برای بوفون و اشک‌هایش
ژرمن‌ها در دیداری نفس‌گیر و در ضربات پنالتی بالاخره توانستند خط بطلانی بر نفرین ایتالیایی که در تمام این سال‌ها گریبانشان را گرفته بود، بکشند. مانوئل نویر بهترین بازیکن این دوئل سخت شد اما چه بر سر همتایش آمد؟!
جی‌جی بوفون هر چه در چنته داشت رو کرد اما در نهایت نتوانست آتزوری را به نیمه نهایی برساند. کافیست نگاهی به عملکرد جی‌جی در ضربات پنالتی بیندازید. زمانی که او فقط سانتی‌مترهایی برای دفع پنالتی‌های هکتور، کیمیچ و دراکسلر کم آورد. او که اغلب جهت‌ها را درست تشخیص می‌داد در همه دقایق بازی هم همین قدر مطمئن به نظر می‌رسید. اوج کار بوفون در دیدار مقابل آلمان متوقف کردن ضربه ماریو گومز با نوک انگشتان بود. ضربه‌ای که به صورت غافلگیرانه و با پشت پا نواخته شد اما بوفون آن را با یک شیرجه دیدنی به کرنر فرستاد.
بعد از تمام شدن پنالتی‌های لعنتی و حذف لاجوردی‌پوشان از یورو دوربین‌ها روی صورت بوفون زوم کردند؛ او با بغض راه می‌رفت و با خودش حرف می‌زد: «این بار هم نتونستم!» بوفون بیش از یک دهه است که عمرش را وقف معجزه کردن می‌کند. 10 سال پیش در برلین، زمانی که زیزو آن ضربه سر باورنکردنی را به زیر طاق زد، جی‌جی معجزه کرد. کمی بعدتر زمانی که هواداران یوونتوس شاهد فرو ریختن کاخ آرزوهای‌شان بودند، جی‌جی باز معجزه کرد. 9 سال بعد او دوباره در برلین پس از گل راکیتیچ، از 2 قدمی معجزه کرد تا یوونتوس فینال لیگ قهرمانان را سربلند ببازد.
این بار هم او معجزه کرد، زمانی که ماریو گومز از یک قدمی خودش هم نفهمید چگونه توپش را جی‌جی بیرون آورد. همین که یوونتوس 5 بار پیاپی قهرمان ایتالیا شده، این یعنی جی‌جی معجزه کرده است. یک دهه‌ای می‌شود که کار دروازه‌بان تیم ملی ایتالیا و باشگاه یوونتوس معجزه کردن است. بوفون سال‌هاست برای هواداران ایتالیا و یوونتوس در سراسر دنیا نه صرفا حکم یک دروازه‌بان بلکه حکم یک پناهگاه را دارد؛ پناهگاهی که هواداران، بازیکنان، کادر فنی و مجموعه یوونتوس و تیم ملی ایتالیا در بحرانی‌ترین شرایط چشم به آن دوخته‌اند
. حمایت جی‌جی همواره بی‌دریغ بوده، پاتریس اورا که در دقیقه 90 آن اشتباه عجیب را با یوونتوس مقابل بایرن مرتکب شد، بین وقت‌های اضافه سمت جی‌جی رفت و این جی‌جی بود که با لبخند انتظارش را می‌کشید. او برای مجموعه تیم‌هایش نه یک دروازه‌بان بلکه همواره یک پناهگاه بوده است؛ پناهگاهی که همه و همه در تاریک‌ترین لحظات ممکن به سوی آن بازمی‌گردند.
جی‌جی شنبه شب با حذف دراماتیک از یورو، شانس تکمیل کلکسیون افتخاراتش را از دست داد و او شاید لیگ قهرمانان اروپا را هم طی این 2 سال هیچگاه نبرد تا 2 جای خالی در مقایسه با دیگر دروازه‌بانان نامی دنیا در کارنامه داشته باشد. با این حال اما تاثیرگذاری، ثبات و آنچه او برای ملت، هواداران، بازیکنان و باشگاهش انجام داده، همواره متفاوت بوده است. جی‌جی دنیا و داستان خودش را دارد.
ویری می‌گوید او تا 50 سالگی هم توپ‌ها را دفع می‌کند و برای هواداران جی‌جی شاید همین مسئله مهمتر از هر چیز دیگری باشد. دروازه‌بان افسانه‌ای و تمام‌نشدنی ایتالیا احتمالا جای خالی 2 جام معتبر را در کلکسیون افتخاراتش خالی می‌بیند ولی برای یک ملت و میلیون‌ها هواداری که در تاریک‌ترین لحظات و بحرانی‌ترین شرایط به عقب برگشته و به چشمان جی‌جی خیره شده‌اند، این مسائل اهمیتی ندارد. بوفون بعد از شکست ایتالیا برای اولین بار به تلخی گریست و این گریه بازتاب عجیب و غریبی در شبکه‌های اجتماعی پیدا کرد. این سنگربان تمام‌نشدنی که شاید در یک تورنمنت دیگر هم حضور پیدا کند، در سن و سالی نزدیک به 40 سالگی جذاب‌تر از همیشه و سرمایه بزرگ تیم ملی ایتالیاست؛ قهرمانی که حتی شکستش اینطور تماشایی و قابل اشاره است. او در قلب هوادارانش خانه کرده.
منبع : خراسان
