آینده ی واقعیت مجازی متعلق به کدام کمپانی است؟

در این مطلب به معرفی شرکت هایی می پردازیم که شانس بالایی برای موفقیت در این زمینه را دارند.

بخش دانش تبیان

واقعیت مجازی بحث داغ این روزها است. بی جهت نیست که تحلیل گری چون "گلدمن ساکس" این طور پیش بینی می کند که تا سال 2025 درآمد حاصل از این صنعت از بازار تلویزیون نیز سبقت می گیرد. ضمن این که واقعیت مجازی (VR) تا کم تر از 10 سال دیگر گستردگی فراگیرتری نسبت به تلویزیون خواهد داشت. البته این آمارها یه صورت کلی ارایه شده اند و دستاوردهای دنیای تکنولوژی این قابلیت را دارند که در حوزه های مختلفی چون بازی، آموزش، بهره وری و حتی سرگرمی های بزرگسالان خود را جای دهند.

جدا از این تخمین ها، پول عامل دیگری است که جهت رشد یک صنعت را مشخص می کند. تنها در سال 2015، استارتاپ ها توانستند در دو بخش واقعیت مجازی و واقعیت افزوده 658 میلیون دلار سرمایه جذب کنند. از طرفی کمپانی های زیادی در دنیا هستند که این فناوری جدید حمایت می کنند. "لیپ موشن" (Leap Motion) و "آکیولس" (Oculus) دو شرکت مطرح و معروف در این زمینه هستند که بارها اسم آن ها را شنیده اید.

سوالی که مطرح می شود این است که آیا این شرکت ها طبق برآورد گلدمن ساکس می توانند در این عرصه پیشتاز باشند؟

قبل از این، رهبری در زمینه ی واقعیت مجازی شعاری بیش نبود. با این حال بررسی ها نشان می دهد سه شرکتی که در ادامه مطرح می شوند نقش مهمی در صنعت واقعیت مجازی ایفا خواهند کرد.

انویدیا (NVIDIA)

انودیا را همه ی ما با پردازنده های گرافیکی اش می شناسیم. اولین سری این محصولات جی فورس NV10 بود که در سال 1999 عرضه شد. NV10 اولین کارت گرافیک با تراشه ی شتاب دهنده ی سه بعدی بود که در زمان خودش توانست از دیگر رقبا سبقت قابل توجهی بگیرد. این سخت افزار مورد توجه مایکروسافت واقع شد و به عنوان کارت گرافیک کنسول های بازی مایکروسافت ایکس باکس مورد استفاده قرار گرفت.
به تازگی تیم کاری "اوندرج هامولا" (Ondrej Homola) چند دستگاه انویدیا در زمینه ی واقعیت مجازی و واقعیت افزوده خریداری کرد. مشاهدات نشان داد که این پردازنده های گرافیکی مبتنی بر پاسکال این قابلیت را دارند که به عنوان محصولات برتر در این حوزه شناخته شوند.

نام تجاری این شرکت نوعی تناسب طبیعی با فضای واقعیت مجازی دارد. از طرفی قانع کننده ترین بخش قضیه که می تواند این شرکت را به عنوان یک پیشگام در واقعیت مجازی جای دهد، امکان بازی در سرویس های ابری با استفاده از سیستم های ابری انویدیا است. این قابلیت جدید به کاربران اجازه می دهد که با هزینه ی معقولی از یک کنسول بازی آخرین مدل در گوشی های هوشمند خود برخوردار شوند.

بنا بر معیار ترکیب نرخ رشد سالانه (CAGR) بازار جهانی بازی های ابری یک رشد نمایی را طی می کنند که تا سال 2020 با 29٪ افزایش همراه خواهد بود.

سونی

هر چند که سونی در هیاهوی واقعیت مجازی خود را کمی پنهان نگه داشته است اما به تازگی این امکان را در اختیار کاربران پلی استیشن قرار می دهد که با استفاده از یک هدست واقعیت مجازی سه بعدی 399 دلاری، کنسول بازی خود را ارتقا دهند. چندین سال است که پلی استیشن سونی از نظر قیمت در حال رقابت با ایکس باکس مایکروسافت است و حالا این هدست VR قیمت مقرون به صرفه تری را در مقایسه با محصول 799 دلاری HTC Vive دارد.

