مروری بر پرده‌های عاشقی در نماهنگ ارغوان
عشق در فرهنگ و جوامع مختلف معمولاً به دو نحو معنا می‌شود. ابتدا عشقی که ریشه‌های زمینی دارد و معمولاً با محوریت پدر، مادر، همسر و فرزند معنا می‌شود و شکل دوم عشق معنوی است که در قالب‌هایی چون عشق به خدا یا ائمه یا عشق به وطن نمود پیدا می‌کند، اما در کشور ما شاید متعالی‌ترین شکل عشق فرازمینی را در عشق به اباعبدالله(ع) و حضرت ابوالفضل(ع) بتوان جستجو کرد. این مقدمه کوتاه، پیش گفتاری است برای پرداختن به نماهنگی که نمود بارزش عشق به امام حسین(ع) است.
«پرده اول»
در پلان اول موزیک ویدیو «ارغوان» صحنه به آن شکل آغاز می‌شود که پسر نوجوانی که پیراهن مشکلی به تن دارد، مجسمه کبوتری را از طاقچه اطاق برمی‌دارد و اندوهگین بر پشتی اتاق تکیه می‌زند. در این زمان مادر آن پسر که کودک خردسالی در بغل دارد نگران از میان در اتاق فرزند غمگین خود را تماشا می‌کند و به شدت نگران پسرش است. برای همین مادر با حالتی نگران به پدربزرگ خانواده نگریسته و از وی مدد می‌خواهد.
این بخش تقریباً 30 ثانیه آغازین نماهنگ «ارغوان» را شکل می‌دهد. این شکل کار با ضرب‌آهنگ حماسی، وجهی دوست داشتنی به کار داده و تماشاگر را آماده دریافت بخش بعدی این موزیک ویدیو می‌کند.
«پرده دوم»
در 30 ثانیه دوم نماهنگ کوچه‌ای سنتی تصویر می‌شود که چند نوجوان با اشتیاق در حال دویدن در آن هستند، سه نفر از آنها نیز لباس نظامی به تن کردهاند و به نوعی تماشاگر را متوجه شخصیت و نحوه اعتقادشان می‌کنند. پدربزرگ امیرحسین (شخصیت اصلی نماهنگ و فرزند شهید مدافع حرم تقی ارغوانی) که به نوعی حکم پیر و مرشد را دارد به نزد این چند نوجوان آمده و روبروی پنجره اتاق نوه‌اش با آنها سخن می‌گوید. در همین هنگام نوه وی پشت پنجره می‌آید تا ببیند صدای همهمه به وجود آمده در کوچه چیست؟ آنجاست که دوستان خود را در لباس مدافعان حرم مشاهده می‌کند.
نکته فنی در این قسمت، استفاده صحیح کارگردان نماهنگ از لوکیشن و میزانسن است، همچنین شکل رنگ به زیبایی تصویری این کار افزوده و به نوعی همانند غذایی خوش‌طعم در اختیار مخاطب قرار می‌گیرد.
«پرده سوم»
در قسمت سوم، وجه حماسی کلیپ شکلی پررنگ به خود می‌گیرد. سه نوجوان در اشعار خود این کلامات را سر می‌دهند که اگر توهینی به حرم ائمه شود با تمام وجود از آن دفاع خواهند کرد و مجوز این دفاع را هم از امیرالمومنین(ع) و مقام معظم رهبری دریافت کردهاند. در این اشعار وزن و حجمی وجود دارد که ناخودآگاه هر بیننده‌ای را تحت تاثیر قرار می‌دهد.
آنچه در این بخش بسیار شاخص است صلابت قدرت ایران است که نشان می‌دهد مرزها برایش مهم نیست، بلکه دفاع از حریم ولایت مهمترین شاخصه برای جانفشانی است. در این میان فرقی نمی‌کند که شیعه عاشق، چه سن و سالی داشته باشد. نکته دیگر، استفاده صحیح از برخی حرکت‌های احساسی است. برای نمونه آنجا که نام مقام معظم رهبری آورده می‌شود، بچه‌ها دست خود را به روی قلب‌شان می‌گذارند که برداشتی درست و غیر کلیشه‌ای برای نشان دادن علاقه است.
«پرده چهارم»
در این قسمت، پیام نماهنگ بیان می‌شود. آنجایی که گفته می‌شود هدف تنها رهایی عراق و سوریه از دست غاصبان داعشی نیست، بلکه هدف نهایی همان آزادسازی قدس است. این معنا بسیار حائز اهمیت است چون به نوعی دکترین جمهوری اسلامی را در قبال اتفاقات منطقه مشخص می‌کند. برای همین در روزهای اخیر، شاهد هستیم که لرزه بر تن برخی شبکه‌های فارسی‌زبان ماهواره که از سوی صهیونیست حمایت می‌شوند، افتاده است.
