تبیان، دستیار زندگی
شب بود اشک بود علی بود و چاه بود فریاد بی صدا غم دل بود و آه
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

شمع راه

شمع راه

شب بود و اشک بود و علی بود و چاه بود
   فریاد بی صدا، غم دل بود و آه بود
              شمع راه  شمع راهشمع راه

دیگر پس از شهادت زهرا به چشم او
                                                                       صبح سفید هم چو دل شب سیاه بود
دانی چرا جبین علی را شکافتند؟                   شمع راهشمع راهشمع راه
زیرا به چشم کوفه عدالت گناه بود
      شمع راه       شمع راه        شمع راه              خونش نصیب دامن محراب کوفه شد
                                                                          آن رهبری که کعبه بر او زادگاه بود
یک عمر از رعیت خود هم ستم کشید                   شمع راهشمع راهشمع راه
اشک شبش به غربت روزش گواه بود
  شمع راه    شمع راه شمع راه                                دستش برای مردم دنیا نمک نداشت
                                                                            عدلش به چشم بی نگهان اشتباه بود
هم صحبتی نداشت که در نیمه های شب              شمع راهشمع راهشمع راه
حرفش به چاه بود و نگاهش به ماه بود
           شمع راه       شمع راه  شمع راه                   مولا پس از شهادت زهرا غریب شد
                                                                              زهرا نه یار او که بر او یک سپاه بود
وقتی که از محاسن او می چکید خون                       شمع راهشمع راهشمع راه
  عباس را به صورت بابا نگاه بود
                                                                 «میثم!» هزار حیف که پوشیده شد ز خون
          شمع راه     شمع راه   شمع راه                 رویی  که بهر گمشدگان شمع راه بود

شمع راهشمع راهشمع راه

شمع راه

koodak@tebyan.com

منبع:شبکه قرآن سیما

تهیه،شهرزاد فراهانی

مشاوره
مشاوره
در رابطه با این محتوا تجربیات خود را در پرسان به اشتراک بگذارید.