فوائد امام غایب!

برای امامی که حضور ندارد و از دیدگان مردم نهان است، منهای هدایت گری، شفاعت، حمایت و وظایفی که در پس پرده غیبت بر عهده او گذاشته شده است، فوائد بیشماری وجود دارد. صرف وجود امام دارای آثار و برکات و منشاء فیض موجودات است

زندگی با امام

قریب به 1180 سال قمری از آغاز غیبت صغرای حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف می گذرد. به تعداد روزهای تمامی این سال ها منتظران حضرت ولی عصر علیه السلام چشم به راه ظهور او بوده اند. با نگاهی به دوران امامت ائمه علیهم السلام درمی یابیم که آنها همواره در میان مردم و با مردم زندگی کرده اند. در واقع مردم از زمان رسول اکرم صلی الله علیه و آله با امام زمان خویش زندگی کرده اند. با وجود امام خو گرفته اند، به حضورش عادت کرده اند، سوالات خود را با امام در میان گذاشته و به صورت مستقیم پاسخ خود را از لب های مبارک امام دریافت کرده اند. در مشکلات به حضور امام رسیده و متوسل به آنان شده اند. در تمامی مسائل دینی خدمت امام رسیده، آن را حل و فصل کرده اند. این همزیستی مردم با اولیاء الله به مدت دو قرن و نیم طول کشیده است. شیعیان نسل پس از نسل تجربه دیدار و همجواری با معصومین را داشته اند. در جنگ ها، مشکلات، فشارهای خلفای جبار و بالاخره خوشی و ناخوشی طبق دستورات خلیفه الله رفتار نموده اند.

سردرگمی مردم

به همین علت است که پس از غیبت کبرای حضرت مهدی علیه السلام، مردم دچار سر در گمی شده و نسبت به وجود امام تردید کرده اند. شیخ صدوق که از علمای قرن سوم هجری است از آشفتگی و حیران شیعیان سخن می گوید و با توصیه حضرت ولی عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف به تالیف کتاب کمال الدین و تمام النعمه می پردازد تا غیبت حجت خدا را به عنوان سنت در اعصار پیشین معرفی نماید. (کمال الدین، شیخ صدوق، چاپ مسجد مقدس جمکران، ج1، مقدمه ص6) آری! انبیاء الهی نیز هر کدام به نوعی از دیدگان امت خویش پنهان بودند و در غیبت به سر برده اند. غیبت پیشوای اقوام گذشته یکی از سنت های پروردگار بوده است. (مراجعه شود به کمال الدین، شیخ صدوق، باب اول تا ششم)
یکی از سوالاتی که در اینجا مطرح می شود این است که آیا امامی که حضور ندارد و از دیدگان مردم نهان است، چه ثمره و فایده ای برای شیعیان دارد؟ آیا آثار امامی که غائب است، در دوران پنهان زیستی نیز موثر است؟ اصلا امامی که دیده نمی شود چه اثری می تواند داشته باشد؟ آیا فوائد امام وابسته به حضور است یا صرف وجود حضرت است؟ و... سوالاتی که برای ما حول محور امام زمانی که ندیده ایم مطرح می شود.

ادعیه ماثوره سرشار از معارف دینی

ضروری است تا برای دستیابی به اثرات وجودی امام، به ادعیه و روایات ماثوره خاندان عترت مراجعه کنیم. علم ما نسبت به بسیاری از علوم معرفتی مصداق جهل مرکب است. وقتی به دریا نگاه می کنیم فقط به اندازه وسعت دیدمان می توانیم از آن بهره مند شویم. همچنین به دلیل اینکه توان دیدن و درک عمق دریای معرفت امام را نداریم فقط می توانیم نگاهی سطحی به آن داشته باشیم. برای سیراب شدن از آب گوارای اقیانوس بی کران معارف اهل بیت علیهم السلام، لاجرم باید سوار بر کشتی نجات شویم تا بتوانیم با هدایت گری کلام امام قطره ای از ماء معین بهره مند گردیم. سیراب شدنی که پس از آن تشنگی وجود نخواهد داشت. بِكَأسِهِ وَبِیَدِهِ رَیّاً رَوِیّاً هَنیئاً سائِغاً لا ظَمَاَ بَعْدَهُ، با جام او و به دست او، سیراب مان كن، سیراب شدنى كامل، و گوارا و خوش، كه پس از آن تشنگى نباشد. (دعای ندبه)

