گلی کجای «پریا» است؟

گفت و گو با کمند امیرسلیمانی

کمند امیرسلیمانی از جمله بازیگرانی است که نقش‌های منفی کارنامه کاری‌اش، بیشتر به چشم آمده‌اند. درست است که بیشتر نقش‌های منفی که بازی کرده، کوتاه بودند و از چند سکانس فراتر نرفته‌اند اما همین نقش‌های کوتاه را خیلی درست و قابل قبول از آب درآورده. مثل آذر سریال «پدرسالار»، منیر فیلم «قرمز» یا سرشاخه قاچاقچیان سریال «دزد و پلیس».

کمند امیرسلیمانی از جمله بازیگرانی است که نقش‌های منفی کارنامه کاری‌اش، بیشتر به چشم آمده‌اند. درست است که بیشتر نقش‌های منفی که بازی کرده، کوتاه بودند و از چند سکانس فراتر نرفته‌اند اما همین نقش‌های کوتاه را خیلی درست و قابل قبول از آب درآورده. مثل آذر سریال «پدرسالار»، منیر فیلم «قرمز» یا سرشاخه قاچاقچیان سریال «دزد و پلیس». با این حال اما خودش اصرار دارد بیشتر در نقش‌های مثبت دیده شود. او حالا در سریال «پریا» یکی از سفیدترین نقش‌ها را دارد؛ گلی خواهر مهربان و دلسوز کیوان که روانشناس است و حتی یک نقطه سیاه هم در معرفی شخصیت‌اش وجود ندارد. درباره این نقش، اهمیت سریال پریا در تلویزیون و اینکه چرا با وجود موفقیت در نقش‌های منفی، کمتر سراغشان می‌رود با او گپ زده‌ایم.  
*بازی کردن در نقش روانشناس، نیا به مطالعه زیادی دارد. شاید یک مقدار از این لحاظ با سایر نقش‌ها متفاوت باشد و بازیگر نیاز داشته باشد که بیشتر درباره رفتار و منش روانشناسان مطالعه انجام دهد. شما هم پیش از این تجربه خاصی در ایفای چنین نقشی نداشتید. برای فرو رفتن در این قالب، مطالعه خاصی انجام دادید؟
من در یکی از اپیزودهای سریال «شاید برای شما هم اتفاق بیافتد» به كارگردانی راما قویدل، نقش مددكار اجتماعی را داشتم. از طرفی همه ما آدمها با مشاور و روانشناس برخورد داشته‌ایم. البته كل قصه هم كه براساس روانشناس بودن گلی، پیش نمی‌رفت ، بنابراین شخصیت گلی خیلی برای من پیچیده نبود. از طرفی این نقشها، جزو نقش های استاندارد من شده است.
*انتظار می‌رود یک روانشناس، در محیط خانواده هم در مواجهه با مسائل و اتفاقات سخت، تا حدی نقش مشاور را داشته باشد . اما گلی فقط نقش یك خواهر دلسوز را دارد كه بعد از فوت مادر احساس میكند باید مواظب پدر و برادرش باشد. چرا با توجه به اینهمه حجم مشكلات روحی كیوان و عصیانگری های گاه و بیگاهش، آن رابطه مشاور و بیمار میان او و گلی تا به اینجا سریال برقرار نشده؟ این رابطه به همین شكل ادامه پیدا می‌کند یا قرار است تغییر کند؟
گلی بیشتر قصد كمك دارد. من در این زمینه تحقیق زیادی کرده‌ام. مثلا یكی از دوستانم که مشاور خانواده است می‌گفت معمولا بیمارانی را كه می‌شناسند قبول نمی‌کنند، چون آنها با مشاور راحت نیستند و ترجیح می دهند مشاورشان غریبه باشد تا بتوانند راحت تر مسایل خصوصی خود را بیان كنند. من هم سعی كردم شخصیت گلی شكل و شمایل مشاور نداشته باشد. از طرفی در مشاوره نوین و جدید معمولا بیشتر، پزشك ها گوش می دهند و سعی می كنند بیماران، خودشان با صحبت كردن به نتیجه برسند.
*با توجه به اینكه در چند قسمت اخیر، موضوع ایدز به خط سیر اصلی داستان تبدیل شده. جایگاه گلی در این پازل ایدز كجا قرار خواهد گرفت؟

