ادامه شاهکارهای کمیته ملی المپیک

بعد از ناکامی خیلی از رشته ها در المپیک کارشناسان صاحب نام رشته های مختلف از عدم توجه کمیته ملی المپیک به هشدارها به عنوان یکی از دلایل اصلی ناکامی های المپیکی نام می برند.

خیلی از این کارشناسان اذعان می کنند که در گزارش های خود به کمیته ملی المپیک بحث نبود برنامه ریزی از سوی فدراسیون دوچرخه سواری را اعلام کرده اند ولی توجهی به آن نشده است. متاسفانه این داستان هر 4 سال یک بار تکرار می شود و گویا قرار نیست داستان تکراری ناکامی های برخی از رشته های المپیکی تمامی داشته باشد.
هرچند که فدراسیون ها با بی برنامگی و استفاده از نیروهای ناکارآمد در این ناکامی های سریالی بیشترین نقش را ایفا می کنند اما مسلما در این میان نمی توان نقش کمیته ملی المپیک را هم نادیده گرفت. کمیته ملی المپیک نه تنها در 4 سال اخیر نتوانسته مدیریت عالیه و نظارت خوبی بر روند آماده سازی،  تایید و اعزام ورزشکاران کشور به بازی های المپیک و آسیایی داشته باشد بلکه در آستانه المپیک و حتی در کوران رقابت ها نیز در انجام ساده ترین و البته مهمترین وظیفه خود یعنی ارتقای توانایی های  روانی و فکری ورزشکاران نیز اهمال کرده است.
 قبل از شروع رقابت ها اوج کج سلیقگی و البته بی برنامگی کمیته ملی المپیک در انتخاب لباس های کاروان اعزامی به ریو باعث شد تا کاروان المپیکی کشور ناخواسته به سمت و سوی حاشیه برود؛ حال بماند که در مرجوع کردن آن لباس های نوبرانه و طراحی و دوخت لباس های جدید چند صد میلیون تومان اسراف شده است! متاسفانه با شروع رقابت ها نیز میل و اشتیاقی از سوی کمیته ملی المپیک برای برقراری فضایی مناسب توام با آرامش در بین ورزشکاران المپیکی دیده نمی شود و در اولین روز رقابت ها می توانیم ردپایی از کمیته ملی المپیک در ناکامی ورزشکاران کشورمان را به وضوح ببینیم.

نوشدارو بعد از مرگ سهراب!

اولین شاهکار کمیته ملی المپیک در ریو کاملا شاهنامه ای بود! متاسفانه با برنامه ریزی ضعیف مدیران کمیته ملی المپیک، سیما لیموچی، مربی تنها دختر پینگ پنگ باز ایران بعد از مسابقه او به دهکده بازی های المپیک رسید!
 لیموچی در آخرین روزهای پیش از اعزام به ریو به درخواست مردم و با دستور مستقیم رئیس جمهور به کاروان ورزش ایران اضافه شده بود و باوجود دستور روحانی، مدیران کمیته ملی المپیک بلیت سفر لیموچی را طوری خریده بودند که او ساعاتی بعد از مسابقه ندا شهسواری به ریو برسد و فقط بتواند برای حذفی زودهنگام به شاگردش دلداری دهد.
 ندا شهسواری که برای دومین دوره پیاپی با هدایت لیموچی به المپیک رسیده بود، مقابل حریفی از بلاروس مسابقه ای سزاوارانه برگزار کرد اما 3 به 4 شکست خورد و از دور مسابقات کنار رفت. مسلما با توجه به نزدیکی رقابت، حضور لیموچی می توانست در گیم هفتم شرایط را تغییر دهد و نماینده شایسته کشورمان طعم اولین برد المپیکی خود را بچشد اما افسوس که به لطف کمیته ملی المپیک داستان تنها بانوی پینگ پنگ باز کشورمان و مربی اش در المپیک مثل داستان رستم و سهراب شاهنامه تلخ بود.

