نگاهی به زندگینامه ی مرحوم آیت الله سید احمدخمینی

«من خدای قاهر حاضر منتقم را شاهد می گیرم که احمد از آن روزی که در کمک اینجانب در بیرونی مشغول اداره ی امور من بوده تا الآن که این ورقه را می نویسم قدمی یا قلمی برخلاف گفتار و نوشتار من برنداشته و با وسواس عجیب در کلیه گفتارهای من یا نوشته های من سعی نموده که حتی یک کلمه بلکه گاهی یک حرف را که به نظر او محتاج به اصلاح است بدون اذن من تصرف نکند.»

سرکشی به خانواده های زندانیان سیاسی

سیداحمد خمینی در 24 اسفند 1324 به دنیا آمد. وی دوران دبستان و دبیرستان را در قم سپری کرد و در دوران تحصیل در امر ورزش به خصوص فوتبال نیز کوشا بود. پس از اخذ دیپلم از دبیرستان حکیم نظامی به توصیه پدر تحصیلات حوزوی خود را شروع کرد. زمانی که پدر در تبعید بود وی نیز به نجف رفت و در حوزه علمیه این شهر به فراگیری دروس دینی پرداخت. او نزد آیات ابطحی، صادقی، فاضل لنکرانی و سلطانی طباطبایی، سید مصطفی خمینی و امام خمینی علوم حوزوی را فرا گرفت.

سیداحمد در سال 1347 به ایران آمد و منزل پدر در قم را برای اقامت برگزید. در این مقطع با توجه به نبود امام در ایران وی عملاً نقش رابط و منتقل کننده پیام از سوی امام به انقلابیون یا بالژس را ایفا می کرد و به همین خاطر ساواک رفتار و اعمال او را تحت مراقبت شدید قرار می داد و به مناسبت هایی که این حلقه ارتباط انقلابیون و سیداحمد خمینی نزدیک تر می شد، ماموران امنیتی رژیم شاهنشاهی محدودیت هایی را برای او ایجاد می کردند.

زمانی که امام خمینی دوران تبعید را پشت سر می گذاشت، سیداحمد به عزم دیدار پدر، چند بار مخفیانه از ایران خارج شد و متعاقب آن هنگام مراجعت توسط نیروهای امنیتی دستگیر و مورد بازجویی قرار می گرفت و بعد از مدت کوتاهی از زندان رهایی پیدا می کرد. محل اقامت سیداحمد خمینی در قم محفلی برای اجتماع انقلابیون و بسیاری از مبارزان از جمله شیخ فضل الله محلاتی، شهید سعیدی، محمدرضا  مهدوی کنی ، دکتر باهنر و... بود و به همین خاطر ساواک کلیه رفت و آمد ها به این مکان را تحت نظر داشت.

نزدیکان وی تصریح می کنند که وی رسیدگی به خانواده های زندانیان را با دقت زیاد انجام می داد. همچنین وی در تهیه و توزیع اعلامیه های امام خمینی که از نجف صادر می شد نقش فعال داشت. او در دوران تبعید رهبر انقلاب با پشتکار و جدیت تلاش کرد تا شهریه ای که از طرف ایشان به طلاب علوم دینی پرداخت می شد، قطع نشود که این امر در تثبیت مرجعیت و مبارزه امام در حوزه ها بسیار موثر بود.

سیداحمد خمینی با چریک های مسلمان نیز در ارتباط بود که البته این مراوده در   نهایت مخفی کاری صورت می گرفت. اسناد سازمان اطلاعات و امنیت رژیم شاهنشاهی نشان می دهد که تلاش های بی وقفه سیداحمد در ایران و برقراری حلقه ارتباطی میان رهبری نهضت و انقلابیون، ساواک را بر آن داشت تا برای تخریب چهره وی اقدام به پخش شایعاتی مبنی بر ارتباط امام خمینی و پسرانش با مقامات دولتی رژیم شاهنشاهی کنند تا ذهنیت مبارزان نسبت به این خانواده مشوش شود.

در سال 1356 سیداحمد به همراه خانواده به عراق رفت و بعد از مدتی به سوریه و لبنان عزیمت کرد و در کنار شهید مصطفی چمران ضمن فراگیری آموزش نظامی در زمینه کمک به شیعیان این مناطق مساعدت های لازم را به عمل آورد. در این سال سیدمصطفی خمینی درگذشت و از آن پس وظیفه مهمی از سوی پدر به سیداحمد محول شد. منابع ساواک در این زمینه گزارش دادند که احمد گویا جانشین مصطفی خمینی شده است.

سیداحمد خمینی بعد از پیروزی انقلاب اسلامی در تمامی موارد در خصوص مسائل مهم مملکتی و حکومتی به عنوان نزدیک ترین مشاور طرف مشورت قرار می گرفت .

سید احمد خمینی در تاریخ 10 اسفند 1357 همراه با امام عازم قم گردید و وسایل و زمینه های لازم را برای هدایت امور انقلاب و تنظیم امور بیت و دفتر آیت الله خمینی و تأمین شرایط برای ارتباطهای گسترده با مردم و مسئولین که روزانه در نوبتهای متوالی به دیدار آیت الله خمینی در قم می رفتند، فراهم نمود. او مسئول انتقال فرامین امام خمینی به مراکز ذی ربط بود .

دوران یکساله اقامت امام خمینی در قم در فاصله اسفند 57 تا بهمن 1358 که بر اثر عارضه قلبی عازم بیمارستان قلب تهران (شهید رجائی) گردید، دوران دشوار تحولات اساسی در نظام سیاسی و اجتماعی ایران بود. در همین مقطع، رفراندوم جمهوری اسلامی و انتخابات خبرگان قانون اساسی و انتخابات نخستین دوره مجلس شورای اسلامی برگزار گردید.

در دوران جنگ

اخبار جنگ از طریق احمد به روح الله خمینی می رسید و علاوه بر آن، ابلاغ پیام های سرّی و علنی خمینی در رابطه با امور نظامی، و ارتباط با شورای عالی دفاع و فرماندهان نظامی و شرکت در جلسات شورا و برنامه ریزی ملاقاتِ رزمندگان ارتشی و سپاهی و بسیجی با فرمانده کل قوا از دیگر فعالیت های او بود.

سید احمد خمینی در اظهارنظرهایی در سال 1369 با نام بردن از آیت الله سید علی خامنه ای به عنوان شاگرد امام و بیان اینکه هیچ کس حق شکستن حریم رهبری را ندارد، حرمت رهبری نظام اسلامی را از اصول خدشه ناپذیر انقلاب اسلامی دانست و از همه خواست تا به دستورات رهبری عمل کنند.

در صبحگاه روز 21 اسفند 1373 خبر بستری شدن یادگار امام منتشر شد. در گزارش های بعدی به اطلاع مردم رسید که سلامت قلب و تنفس سیداحمد خمینی به مخاطره افتاده است. تلاش های پزشکان بی نتیجه ماند و او سرانجام در شامگاه 25 اسفند 1373 درگذشت.