هدایت فرد فرد انسان ها توسط امام

چشیدن از چشمه معرفت دریای ولی الله الاعظم، سبب دریده شدن حجاب و از مصادیق بارز تعالی برای انسان، به صورت فردی است. تعبیر آیت الله بهجت از این کسب معرفت توسط امام، فرج شخصی است. «یکی از امور مهم بلکه از اهم امور، این است که بدانیم چه کار کنیم تا مثل کسانی از علماء و متشرعه و صلحای تابع باشیم که فرج شخصی و ارتباط خاص با حضرت ولی عصر (عج) داشته اند، و محتاج نبوده اند که در امور خودشان یا غیر خودشان فی الجمله عدل عمومی را خواستار باشند» (در محضر بهجت،ج3، شماره ی 1321) آری! خداوند متعال امام را برای ما خلق کرد تا بتوانیم به وسیله او و در معیت او و در پناه او و هدایت او به کمال برسیم. «خَلَقْتَهُ لَنَا عِصْمَةً وَ مَلاذا وَ أَقَمْتَهُ لَنَا قِوَاما وَ مَعَاذا» خدایا! تو امام را براى ما نگهبان و پناهگاه آفریدى، و او را قوّم و امان ما قرار دادى (دعای ندبه) «اللَّهُمَّ اسْلُكْ بِنَا عَلَى یَدَیْهِ مِنْهَاجَ الْهُدَى» پروردگارا! ما را به دست مبارك امام زمان هدایت کن (مفاتیح الجنان- دعا برای حضرت در روز جمعه)

پرتو افکنی فیض امام در گیتی

با نگاهی کوتاه به ادعیه و زیاراتی که از حضرت مهدی علیه السلام به ما رسیده یا برای او انشاء گردیده که غالبا به صورت مناجات و ندبه سروده شده است، به علومی بی انتها خواهیم رسید که لازم است توسط عالمانی که از چشمه معرفتی علوم نافعه بهره مند گردیده اند، برای ما ترجمه شود. آری! گرچه چشمان آلوده ما یارای مشاهده وجود حضرت ولی عصرمان را ندارد و به سبب اعمال ناشایست ما در غیبت به سر می برد. ولی امام همچون نوری که سراسر زمین و آسمان را از تلألو پرتوی وجودیش بی بهره نمی گذارد.«فَبِهِمْ مَلَأْتَ سَمَاءَكَ وَ أَرْضَكَ» شب و روز از دریای فیض وجودش استفاده می کنیم و در سایه توجهات رحمانی اش به سوی کمال اخلاقی و تعالی انسانی حرکت می کنیم. نا گفته پیداست که همه این فیوضات و برکات از سوی خداوند متعال به امام تفویض شده است و به اذن و اراده باری تعالی واسطه فیض بین زمین و آسمان شده است. امام صادق علیه السلام در دعای ندبه، عجب تعبیر زیبایی از حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف می نماید.     « بِنَفْسِی أَنْتَ مِنْ تِلادِ نِعَمٍ لاتُضاهى» جانم فدای تویی که بهترین نعمت بی همتایی هستی که همانند نداری. به واقع کدام نعمت الهی است که فیضش و آثارش و برکاتش همچون ولی زمان شامل همه آفریده های الهی بشود.

خلاصه سخن: برای امامی که حضور ندارد و از دیدگان مردم نهان است، منهای هدایت گری، شفاعت، حمایت و وظایفی که در پس پرده غیبت بر عهده او گذاشته شده است، فوائد بیشماری وجود دارد. صرف وجود امام دارای آثار و برکات و منشاء فیض موجودات است. آری! خداوند متعال امام را برای ما خلق کرد تا بتوانیم به وسیله او و در معیت او و در پناه او و با هدایت او به تقرب الهی برسیم. امام همچون نوری که سراسر زمین و آسمان را از تلألو پرتوی وجودیش پر می کند، شب و روز ما را از دریای فیض وجودش بی بهره نمی گذارد و در سایه توجهات رحمانی اوست که به سوی کمال اخلاقی و تعالی انسانی حرکت می کنیم.