جدا از مسئله ی قیمت، سونی توانسته است تا اکوسیستمی بسته از شبکه ی توسعه دهندگان خود ترتیب دهد. از این رو همان طور که اپل سهم بزرگی از بازار گوشی های هوشمند را به خود اختصاص داد، پلی استیشن سونی هم توانسته است که موقعیتی منحصر به فرد را در بازار واقعیت مجازی از آن خود کند.

البته این پرسش بزرگ همچنان وجود دارد که آیا سونی به اندازه ی کافی جسارت دارد که از مرزهای دنیای بازی فراتر رود؟

اپل

اپل پیشینه ی تاریکی در مخفی کردن سیاست های خود دارد و در حال حاضر علایمی هستند که نشان می دهند این کمپانی در حال ساخت دستکشی با بهره گیری از واقعیت مجازی است.

اولین شاهد این ادعا ، پتنتی است که اپل با عنوان "سیستم دستکشی با قابلیت لمس بالا" در سال 2011 ثبت کرد. این دستکش شامل یک عملگر داخلی و یک عملگر بیرونی است که ورودی ها را از طریق ابزارهای الکترونیکی انتقال می دهد. در ابتدا فرض بر این بود که اپل این محصول را برای استفاده ی کاربرانش از گوشی های آیفون خود در هوای سرد طراحی کرده است اما بعد احتمالات دیگری مطرح شد.

دومین شاهد، روند تکاملی این شرکت در فناوری لمسی است. یافته ها حاکی از آن است که اپل سعی دارد نوعی تعامل بین ابزارهای لمسی با برنامه های کامپیوتری برقرار کند. سال گذشته، اپل دستگاهی با عنوان Taptic Engine ارایه داد که در حال حاضر قابلیت برقراری ارتباط با اپل واچ، مک بوک و آخرین سری های آیفون را دارد.

این روزها اپل عزم خود را جزم کرده است تا کارشناسانی را در حوزه ی فناوری لمسی مجازی در سیستم های رومیزی و صفحه کلید لمسی جذب کند. دکتر "گرینلیف" یکی از پیشگامان بحث واقعیت مجازی است که اولین دستگاه VR را در زمینه ی بهداشت و درمان ساخته است.

در حال حاضر با دستگاه های واقعیت مجازی فعلی می توانید تصاویر را به صورت زنده ببینید، حرکات را ضبط کنید، صداها را بشنوید اما هنوز قابلیت به کارگیری حس لامسه در این دستگاه ها وجود ندارد. از این رو دکتر گرینلیف می گوید "هنوز به مرحله ای نرسیدیم که قبلیت های لمسی را به این فناوری اضافه کنیم."

سومین شاهد فعالیت اپل در زمینه ی واقعیت مجازی این است که به تازگی این شرکت گروهی از کارکنان خود را به آزمایشگاه Virtual Human Interaction دانشگاه استنفورد فرستاده است. "جرمی بیلنسون"، مدیر این آزمایشگاه در خبری گفته است: "13 سال بود که شرکت اپل مراجعینی به آزمایشگاه نفرستاده بود اما طی سه ماه گذشته، سه بار از طرف اپل به این آزمایشگاه آمدند."

چهارمین و آخرین سند اثبات، پورت پنهان داخل اپل واچ است. البته شاید این یک تصادف باشد، اما این احتمال هم معقول به نظر می رسد که این پورت برای ارتباط با دستکش اپل (Apple Glove) در نظر گرفته شده باشد.

اوندرج  هامولا می گوید:

از نظر من هولولنزها ترکیبی از واقعیت افزوده و واقعیت ترکیبی هستند. هر چند که این دستگاه ها فوق العاده محسوب می شوند اما هنوز جای خالی دستکش مجازی احساس می شود. طبیعتا برای داشتن تعامل بهتر با تصاویر مجازی نیاز به این دستکش خواهید داشت. از آنجا که قدرت تشخیص دست انسان در فضای مجازی چندان دقیق نسیت، جایگاه قابل توجهی برای دستکش اپل در بازار انتظار می رود.

من فکر می کنم که شرکت اپل در حال کار بر روی این دستکش است. با این حال تعجب نمی کنم اگر روی دیگر ابزارهای مربوط به واقعیت افزوده و واقعیت ترکیبی هم کار کند. فرصت های بازار از آنچه به نظر می آیند وسیع تر هستند و باورش سخت است که رقبایی مانند سامسونگ و گوگل محصولی در این عرصه معرفی نکنند.