حاشیه های یک تتو
تاتید و تکذیب هایی که به دنبال انتشار تصویر تتو بر دست ترانه علیدوستی به راه افتاد.
با وجود اینکه شهاب حسینی و اصغر فرهادی موفق به دریافت جایزه از جشنواره کن شدند اما ترانه علیدوستی همچنان در صدر توجه ها قرار دارد. زمان حضورش در کن از نظر پوشش و حالا تتوی روی دستش حاشیه ساز شده. کمی قبل تر دو ویدئوی پخش شده از ترانه علیدوستی در حاشیه جشنواره کن حاشیه ساز شده بود که علیدوستی هر دو را پاسخ داده است.
اما یکشنبه شب نشست خبری فیلم «فروشنده» با حضور اصغر فرهادی، شهاب حسینی و ترانه علیدوستی برگزار شد، عکاسان خبری هم لحظه به لحظه همراه این رویداد بودند؛ اما نکته ای که برخی کاربران شبکه های اجتماعی به آن پرداختند، تصویری بود که به نظر می رسید روی دست ترانه علیدوستی حک شده است. این تصویر خیلی سریع در شبکه های اجتماعی با این عنوان «طرح عجیب برروی دست بازیگر زن ایرانی» بارها بازنشر شد.
ماجرای خالکوبی روی دست ترانه علیدوستی چیست؟
در تصاویر بعضی از خبرگزاری ها از جمله باشگاه خبرنگاران هیچ اثری از این نماد دیده نمی شد اما برخی از رسانه ها این عکس را از زوایای دیگر منتشر کرده و مدعی شدند که خالکوبی است. ماجرا به همین جا ختم نشد و تصویری از اینستاگرام علیدوستی که مربوط به تقریبا یک سال پیش بود بازنشر شد که در آن علیدوستی از فمینیست ها گفته بود و خودش را فمینیست نامیده بود. تأیید و تکذیب ها همچنان ادامه داشت تا اینکه خود ترانه علیدوستی توییت منتشر شده را تایید کرد:
«برای مخالفت با واژه فمینیسم، بهتر است ابتدا معنی دقیق آن را بدانیم.» فمنیست: شخصی که به برابری اجتماعی، سیاسی و اقتصادی هر دو جنس معتقد است» (از کتاب همه باید فمینیست باشیم، نوشته ی چیماناندا انگوزی آدیچی)
اگر سوتفاهم یا واهمه ای از این کلمه دارید به جای اتکا به روایت رسانه هایی که عمری است اخبارمان را تحریف و روند رسیدن اطلاعات به ما را مهندسی می کنند، از گوگل استفاده کنید. خودتان تحقیق کنید و اگر فمینیسم همان فرقه ی عقده گشایانه ی مردستیز و خانمان برانداری بود که در گوش ما خواندند، باز آن را پس بزنید.
مبارزه با سکسیسم فقط در جهت زنان نیست. مبارزه با نقشهایی است که جای اینکه خود انتخابشان کنیم جامعه و فرهنگ از پیش آن را به ما تحمیل کنند. فقط چون زن یا مرد هستیم. برچسب هایی روی زنان و مردان هست که الزاما واقعیت ندارند. نیازی نیست ما این چرخه بیمار را بازتولید کنیم.
اگر زنی انتخاب کند که خانه دار باشد این انتخاب حق اوست و قابل احترام. اگر مردی انتخاب کند وظیفه کار بیرون را داشته باشد این حق اوست.
مساله این است که مردان و زنان خودشان بنا به فردیت شان تصمیم بگیرند می خواهند چگونه زندگی کنند، نه اینکه جامعه از روزهای ابتدای کودکی رفته رفته ما را به جبر در این نقش ها قرار بدهد. و کم کم طلبکار شود و این نقشها را از ما بخواهد
این شوخی کودکی مان یادتان هست؟ «پسرا شیرن، مثل شمشیرن. دخترا بادکنکن، دست بزنی می ترکن»
اینگونه مثل ها فرهنگسازی نامنصفانه ای بود برای کودکانی که هنوز حتی تفاوتهایشان با هم را نمی شناختند. کار فمینیسم نزدیک کردن مرد و زن به هم است نه جنگ انداختن بین آنها. فمینیسم یعنی حق هر انسان فارغ از جنسیتش، این است که فردیتی داشته باشد و طبق آن زندگی ای که دوست دارد را برگزیند. می خواهد ان زندگی خانه داری باشد و لذت بچه بزرگ کردن و غذا دادن به همسر، می خواهد آن زندگی در راستای شغلی باشد که دوست دارد، و می خواهد هر دو با هم باشد یا حتی هیچکدام نباشد. مساله فقط این است: جامعه نباید بنا به جنسیت اعضایش را دسته بندی و برای حقوقشان تبعیض قائل شود. ما گاهی با شوخیهای نا بجا هم به چرخه این روند بیمار کمک میکنیم.
من و همسرم هر دو شاغلیم، هر دو درآمدمان را برای زندگیمان خرج می کنیم، هر دو در بزرگ کردن فرزندمان نقش برابر داریم، و هر دو بخشی از نظافت خانه را هم به عهده می گیریم. ما مبارزه با سکسیسم را اینطور آموخته ایم. به این دلایل من خودم را قطعا فمینیست می دانم، فمینیسم معرف اتحاد و انصاف است. من فمینیستم و کاش شما هم فمینیست باشید، یا بشوید.»
در اینجا با درست و غلط بودن و یا اندیشه های طرفداران فمینیسم کار نداریم. نکته ای وجود دارد، با وجود اینکه ترانه علیدوستی نگاهش نسبت به فمینیسم را بازگو کرده اما در جایی تأیید نکرده که عکس منتشر شده فتوشاپ نیست که اگر نباشد جای سوالی باقی نمی ماند چون علیدوستی خیلی شفاف نظرش را بیان کرده اما اگر این تصویر فتوشاپ باشد سوال اینجاست که رسانه ها و افرادی که این تصویر را برای اولین بار منتشر کردند چه هدفی را دنبال می کنند؟
منابع: باشگاه خبرنگاران/ کافه سینما
