گم شدن مدال های وزنه برداری زیر چتر قهرمانی جهان
قهرمانی ایران در مسابقات وزنه برداری جوانان جهان نباید فدراسیون را قانع کند به طوری که ناموفق بودن وزنه برداران درکسب مدال نادیده گرفته شود.
مسابقات وزنه برداری قهرمانی جوانان جهان 2016 به میزبانی تفلیس گرجستان برگزار شد و ایران توانست عنوان قهرمانی مسابقات را به دست آورد. در اینکه ملی پوشان وزنه برداری کار ازرشمندی را انجام دادند شکی نیست اما در این رقابتها اتفاق دیگری هم رخ داد که نباید آن را نادیده گرفت.
تیم ایران در مسابقات جهانی با وجود اینکه با ترکیب کامل(هشت وزنه بردار) شرکت کرد اما نتواست از لحاظ مدالی خیلی دست پر باشد . تنها دو وزنه بردار توانستند برای ایران مدال بگیرند که رنگ آن هم نقره و برنز است و وزنه برداران در کسب مدال طلا ناکام ماندند.
رضا بیرالوند در دسته 94 کیلوگرم 3 مدال برنز و علیرضا دهقان در دسته 105کیلوگرم 2 نقره و یک برنز گرفت.
تیم ایران در سال 2015 نیز در شرایطی که با چهار وزنه بردار به مسابقات رفت، توسط دو وزنه بردار صاحب مدال شد. علی میری یک طلا ، دونقره و پیمان جان 3 برنز به دست آوردند . آخرین مدال طلا مجموع که ایران داشته مربوط به سال 2012 است که سعید محمدپور به دست آورد . در سال 2013 و 2014 متاسفانه تیمی اعزام نشد و در سال 2015 و 2016 نیز مدال طلا مجموع به دست نیامد.
امسال که تیم با ترکیب کامل به رقابتها اعزام شد انتظار می رفت تعداد مدال بیشتر و با رنگ بهتری کسب شوداما عملا وضعیت مدالی ما نسبت به سال 2015 نه تنها بهتر نشده بلکه افت هم داشته است.
این مسئله ای است که جدا از بحث قهرمانی تیم باید به آن پرداخته شود که نمایندگان ایران فقط با ذهنیت کسب امتیاز و اینکه از گردونه رقابتها خارج نشوند، بر روی تخته مسابقات آمدند یا به کسب مدال هم امید داشتند .
از طرفی بعد از هر مسابقه از سمت ورزشکاران عنوان شد که نتوانستند رکورد های خود در تمرینات را تکرار کنند و این موضوعی است که باید به آن رسیدگی شود که چرا در تکرار رکورد های خود یا حداقل نزدیک به آن ناموفق بودند . زیرا نفراتی مانند پیمان جان، علیرضا دهقان، رضا بیرالوند ، امیر حسین فضلی در میدان های بزرگی ( قهرمانی نوجوانان جهان، قهرمانی جوانان جهان، قهرمانی بزرگسالان آسیا، قهرمانی بزرگسالان جهان و المپیک نوجوانان) حضور داشتند و بی تجربه نبودند که بی تجربگی اجازه ندهد توانایی واقعی خود را نشان دهند.
مقام قهرمانی جهان ماندگار است اما ماندگارتر از آن مدال هایی است که اگر به دست می آمد رزومه وزنه برداران را پر بارتر می کرد. اکنون انتظار می رود فدراسیون به ویژه شورای عالی فنی راحت از کنار این مسئله نگذرند و بررسی داشته باشند که چرا تیمی که به گفته مربیان 7-8 ماه بر روی آن کار شده اکنون باید حاصلش فقط این باشد که دو نفر بر روی سکو بروند.
به هر حال این تیم قرار است پشتوانه بزرگسالان باشد از این رو توجه و زیر ذره بین بردن عملکرد وزنه برداران، تعداد وزنه هایی که از دستان آنها افتاد و برطرف کردن نقاط ضعف کارمی تواند در آینده کمک حال پشتوانه های وزنه برداری برای کسب نتایج و البته مدال های خوش رنگ تری باشد.
منبع : ایسنا