تلاش آمریکا برای نوسازی شبکه اطلاعاتی

شبکه اطلاعاتی و شبکه سایبری یکی از عوامل قدرت برای کشورها در  فضای بین الملل  است که در همین راستا  یکی از شئون رقابت و جنگ امروز میان کشور ها  جنگ سایبری است.

به همین جهت  کشورها به صورت مداوم سعی در به روز رسانی افزایش توان سایبری خود دارند در همین زمینه با شدت گرفتن حملات سایبری و به روز شدن فناوری های ارتباطی و اطلاعاتی در جهان،  ارتش آمریکا در تلاش برای نوسازی شبکه  اطلاعاتی خود برآمده است. دو نکته کلیدی در این تلاش ها ارتقای امنیت پهنای باند و مهاجرت به فضای ابری است که به گفته مسئولان ارتش، با یک تیر دو نشان خواهند زد.
مقامات ارتش عنوان کرده اند که برای افزایش امنیت سایبری نیاز دارند که به سمت فضای ابری حرکت کنند و از مزایای داشتن سرورهای مرکزی و محلی اطلاعات، بهره مند شوند.
ارتش در تلاش است از طریق تأسیسات متنوع، ارتباطات اطلاعاتی را در درون شبکه وزارت امنیت داخلی، تقویت کند. چیزی که مورد علاقه سامانه های دفاعی این وزارت است فن آوری هایی است که می تواند به بهبود بهره وری انرژی، بهره وری هزینه و بهره وری نیروی انسانی کمک کنند. فناوری های خاصی نیز موردنظر این وزارت است که به آن ها کمک می کند تا به جای استفاده از یک منبع، از چند منبع تأمین کننده کد که به صورت متن باز ارائه می شوند، استفاده کنند تا برای انجام کارهای متعددی از قبیل اتصال به شبکه و فیلتر محتوای وب به مشکل برخورد نکنند.

از جمله تلاش هایی که ارتش انجام داده تا به افزایش امنیت پهنای باند کمک کنند می توان به همکاری با نیروی دریایی و اتصال بستر ارتباطی خود با سامانه جهانی موبایل ماهواره ای در نیروی دریایی نام برد.
فناوری های نو، صدور مجوز و پروسه تهیه و خریداری از جمله مشکلاتی است که برای داشتن خدمات ارتباطی بهتر و پیشرفته تر، بر سر راه این سازمان قرار دارد.

توان سایبری؛ اهرم قدرت آمریکا در بخش نظامی

آمریکا به شدت تلاش می کند با افزایش توان سایبری در حوزه آفندی و پدافندی در قرن 21، از این توان به عنوان اهرمی جنگی استفاده کند.
از زمان روی کار آمدن اوباما، سایبر هرچه بیشتر وارد عرصه ی نظامی آمریکا شد که می توان از تشکیل فرماندهی سایبری به عنوان میراث سایبری وی نام برد. از سوی دیگر بعد از درگیری های روسیه و اوکراین و تیرگی روابط آمریکا و روسیه، دو کشور در تلاش برای افزایش قدرت سایبری خود برآمدند؛ اما در این میان، هدف آمریکا بیشتر، تقویت بعد نظامی سایبر بود تا بتواند از این بستر برای عملیات نظامی خود، بهره ببرد.

حرکت سایبری آمریکا در بخش نظامی

پیچیدگی مفهوم جنگ سایبری و دشواری تشخیص حملات و نیاز به انجام عملیات آفند سایبری، موجب شده است کشورها و به خصوص بخش نظامی آن ها به همکاری با یکدیگر روی بیاورند. مطرح کردن سایبر به عنوان بعد پنجم جنگ نیز سبب شده سازمان های نظامی مانند ناتو، تلاش کنند ابعاد آفندی و پدافندی را در عرصه ی سایبر وارد کنند. تلاش فرماندهی سایبری آمریکا برای مستقل شدن، نشان از اهمیت ورود سایبر به بخش نظامی دارد.
افزایش بودجه های جنگ سایبری، تصویب قوانین امنیت سایبری، ایجاد مراکز فرماندهی جدید، استفاده حداکثری از اینترنت اشیا و هوش مصنوعی، همگی نشان از سعی کشورها برای تقویت کمیت و کیفیت تسلیحات سایبری در عصر دیجیتال دارد. از سوی دیگر آمریکا تلاش می کند با ایجاد عملیات روانی، به دنیا القا کند که روسیه، مجرمان سایبری را جمع آوری می کند و به همین دلیل حملات گوناگونی که انجام می دهد قابل ردیابی نیست. طبق برخی گزارش ها تا سال 2025، آمریکا تحولی را در عرصه ی سایبری بخش نظامی، ایجاد خواهد کرد.
پنتاگون در راهبرد سایبری خود اعلام کرد: «وزارت دفاع باید برای تدوین روش های موثر مدیریت بودجه عملیات سایبری اقدام کند. امروزه منابع مالی عملیات سایبری در بودجه وزارت دفاع تعبیه شده است که این بودجه شامل بودجه عملیات اطلاعات نظامی نیز می شود.»
به نظر می رسد برخی از تحلیل گران-که شاید به دولت ها نیز وابسته باشند- با انتشار مطالبی مبنی بر دشواری تعریف جنگ سایبری، در تلاش باشند تا به این بهانه، هرگونه اقدامی را داخل در جنگ سایبری بدانند و از طرفی هم قوانین خودساخته خود را علیه عاملان اعمال کنند.

