یک دست صدا ندارد
تنظیم مرام نامه ی خانوادگی(2)
برای خواندن مقاله ی قبل اینجا کلیک کنید.
با روشهای زیر می توانید به فرزندانتان نشان دهید با هم بودن بهتر از تنها بودن است:
1- چند آزمایش جالب که نشان می دهد چقدر انجام کار با کمک دیگری آسانتر از انجام آن به تنهایی است، سازماندهی کنید:
آزمایش یک:
از بچه ها بخواهید بند کفششان را با یک دست گره بزنند. سپس از یکی دیگر از اعضای خانواده بخواهید با دست به او کمک کند. نشان دهید که وقتی دو نفر باهم کار می کنند بیش از یک نفر و یا دو نفر که جدا کار می کنند، موفق هستند.
آزمایش دو:
یک تکه چوب نازک به بچه ها بدهید که آن را بشکنند، احتمالاً می توانند. بعد یک دسته چوب چهار- پنج تایی که به هم بسته شده به آنها بدهید و بخواهید آن را بشکنند، احتمالاً نمی توانند. با این مثال نشان می دهید که خانواده با هم قوی تر از هر یک از اعضا به تنهایی است.
2- فهرستی از کمک هایی که هر فرد خانواده می تواند انجام دهد، تهیه کنید.
3- از بچه ها بخواهید با هم پوستری تهیه کنند و یا غذایی طبخ کنند.
4- یک فعالیت خانوادگی ترتیب دهید و ازاعضای خانواده بخواهید که استعدادهای خود را نشان دهند.
5- مسائل و معماهایی را طرح کنید. دیدگاه خانواده را در مورد آن مساله بررسی کنید. آنها را وادار به مشارکت، تفکر و ارائه ی راه حل نمایید.
توقف کن، فکر کن، انتخاب کن
اگر افرادی به جای واکنش نشان دادن به هیجانات لحظه ای بر اساس ارزشهای عمیق درونی خود عمل کنند، خانواده به مجموعه ی بسیار بهتری تبدیل می شود. فرد خوشبخت کسی است که وقتی در یک موقعیت ناامید کننده قرار می گیرد، توقف کند، تمایلات درونی اش را بسنجد و آنها را با بینش بررسی کند، از خشونت کردن اجتناب کند و دائماً برای بردباری، کنترل و تسلط یافتن بر خود تلاش کند. این امر او را قادر می سازد تا تشخیص دهد که همه ی مسائل کوچک هستند واو را از ترشرویی، سختگیری، تحکم، حق به جانب بودن، کمال طلبی و نامتعادل بودن باز می دارد. دکمه ی توقف به اعضای خانواده فرصت میدهد تا از برنده شدن در مشاجرات چشم پوشی کنند تا به آن چه واقعاً مهم تر است، دست یابند. مثل ایجاد ارتباط قوی و محکم و داشتن یک خانواده ی شاد. کار موثر این است که انرژی و تلاش خود را برای گفت و گو درباره ی چیزی صرف کنید که می توانید بر آن تاثیر بگذارید.
مشاجرات درونی برای خانواده بسیار مخرب تر از فشارهای آسیب رسان بیرونی است. سعی در شکست دادن و راه اندازی کانون رقابت در خانه و احساس حق به جانب بودن و کسب یک پیروزی کوچک که از فاتح شدن در یک بحث حاصل شود فقط سبب جدایی بیشتری می شود و شما را از رضایت خاطر کامل از زندگی زناشویی محروم می کند.
وقتی که عمیقاً دیگران را دوست بدارید و همانگونه که هستند بپذیرید، در واقع آنها را به بهتربودن ترغیب می کنید.اما اگر دوست داشتن را برای تحت نفوذ قرار دادن و کنترل کردن به کار ببرید، دیگران احساس طرد شدگی می کنند. از طریق دوست داشتن بی قید و شرط دیگران، شما نیروی طبیعی آنها را برای بهتر شدن آزاد می کنید. زیرا به جای تلف کردن انرژی برای دفاع از موضع خود، قادر به تمرکز بر تعامل با وجدان خود می شوند و رشد بالقوه ی خود را شکوفا می کنند.
ما غالباً در مورد خود بر اساس انگیزه هایمان قضاوت می کنیم و در مورد دیگران بر اساس رفتارهاشان.
منبع:همشهری
مقالات مرتبط:
