کارنامه درخشان مربی ایرانی در رقابتهای جوانان باشگاه آرمینیا مارتن آلمان

آرمینیا مارتن، یک بار دیگر  با مربی ایرانی قهرمان شد .همانطور که 3 سال پیش گزارش درخشش این مربی موفق را در رسانه های ورزشی ایران جای دادیم، اینک بعد از کسب یک قهرمانی دیگر ، تصمیم گرفتیم تا گزارشی مختصر برایتان فراهم کنیم.

در رقابتهای جوانان (ب-جونیور B-Junioren) باشگاه آرمینیا مارتن با یک برد شاهانه 8:1 برابر تیم صدر جدول (ار.و.باقوپ RW Barop) توانست نه تنها به قهرمانی برسد، بلکه به دسته ب کلاسهای فوتبال سنین جوانان،ارتقا پیدا کند.این که بازی آخر بود از حساسیت خاصی برخوردار دبود، چرا که تیم صدر جدولی با 3 امتیاز برتر با یک مساوی نیز به قهرمانی می رسید!این در حالی ست که سنین بازیکنان حریف 2 سال از بازیکنان آرمینیا مارتن بالاتر بود و حتی سه بازیکن تیم زیر سن 14 بودند!
در مسیر به فینال،در رقابتهای پیشین تر،(نیمه نهایی) مقابل تیم (زوما بک Sommerbeck ) این تیم که 0:2 عقب بودند،توانستند با یکپارچه حمله و گفتگو با مربی سرانجام بازی را 4:2 ازآن خود کنند.
آرمینیا مارتن در کنار " آرش شریفی"(42 ساله)،مربی عاشق و پرانرژی  در طی 4 سال در سه رده سنی U-12 ,U-14 ,U-16 قهرمان شوند.(زیر 12- زیر 14 و زیر 16 ساله).
او که بعد از استراحت تابستانی فصل جدیدی را با پسرانش آغاز می کند، در کنفرانس مطبوعاتی محلی گفت:"برخی از بچه ها استعدادهای بالاتری دارند و می توانند به باشگاه های دیگر با امکانات خیلی بهتری معرفی شوند.با این همه موفقیتی که بچه ها طی این چند سال در کنار من کسب کردند، آنطور که انتظار می رود توجه نمیشود و از لحاظ اسپانرینگ خیلی مشکل داریم.ولی چون ما به صورت یک خانواده جدا نا شدنی هستیم  بچه ها خودشون هم مایلند تا کلاس زیر 18 با همدیگر بمانند،واز تیم جدا نشوند."
این مربی جوان در ادامه حرفهایش از صمیمیت و اتحاد تیم گفت:"اینطور نیست که هفته ای دو بار جهت سرگرمی دور هم جمع شویم و گفتگو کنیم.بخاطر تحصیل بچه ها تمرینات هفته ای دو بار در نوبت بعدازظهر برگزار میشود.بنابراین فرصت کمی برای اهداف زیادی داریم.اما چیزی که برای بچه ها مهم است،درک اتحاد و یکپارچگی ست.چراکه فوتبال یعنی اتحاد و یکپارچگی!پسر من"یاشار"نیز در تیم هست و هیچ فرقی بین او با دیگر بچه ها در زمین نمیزارم!برای همه آنجا "آرش" هستم..این آرش گاهی داد میزند،گاهی میخندد،گاهی پاداش می دهد و گاهی جریمه میکند.این صمیمیت و رابطه پدر و فرزندی به طوری شده که بعد از هر قهرمانی به نوعی مرا غافلگیر می کنند.یک بار بر روی پیراهن های خود عبارت " مرسی آرش" را با هزینه خود پشت پیراهن ورزشی چاپ کردند.یکبار موی سر مرا تراشیدند و امسال نیز یک سطل آب یخ بر روی لباس من ریختند!(با خند ه)"
مربی ایرانی که از 14 سالگی در آلمان زندگی می کند و تا قبل از مصدومیت رباط پایش،خود جزو شاگردان میشایل هنکه در بوروسیا دورتموند بود،اهداف بالاتری دارد.:"..اینکه بتوانیم در فصل های بعدی هم موفق بدرخشیم و بچه ها خودشون مایلند که به کلاس های بالاتر سنی صعود کنند.و از همه مهمتر پیدا کردن یک اسپانسرینگ خوب است،چرا که تا به الآن با کمکها ی والدین و حمایت صندوق باشگاه که ماهیانه وجهی را اطرافیان و هواداران در آن سهیم میشوند، میچرخد که مبلغی ناچیز است و بیش از این نیز انتظار نمیرود."
و یک آرزو.....یک بازی دوستانه با تیم جوانان استقلال و یا پرسپولیس در ایران ....