدت ملی از عدم تعهد رییس جمهور به موافقت نامه سیاسی تشکیل حکومت وحدت ملی نیز انتقاده کرده بود: اگر براساس این موافقت نامه عمل می شد، مشکلات امروزی افغانستان کم تر می شد.
عبدالله با دادن هشدار که پس از این در برابر اقدامات رییس جمهور صبر و حوصله نخواهد کرد، اقدامات یک جانبه رییس جمهور را موجب فلج شدن حکومت و گرفته شدن صلاحیت برخی از وزرا عنوان کرده بود.
وی با تقرر نادر نادری، به عنوان رییس کمیسیون مستقل اصلاحات اداری مخالفت کرده، گفته بود: با وی در تقرر افراد جدید در پست های دولتی، هیچ مشوره ای صورت نمی گیرد.  غنی تحت نام اصلاحات، ریشه اصلاحات را در می آورد.
عبدالله از اشرف غنی خواسته بود، در تقرر افراد جدید در پست نهادهای دولتی، براساس موافقت نامه سیاسی عمل کند.


واکنش ارگ ریاست  جمهوری


ارگ ریاست  جمهوری در واکنش به اظهارات عبدالله ابراز تاسف و این اظهارات را خلاف موازین و روحیه دولت داری توصیف کرده، در اعلامیه ای نوشته بود: با تاسف صحبت های عبدالله در مطابقت با موازین و روحیه دولت داری نبوده، زیرا اساس حکومت داری بر اصول و ضوابط قانونی استوار و بر مبنای آن اجراآت صورت می گیرد.
دفتر ریاست جمهوری تاکید کرده بود: کار حکومت وحدت ملی به حیث مجموع ادامه می یابد و به زودی درمورد اظهارات عبدالله بحث های جدی و موثر صورت خواهد گرفت.
فارغ از رویداهای امنیتی این روزهای افغانستان و شدت نبردها در ولایات مختلف و پیشروی های طالبان، اگر به درون ادار   کابل بنگریم، وضع موجود میان غنی و عبدالله، از حالت نبردها بهتر نیست.
از همان ابتدای روی کار آمدن حکومت وحدت ملی اغلب گمانه زنی ها بر این بود که این اداره و وحدت این دو رئیس جنب   عملی و واقعی نخواهد داش و وحدت آنها سمبولیک و فرسایشی است.
اینک این گمانه زنی ها در حال پیوستن به واقعیت اند و کاس   صبر عبدالله بالاخره لبریز شد و چیزهای از اشرف غنی گفت که کمتر کسی تا حالا گفته است، چیزهایی که بیشتر نمایانگر فاصله عمیق و اختلافات فاحش میان سران نام نهاد وحدت ملی است.
سوال عمده این است که چرا عبدالله حالا بعد از گذشت قریب به سه سال از عمر حکومت وحدت ملی در یک نطق رسمی چنین اظهاراتی کرده و بی لیاقتی اشرف غنی را بازگو کرده است؟
این حرف ها اگرچه اولین بار است، از عبدالله شنیده می شود، اما حرف هایی است که سال هاست، دلسوزان کشور می گویند و راجع به نااهلی و بی کفایتی اداره های دست نشانده غرب و حکومت فاسد در مجال های مختلف تذکر داده و می دهند، چرا در قبال آن اظهارات واکنشی صورت نمی گیرد، ولی اظهارات عبدالله این اندازه بازتاب داده می شود؟
هرچه هست، انکه این اظهارات بار دیگر نشان داد، سران حکومت نه تنها اختلافات گذشته خود را حل نکرده اند، بلکه اختلاف آنها بر سر قضایای مختلف عمیق تر هم شده و نتیج   آن، این شده که هنوز هم کابین   حکومت تکمیل نشده و بسیاری از والیان به عنوان سرپرست ایفای وظیفه می نمایند. اختلاف بر سر کمیسیون های انتخاباتی همچنان پابرجاست و تذکره های الکترونیکی همچنان اجاز   صدور نیافته است. در کنار آن، اختلافات داخلی حکومت وحدت ملی، روی سیاست خارجی افغانستان نیز تاثیرات عمیق داشته است.
درحالیکه به زعم بسیاری از آگاهان سیاسی فاصله ی میان دولت و ملت با مشکلات و معضلات ناتمام و دنباله دار معیشتی و امنیتی هر روز بیش از پیش می شود و البته بیش از نیمی از ولایات کشور درگیر جنگ هستند، با این حال ارگ نشینان با بی اعتنایی محض و بی مسوولیتی تمام به فکر جابجایی اقوام و اقارب خود در پست های دولتی هستند.
عبدالله عبدالله، رییس اجرایی موقت افغانستان که قرار بود طی مهلتی دو ساله از آغاز حکومت وحدت ملی، در جایگاهی تعریف شده معادل صدراعظمی یا نخست وزیری مقرر گردد، به پایان عمر کاری خود در قصر سپیدار نزدیک می شود، درحالی که هرگز با اشرف غنی به توافق نرسید.
این دو دستگی و شکاف آشکار رقابتی و حتی تاحدودی خصمانه که میان تیم های تحول و تداوم و اصلاحات و همگرایی از ابتدای تحلیف روسای جمهور و اجرایی تاکنون وجود داشته است، نه تنها به ضرر خود ارگ نشینان تمام شده و آنان را در مجامع جهانی مضحکه کرده بلکه به ناآرامی و تنش در کشور دامن زده است.
اینگونه به نظر می رسد، هر بار که تقرری ها و جابجایی ها اعم از برکناری و به کار گماری توسط گروهی در حکومت رخ می دهد گروه مقابل بلافاصله به مخالفت و سپس به تقابل می پردازد و از این رو، ارگ مملو از مباشران و مشاوران و معاونان با معاش بالا و بدون کارایی معین شده است.
گویی روسای جمهور و اجرایی در حساس ترین و حایز اهمیت ترین دوره ی کاری خود دغدغه ای مهمتر از تقسیم چوکی ندارند و همچنان مصروف ازدحام زاید ارگ هستند؛ درحالی که معلوم نیست با اتمام دوره ی دو ساله ی ریاست اجرایی، سرنوشت ده ها و صدها افراد زیردست و محافظان و مشاوران و معاونان وی چه می شود.