عیب رندان مکن
این عیب‌جویی‌ها یك نوع بیماری است كه خیلی زود باید درمان شود. بنابراین برای درمان این بیماری باید عوامل به‌وجودآورنده آن را تشخیص داد و برطرف كرد. خوب است كه این عوامل را باهم مرور كنیم.
یكی از عوامل عیب‌جویی، دشمنی است. آدم‌ها با كسی كه دشمنی دارند عیبش را پیدا می‌كنند. فرض كنید خانمی را كه از مادرشوهرش بدی دیده است و میان آنها دشمنی ایجاد شده؛ از آن به بعد او فقط دنبال این است كه عیب مادرشوهر را پیدا كند.
عامل دیگر، حسادت است؛ مثلا شخصی می‌بیند كه خانواده برای یكی از دامادهایشان فلان شرایط را ایجاد كرده‌اند ولی برای داماد دیگر، آن امتیازات را قائل نشده‌اند. اینجاست كه حسادت آدم گل می‌كند و شروع می‌كند عیب آن داماد اول را دنبال كردن. یكی از عوامل دیگر، انتقامجویی است. آدمهایی كه انتقامجو هستند، عیب‌جویی نیز می‌كنند چرا كه یكی از راه‌های انتقام این است كه در زندگی خانوادگی عیب‌ها را شناسایی و آنها را مدام برجسته كنند.
عامل دیگر، خودستایی است. آدمهایی كه دائما دنبال تعریف از خودشان هستند عیب‌جویی از دیگران را دوست دارند و دنبال می‌كنند، درحالی‌كه امام‌علی(ع) در این‌باره می‌فرمایند: «هركس دقت كند روی عیب‌های خودش، از عیب دیگران راحت می‌شود.»
همچنین یكی از دلایل عیب‌جویی، جلب محبت دیگران است. برخی‌ها خلأ محبتی و عاطفی دارند و برای آنكه دل دیگران را به سمت خودشان جلب كنند، عیب دیگران را رو می‌كنند تا دیگران به آنها بیشتر توجه كنند.
نتیجه این عیب‌جویی‌ها این می‌شود كه قلب افراد مكدر می‌شود، مهر و علاقه‌شان نسبت به هم رفته‌رفته كم شده و نسبت به زندگی، خانه‌داری و همسرداری دلسرد می‌شوند. اینها عوامل عیب‌جویی است و باید خیلی مراقب باشیم. این صفت از صفات بسیار زشت است. انسان نباید دنبال اشكالات مردم باشد تا جایی كه امام‌صادق(ع) فرمودند: «دورترین حالات انسان از خدا این است كه با كسی طرح دوستی بریزد و لغزش‌های او را به‌خاطر بسپارد تا روزی او را رسوا سازد».