به هر حال در هر خانواده ای وقتی یكی از اعضا دچار معضل می شود، همه اعضای خانواده ناخودآگاه درگیر آن موضوع می شوند. گلی هم بیشتر سعی میكند آرامش را در خانواده برقرار كند و هرطور شده ماجرا را حل و فصل كند و به عنوان میانجی بیشتر در خانواده ایفای نقش كند.
*نقش گلی و علیرضا خیلی سفید است و دیالوگ هایشان بعضی وقتها بیش از حد شعاری است. این طور برداشت می شود كه نویسنده و کارگردان، قصد داشته‌اند با سفید معرفی کردن آنها، ممیزی‌ها را دور بزنند تا در کنار این شخصیت‌های سفید،؛ بتوانند راحتتر روابط رئال میان سایر کاراکترها را به تصویر بکشند. درواقع این دو همه زندگی و حرفهایشان خوب و بدون نقص است و انگار هیچ ایرادی درونشان وجود ندارد. شما با علم به این موضوع نقش گلی را پذیرفتید؟ 
متاسفانه این سیاست تلویزیون است كه در داستان ها هیچ وقت شخصیت های مثبت نباید نقطه منفی داشته باشند. این موضوع اصلا به بحث بازیگری،كارگردانی و نویسندگی ربطی ندارد. این محدودیت همیشه برای نقش های مثبت وجود دارد و آدمهای خوب هیچ كار بدی نباید انجام بدهند.
* شما و آقای دلاوری، با علم به این مسئله سعی نکردید یک مقدار دیالوگها را از حالت شعاری خارج کنید یا پیشنهاد دهید که ویژگی‌های خاصی به نقش‌ها اضافه شود؟
نكته ای كه وجود دارد این است كه به هر حال هر سریالی باید پیام اخلاقی داشته باشد. در سریال پریا بار انتقال این پیام‌های اخلاقی، بر دوش من و علیرضا است. ما هردو سعی كردیم، بسیار روان و راحت این ها را بگوییم تا به دل تماشاچی بنشیند.
*سریال «پریا» روی یکی از خط قرمزهای مهم جامعه یعنی انتقال ویروس ایدز از طریق روابط جنسی، دست گذاشته. با اینکه خیلی محتاط به این مسئله پرداخته اما می‌تواند دروازه مهمی برای ورود به چنین مسائلی در سریال باشد. شما به عنوان یکی از عوامل سریال، فکر میکنید چقدر بیان این مسائل در تلویزیون از طریق روایت داستان اهمیت دارد؟
امیدواریم كه اینطور باشد، چون به هر حال اولین بار است كه این امكان داده شده تا این قضیه دیده شود. بنابراین امیدواریم كه آنقدر بازتاب خوبی داشته باشد تا برای پروژه های بعدی اجازه داده شود و از زوایای دیگر و شكل های مختلف به آن پرداخت شود. بیشتر هم به چگونگی برخورد با بیمار و جلوگیری از عوارض آن پرداخته شود. البته هر چه از سریال بیشتر بگذرد، حتما پر مخاطب‌تر خواهد شد و مخاطبان بیشتری جامعه کنجکاو می‌شوند تا سریال را پیگیری کنند.
*در مصاحبه ای كه با یكی از روزنامه ها داشتید، از شما پرسیده بودند كه چرا همیشه نقش های آرام و مثبت بازی می كنید و به اشتباه برداشت شده بود كه شما نقش های تكراری را دوست دارید، همان سوال را از زاویه دیگری می پرسم، شما هنوز هم با نقش آذر؛ دختر جوان ساختار شكن در سریال پدرسالار بین مردم شناخته می‌شوید، از طرفی تجربه های موفقی در نقش های منفی داشته اید. مثل نقش منیر در فیلم «قرمز» و كاراكتر دكتر در سریال «دزد و پلیس» كه با وجود اینکه نقش‌های کوتاهی بودند، ماندگار شدند. هرچند كه مخاطب همیشه دوست دارد بازیگر محبوبش در نقش های مثبت بازی كند اما فكر نمی كنید كه نقش های منفی و ساختارشكن در ذهن ها ماندگار تر هستند؟ 
نقش خوب و شخصیت خوبی كه پیشنهاد می شود همیشه ماندگار است حالا چه آن نقش مثبت باشد چه منفی. اما مسله ای كه وجود دارد این است كه متاسفانه یا خوشبختانه، دوستان و اطرافیان به من لطف دارند و می گویند به خاطر فیزیكم و اینكه همیشه لبخند بر روی لب هایم است، شخصیت منفی بهم نمی‌آید. به هر حال انتخاب من برای نقش منفی ریسكی است كه كارگردان ها بعضی وقتها انجام می دهند. 
*اما نقش‌های منفی‌تان بیشتر جواب داده و مورد توجه قرار گرفته مثل منیر در فیلم قرمز.
خوب این مسئله‌ای است كه گاهی وقتها در گذر زمان و به وسیله كارگردان های كاردرست اتفاق می افتد و قانون استاندارد خاصی برای آن وجود ندارد. باید منتظر نشست تا پیش بیاید. اما من خوشحالم كه در كارنامه كاری هم پیش آمده كه در نقش های منفی بازی كرده ام، هم در سریال های فاخر و هم در نقش های مثبت.