محرم از دیدگاه حضرت آیت الله جوادی آملی
همه ما وامدار قیام كربلا و نهضت سالار شهیدان حسین ابن علی (ع) هستیم . این محرم و صفر یعنی دین ما ائین ما عزت و شرف ملی ماست كه باید حفظ شود . این علمها آهنی است كه بی خاصیت است و حمل آن ثوابی ندارد قرآن گفته ؟ امام گفته ؟ در روایات امام (ع) است ؟ اینها چیست كه در عزاداریها بلند می كنند .
آن شور حسینی و سینه زدنها آن پا برهنه شدنها آن ناله كردنها و زجّه زدنها همه اش ثواب دارد و شرف است ولی این علم چه خاصیتی دارد لذا بر شماست كه از اینها فیلمبرداری نكنید و نشان ندهید این دوربین را به سمت این علمهای بی خاصیت نگه ندارید .
آن پرچمها آن پارچه نوشته ها ، از آنها هر چه بگیرید جا دارد آن آهن را با آن تاجها برای چه نشان می دهید ؟ این كار ساده و پر بركتی است كه مسئولین صدا و سیما باید توجه داشته باشند . این پارچه نوشته و پرچمها در كربلا بود و این علم بی خاصیت نبود .
بر افراشتن علمها نه ثواب دارد و نه مطابق قرآن و روایات است . اگر خدای ناكرده این منبرها برداشته شود و این منبرها با مداحی های كم محتوا اداره بشود ، و سخنرانی عالمانه نباشد ف كم كم مثل هندوستان خرافاتی و بت پرستی می شود .
بنابراین ثرمایه ما این مساجد و حسینه ها است اگر خدای ناكرده اینها تضعیف بشود ، بت پرستی را در عصر كنونی می پذیرند . افتخار می كنم همنشینی پیامبر اعظم (ص) در مازندران كه دیار فضلا و دانشمند است بر پا می شود .
من هر وقت این سرودهای محلی مازندرانی را می خوانم كاملا گوش می دهم . شاید این را به شما عرض كردم آن سرودی كه بسیجیان چند سال قبل می خواندند گوش می دادم ( سرود دشمن ) تولید صدا و سیمای مازندران با این كه چند سالی است از آن دور هستم اما باز هر وقت با لحجه محلی آن را میخوانم احساس وجد می كنم و كاملا گوش می دهم . در خون همه ما هست صدای و سیمایی را تقویت كند سرودهای محلی نغمه های محلی مداحی های محلی اینها چیزهای خوبی است ما مازندرانی فكر می كردیم الان هم مازندرانی فكر می كنیم و این نعمت خوبی است.
بخش پایانی عرضم این است كه ما همیشه با اندیشه زندگی نمی كنیم . بخش مهم زندگی ما ، ما را انگیزه ها ترتیب می دهند نه اندیشه ها.
اشاره ام به ماه محرم و سیدالشهدا سلام الله علیه است . البته یك وقت ممكن است كه آدم یك منبع موثق تاریخی پیدا بكند كه مثلا مرحوم صدوق نقل می كند : اینها تالی تلو ائمه سلام الله علیهم هستند . اما خوب وقتی كه ادم یك مطلب تاریخی یا مقتل می خواند با این كه سند معتبر است فقط كمی متاثر می شود ، اما وقتی كه مداح آنرا با آهنگ می خواند سیل اشك می ریزد .
آن چیزی كه بخش وسیعی از شور انسانی را در بر گرفته همین است . شعر است ، ادبیات است ، هنر است . عواطف هست . اگر هنر محققانه باشد انسان می تواند اشك عاقلانه بریزد .
یك طنز عالمانه هم موجب خنده عاقلانه است . در اشك هم یك وقتی ماش عزا می زنند ادم می گرید . ثوابی بر آن گریه نیست برای اینكه گریه ، گریه عاطفی است . یك وقت گریه كردن در وصف سید الشهدا سلام الله علیه خوب و هدفمند است و ثواب دارد . این دو تا را می شود از هم تفكیك كرد .
منبع:
