رفیق قدیمی ، مرحوم مسنجر

برای بسیاری از ما زمانی، اینترنت معنی جز یاهو مسنجر نداشت و چت را جز با این نوستالژی نشناختیم. یاهو مسنجر  را برای خیلی ها می توان سنگ صبور و رفیق قدیمی و مونس نامید!

یاهو. مسنجر اواخر 1990 متولد و در 5 آگوست 2015 به طور رسمی تعطیل می شود. در این سالها خیلی از ما اولین اعتیاد اینترنتی مان را با مصرف این مسنجر تجربه کرده ایم. شاید شما یادتان نیاید ولی زمانی این چت دوست داشتنی این  شکلی بود:

در این فورمت خبری از عکس نبود و شکلک ها زحمت چهره ی شما را می کشیدند و خیلی ها با شنیدن اسم ما این شکلک ها در ذهنشان تداعی می شد.  ایکون های زرد آن بودند و خاکستری ها افلاین و چه حسی داشت وقتی که وارد می شدی و میدیدی که اکثر کسانی که در لیست اد داری، آن هستند و از آن اشتیاق برانگیز تر،  وقتی بود که  مشغول کار دیگه ای در اتاقت بودی ناگهان صدای  رسیدن پیغام می آمد و  انگار 1000000 تومان به حسابتان واریز شده و برایتان پیامکش آمده!
اما این تنها فضای چت نبود، در مسنجر برای چت اتاق هم موجود بود و این همانجایی بود که بیشترین زمان را از ایرانی ها می گرفت اتاق های گفت و گو به نوعی همین گروه های تلگرامی امروزی بودند البته مدل  70 یش!

اما ذوق و نبوغ ایرانی که با ورود هر تکنولوژی بیرون می زند اولین شمه های خود را در مسنجر نشان داد،  بودند نام های کاربری ای در اتاق های چت که کاملا مجازی و غیر واقعی بوده و کارایی جز سر کار گذاشتن خلق الله نداشتند که از دادن اطلاعات بیشتر معذوریم و اهل دل می دانند چه می گویم!  فکر می کنم این افراد همان نسل اول امیر دولاب ها بودند!
اما شاید یکی از شیرین ترین امکانات چت از همان ابتدا استیکر های آن بودند. آن زمان ورد این تکنولوژی ملت مانند تلگرام خود قابلیت استیکرسازی نداشتند و با کمترین امکانات، از این موجودات دوست داشتنی استفاده می کردند:

البته در کنار این شکلک ها، ایتم های پیشرفته تر ی نیز بودند:

و من نمی دانم طرف چطوری با این شکلک ها شب خوابش می برد!
حال که خوب نگاه می کنم می بینم که ما به چه چیزهای قانع و دلخوش بودیم و نسل جدید با ابن همه امکانات و  شبکه های مثل تلگرام و اینستاگرام چقد ناشکرند!
نسل جدید یادشان نمی آید اما برخی از ما برای دیدن روی این استیکرها و انجام یک چت  برای هر 5 دقیقه ساعتی 3هزار تومان می پرداختیم. عصر اینترنت دایل آپ که علاوه بر گرانی، قطع و وصل شدن های مکرر  و معضلی به نام اشغال تلفن و یک پدر و مادر شاکی وجود داشت و شمایی که هیچگاه یک آن شدن بی دردسر و بی استرس از گلویتان پایین نمی رفت!.
یکی از لذت بخش ترین قسمت های مسنجر قسمت ورود بود وقتی که با وارد کردن نام کاربری و پسوردتان وقتی که هیچ امیدی به وصل شدن نداشتید ناگهان یک شکلک خندان و بامزه جلویتان ظاهر میشد انرژی که این لبخند به فرد مقابلش می داد صدتا نوشابه انرژی زای امروزی نمی دهد.

اما امان از زمانی که  به جای این شکلک یک چهره نامید خاکستری نمایان می شد آنجا بود که امیدهای بسیاری ناامید شده و خیلی ها هم  اینجا اولین شکست عشقی شان را تجربه می کردند.
شرکت یاهو اما مانند بسیاری از  شرکت های خدماتی ما نبود و در طول زمان خود را به روز می کرد تا مخاطبان خود را از دست ندهد، برای همین هنوز هم هستند کسانی که برای چت های خود در کنار همه پیام رسان ها از یاهو مسنجر استفاده می کنند و هنوز از  رنگ بنفش آن دل نکنده اند .حال  خبر تعطیلی این مسنجر محبوب و خاطره برانگیز برای این افراد حکم گم کردن یک هدیه و یادگاری قدیمی را دارد.
رفیق قدیمی که برای دلخوش کردن ما  از چهره دهه  70 خود خود را به این شکل و شمایل در آورده بود:

و

اما حال قرار است نسل جدیدی را یاهو به جای آن رونمایی کند  که معلوم نیست چقدر جای مسنجر را در دل ها بگیرد  برای خیلی ها  فضای مسنجرهای جدید و یاهو مسنجر مانند ماجرای چرتکه و ماشین حساب است!
اما با نهایت تاثر و تاسف تا چند وقت دیگر:

نوشته های خواندنی درباره نوستالژی یاهو

این متن های کوتاه در شبکه های مجازی درباره ی خاطره ی یاهو مسنجر دست به دست می شود. همه ما از یادآوری این خاطره ها لذت می بریم، نه؟
  @یاهو مسنجر اونجاش که مادرت بیدار میشد برای نماز صبح میگفت کور شدی بدبخت
 @ یاهو مسنجر باعث بوجود اومدن فرقه ی اسمایلیه شد و تلگرام باعث بوجود آمدن فرقه ی ایموجیه
  یادش بخیر زمان یاهو مسنجر رفاه تو جامعه خیلى بیشتر بود؛
  به شخصه یادمه خونه هیشکى از زعفرانیه و نیاوران و کامرانیه پایین تر نبود
  در سوگ یاهو مسنجر باید نوشت : buzz منو کاشتی رفتی،تنها گذاشتی رفتی.
  یه شب تو یاهو قرار داشتم تاریک بود دوشاخه مودم رو زدم تو پریز برق مودم سوخت و من اونجا اولین شکست عشقیمو خوردم
  @یاهو مسنجر اونجاش که اینویزیبل میرفتیم یهو یکی مسیج میداد میدونم آنلاینی یجور قیافه میومد انگار شرلوک هولمزه
راستش شما رو نمیدونم ولی برای من و خیلی از هم سن هایم مهم بود که حتما حدود 18 تا 20 سال باشیم. 25 هم ایده آل بود.. نمیدانم چرا اما ایده آل بود دیگر