اما روسیه نیز قدرت جنگ الکترونیک خود را افزایش داد و به عقیده ی برخی از این طریق توانست در جنگ اطلاعات با کشورهایی نظیر اوکراین، پیروز شود. به همین دلیل بیشترین انگیزه حملات سایبری این کشور- به عقیده ی عده ای از تحلیل گران- اطلاعاتی است تا تخریب فیزیکی. حتی غربی ها می گویند روسیه اولین طراح جنگ هیبریدی است. آن ها می گویند روسیه با این نوع جنگ، اطلاعات نادرست اقتصادی یا سیاسی را منتشر می کند تا بتواند بر اوضاع نبرد، مسلط شود؛ یعنی امری که چند ماه گذشته مایکل راجرز، فرمانده ی فرماندهی سایبری آمریکا اذعان کرد که وی نگران تغییر اطلاعات در زمان حملات سایبری است. از طرفی نیز آمریکا برای اینکه از رقابت در جنگ اطلاعات، عقب نماند، تلاش می کند تا خصوصاً نیروی دریایی خود را در این عرصه تقویت کند؛ زیرا نگران قدرت نیروی دریایی روسیه است و به عبارت بهتر می توان گفت نیروی دریایی آمریکا، امروزه در عرصه ی سایبر، نسبت به سایر بخش های نظامی آمریکا، قلب تپنده ای محسوب می شود که شکست آن در هر حوزه از جنگ سایبری اعم از جنگ اطلاعات و الکترونیک، می تواند تبعات منفی بسیاری برای این کشور داشته باشد.
شایان ذکر است نیروی دریایی آمریکا، در ماه ژانویه 2016، در سندی بر اهمیت تقویت توان جنگ اطلاعات، تأکید کرد و ایران را نیز یکی از کشورهایی اعلام کرد که در حال تقویت فناوری های نظامی است. حتی در این سند بر اهمیت برگزاری مانورهای جنگ الکترومغناطیس، تأکید شد.
برگزاری رزمایش های مختلف نیز از دیگر مواردی است که نشان از اهمیت دادن آمریکا به فضای سایبر در بخش نظامی دارد. تنها در ماه ژوئن، دو رزمایش بهنام های «Cyber Flag» و «Cyber Guard» برگزار کرد. از سوی دیگر نیز آمریکا به شدت تلاش می کند فرماندهی سایبری را به یک واحد مستقل از فرماندهی یکپارچه تبدیل کند.

نتیجه گیری

آمریکا در سال های آینده- طبق اسناد و گزارش های مختلف- وارد مرحله ی جدیدی از عملیات نظامی خواهد شد؛ این عملیات در قالب راه اندازی حملات سایبری خواهد بود؛ اما سربازان این نبرد تنها اشخاص حقیقی نیستند، بلکه روبات ها و ماشین ها، قسمتی از سربازان را تشکیل می دهند. در آینده شاهد همکاری بیشتر شرکت های فناوری برای پیشبرد اهداف نظامی و سیاسی قدرت های دنیا خواهیم بود. مثلاً شرکت گوگل با تولید شبکه ی اجتماعی DUE، قابلیت تماس تصویری را پدید آورده است که همین امر امکان جمع آوری اطلاعات را  ?هرچه بهتر- برای سازمان های جاسوسی و اطلاعاتی آمریکا فراهم می کند.
از سوی دیگر کشورهای عرب منطقه نیز در حال سرمایه گذاری روی صنعت ICT هستند و همین مسئله به ضمیمه ی همکاری این کشورها با آمریکا در حوزه ی سایبر، می تواند برای منافع ایران، دست اندازی ایجاد کند.