صدای لوزانو هم درآمد

صادر نشدن  آی دی کارت آنالیزور تیم ملی در کوران مسابقات والیبال بازی های المپیک ریو 2016، رائول لوزانو را حسابی کلافه کرده است. از سوی دیگر بروز مشکلاتی در مراسم رژه المپیک که منجر به شرکت نکردن لوزانو و برخی از بازیکنان در این مراسم شد حواشی ای را برای تیم ملی والیبال در نخستین سال حضورش در بازی های المپیک در برداشت.
حالا تمامی این حواشی صدای رائول لوزانو، سرمربی تیم ملی والیبال را درآورده است؛ اتفاقی که در کوران رقابت های والیبال المپیک به هیچ عنوان به سود ورزش کشور و به خصوص والیبال نیست. لوزانو روز گذشته در حالی که باید در خصوص مسائل فنی تیمش در آستانه بازی امروز صبح مقابل آرژانتین صحبت می کرد ترجیح داد بیشتر از مشکلات بگوید: «امیدوارم نبود سازماندهی که اتفاق افتاده به کار ما لطمه نزند. به ما اعلام کرده اند که باید با لباس های آبی کاروان در مسابقات حضور داشته باشیم در حالی که فقط 2 دست لباس به ما تحویل داده اند. با توجه به این که هر روز 2 جلسه تمرین داریم، این لباس ها نیز باید هر روز شسته شود و مجبور هستیم در صف های طولانی خشکشویی بمانیم. یا باید چند دست لباس دیگر به ما تحویل دهند یا اجازه دهند از لباس های خودمان استفاده کنیم. در این شرایط از حضور نداشتن چند بازیکن تیم ملی در رژه افتتاحیه انتقاد می شود!»
 لوزانو در ادامه، خط خوردن نام سرپرست تیم ملی والیبال از کاروان المپیکی ایران در مراسم افتتاحیه را محکوم کرد و گفت: «ما یک تیم هستیم و نام ما تیم ملی ایران است. وقتی نام تیم ملی ایران را می آورید به این معناست که باید به همه اعضا احترام گذاشته شود و به آن ها لباس داده شود و حداقل اگر نمی توانند در رژه شرکت کنند، در جایگاه تماشاگران حضور داشته باشند.
 همه گروه باید در کنار هم حضور داشته باشند و هیچ فرقی بین بازیکن و کادر فنی وجود ندارد و نباید بهانه بیاورند که لباس یک نفر آماده نشده است. 4 نفر از غیر ورزشکاران و کادر فنی تیم های ملی ایران در رژه کاروان شرکت کرده اند اما به کادر تیم ملی والیبال لباس نداده اند. خود من به علت محدودیتی که برای حضور کادر فنی قائل شدند در این مراسم شرکت نکردم.»

داستان های همیشگی، مشکلات تکراری

«گذشته چراغ راه آینده است» زمانی که 18 اردیبهشت 89 رئیس آکادمی ملی المپیک و پارالمپیک این جمله زیبا و با مسما را بر زبان آورد همه ما به آینده ورزش کشور امیدوار شدیم اما حالا 6 سال از آن روز می گذرد و با اتفاقاتی که در حال رخ دادن است به این واقعیت تلخ پی می بریم که این جمله زیبا در حد شعار باقی مانده است. 4 سال پیش میلاد وزیری، ملی پوش تیروکمان کشورمان وقتی بدون مربی به المپیک لندن رفت و مسابقه داد، بعد از مسابقه نتوانست ناراحتی اش را از این که مربی اش نتوانسته او را کچ کند، پنهان کند و رو به خبرنگارانی که به دهکده بازی ها رفته بودند، گفت: «غریبانه مسابقه دادم. حداقل چیزی که برای ورزشکاران در اینجا وجود داشت، حضور مربی در کنارشان بود اما من تنها بودم و مربی نداشتم.»
4 سال گذشت و ما از المپیک لندن درس نگرفتیم و حالا حکایت ملی پوش تیروکمان کشورمان در لندن، برای ورزشکاران دیگر کشورمان در المپیک ریو هم تکرار می شود؛ المپیکی هایی که در ریو مربی ای کنارشان نخواهد بود و خودشان باید به تنهایی گلیم شان را از آب بیرون بکشند. بعد از کوتاهی کمیته ملی المپیک برای اعزام مربی ندا شهسواری باید منتظر داستانی مشابه برای 7 دونده المپیکی کشورمان باشیم و این در حالی است که عضو کمیته فنی فدراسیون دوومیدانی در لیست اعزامی این رشته به برزیل دیده می شود!

منبع : خراسان