توریم(1)

توریم عنصر شیمیایی است که در جدول تناوبی دارای نشان Th و عدد اتمی 90 می باشد.

خصوصیات قابل توجه

توریم، فلزی طبیعی و تا حدی رادیواکتیو می باشد. شکل خالص این عنصر فلزی نقره ای رنگ است که درخشش خود را برای چند ماه حفظ می کند. با این حال اگر در معرض هوا اکسید شود به آرامی کدر شده و به رنگ خاکستری و در نهایت سیاه در می آید.

اکسید توریم ( ThO2) که توریا نامیده می شود دارای یکی از بالاترین نقاط جوش در بین تمامی اکسیدها می باشد(c3300). اگرفلز توریم را در هوا حرارت دهند محترق شده و با نور درخشان سفید رنگی می سوزد.

کاربردها

کاربردهای توریم:

• توری چراغ های گازی قابل حمل. این توری ها در صورتی که در شعله گاز گرم شوند نور خیره کننده ای تولید می کنند.

• به عنوان عنصری آلیاژ ساز در منیزیم، موجب تقسیم نیروهای شدید و افزایش مقاومت در دماهای بالا می شود.

• از توریم برای پوشش سیم های تنگستن در وسایل الکترونیکی استفاده می شود.

• از توریم در ساخت الکترودهای جوشکاری و سرامیک های مقاوم در حرارت های زیاد استفاده می گردد.

• اکسید آن برای کنترل اندازه تنگستن موجود در لامپ ها کاربرد دارد.

• اکسید آن در کوره های گداز بسیار داغ آزمایشگاهی مورد استفاده قرار می گیرد.

• افزودن اکسید توریم به شیشه موجب افزایش ضریب شکست و کاهش پراکندگی نور می شود. در نتیجه از آن ها در لنزهای کیفیت بالای دوربین و ابزارهای علمی بهره می برند.

از اکسید توریم به عنوان کاتالیزور استفاده می شود:

• در تبدیل آمونیاک به اسید نیتریک

• در کراکینگ بنزین

• در تولید اسید سولفوریک

• قدمت سنجی بوسیله اورانیم توریم برای تعیین قدمت فسیل های انسان کاربرد داشته است.

• به عنوان ماده ای بارور کننده برای تولید سوخت هسته ای کاربرد دارد.

تاریخچه

Jons Jacob Berzelius شیمیدان سوئدی در سال 1828 توریم را کشف نمود و نام آن را از نام Thor خدای نورس جنگ برگرفت. این فلز تا قبل از اختراع توری چراغ در سال 1885 هیچگونه کاربردی نداشت.

ادامه دارد...