این قبیل قدرت‌نمایی‌ها امری ضروری در کارهای حماسی است که معمولاً در کارهای نمایشی و نماهنگ‌های ما کمتر استفاده می‌شود. مطلب دیگر درباره پرده چهارم به همراهی پدر بزرگ با نوجوانان بر می‌گردد. لبخند وی نشان می‌دهد که آنها در انتخاب خود راه صحیح را انتخاب کردهاند و مسیر حق را پیش گرفته‌اند.
«پرده پنجم»
در این قسمت نوجوانی که به نوعی رهبر گروه کودکان جهادی است نزد پسر شهید مدافع حرم می‌آید، وی را در آغوش می‌گیرد و همراه با این تصویر اشعاری خوانده می‌شود به این معنا که، دوری خانواده و وطن مدافعان حرم را از راه پیش رو باز نخواهد داشت. چنان پرنده‌ای که برای آزادی از قفس، دیگر نیازی به پر پرواز ندارد.
در ادامه امیرحسین از اتاقی که خود را در آن محبوس کرده، بیرون می‌آید و خواهر نوزادش را از مادر گرفته، به آغوش می‌کشد و بار دیگر لبخندی شیرین بر لبانش می‌نشیند. از این خوشحالی مادر نیز خوشحال شده و احساس رضایت می‌کند.
«پرده ششم»
در بخش ششم که تقریباً بخش ماقبل پایانی این کلیپ است، نوجوانان حاضر در نماهنگ پرچم لبیک یا زینب(س) را در دست دارند و اشعاری با این مضمون می‌خوانند که حرم اهل بیت خط قرمز شیعه است و فرقی نمی‌کند این حرم در مشهد باشد یا شام. نکته جالب گردش پرچم لبیک یا زینب(س) است. چون نوجوانی که این پرچم را می‌چرخاند در حوض آب پا گذاشته و عاشقی خود را نشان می‌دهد. این تصویر می‌خواهد به مخاطب بگوید که مدافعان حرم اجازه نمی‌دهند که حرم اهل بیت مورد توهین قرار گیرد و نشان دادن آب نیز به تشنگی اهل بیت ابا عبدالله در عاشورا اشاره دارد. در همین صحنه امیرحسین، دوستان خود را نظاره کرده و به نوعی خود را آماده همراهی با آنها می‌کند.
«پرده آخر»
در انتهای این نماهنگ نیز ما حضور خانواده را کنار هم می‌بینیم که همگی با لبخندی از رضایت عکس شهید مدافع حرم، تقی ارغوانی را روی تاقچه اتاق تماشا می‌کنند. در انتها باید به کارگردان این نماهنگ (مهدیار عقابی) تبریک گفت که با ساخت چنین اثر حماسی، احساس را با ایمان پیوند زده و توانستند گوشه‌ای از عشق مدافعان حرم را تصویر کنند.
درباره بخش فنی کلیپ هم به اجمال اشاراتی در طول یادداشت شد، اما بحث اصلی ما به نگاه احساسی و حماسی موزیک ویدیو برمی‌گردد که بسیار دلنشین است. هر چند از بعد فنی هم نماهنگ «ارغوان» یکی از کارهای بسیار خوب در این چند ساله است. این خوب بودن نیز تنها حرف ما نیست، بلکه اعتراضات شبکه‌های صهیونیستی نشان می‌دهد که این موزیک تا چه حد توانسته است به خوبی از عهده کار برآید.
برای دیدن این فیلم بر روی لینک زیر کلیک کنید:
در متن زیر نیز متن شعر نماهنگ «ارغوان» که کار سیدضیاء محسنی است، آورده می‌شود.
«ز کودکی خادم این تبار محترمم
چونان حبیب مظاهر مدافع حرمم
به قصد حفظ حریم حرم به پا خیزم
کنار لشکر عشاق حسین هم قدمم
اگر که حرمت این بارگه شکسته شود
و یا اگر که ره کرببلا بسته شود
چونان زنم به پیکر غاصب شام و عراق
که بند بند وجودش ز هم گسسته شود
حکم دفاع از حرم ز شاه نجف دارم
برم برم حرم هماره جان به کف دارم
هدف فقط رهایی عراق و سوریه نیست
مسیرم از حلب است قدس را هدف دارم
نه قصه جدایی از یار و وطن دارم
به امر حق به راه دل کفن به تن دارم
پریدن از قفس که بال و پر نمی خواهد
عشق است بال پریدن همان که من دارم
ذکر لبم یا زینب به دلم واهمه نیست
بهسرم جز زیارت حسین فاطمه نیست
خدا مرا از در این خانه جدا نکند
گدایی در این خانه مرا خاتمه نیست
خطوط قرمز دور حرم زن خون من است
چو برکه ام که مرگ من همان سکون من است
پیاده می روم ز مشهدالرضا تا شام
حال کبوتر حرم حال کنون من است»
