تبیان، دستیار زندگی
با کمی دقت درتاریخ و اعتقادات و عملکردوهابیت درجهان ودر منطقه غرب آسیا، درمی یابیم وهابیت هیچ شباهتی به اسلام و مسلمین ندارد؛ و در مقابل شباهتهای بین وهابیت و عرب جاهلی بدوی قبل ازاسلام بسیار زیاد است.
عکس نویسنده
عکس نویسنده
نویسنده : سمیه جولایی
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

وهابیت؛ فرقه جدیدی ضد اسلام!

با کمی دقت در تاریخ و اعتقادات و عملکرد وهابیت در جهان و در منطقه غرب آسیا، درمی یابیم وهابیت هیچ شباهتی به اسلام و مسلمین ندارد؛ و در مقابل شباهتهای بین وهابیت و عرب جاهلی بدوی قبل از اسلام بسیار زیاد است.

دکتر سمیه جولایی- بخش اعتقادات شیعه تبیان
وهابیون

دشمنان اسلام زمانی که در مقابل اسلام و قدرت این دین آسمانی عاجز ماندند، تصمیم گرفتندکه فرقه جدیدی، ضد اسلام بسازند و این گونه ترویج کنند که اسلام یعنی همان که وهابیت می گوید و تبلیغ می کند و به آن کورکورانه عمل می کند تا به جهان اعلام کنند که اسلام مساوی است با خشونت، جنگ و خونریزی و قساوت؛ در حالی که اسلام دین محبت،  عقلانیت و ملایمت است. اسلام دین حقوق انسان است.
خشونت و قساوت یکی از برجسته ترین ویژگی های عرب جاهلی بود؛ به طوری که از کشتار مردم لذت می برند و خونریزی آنها در خلال سالیان طولانی متوقف نمی شده است. پیش از اسلام بین دو قبیله اوس و خزرج جنگ های خونینی به مدت 120 درگرفت. تعداد جنگ های کوچک و بزرگ بیش از هزار و هفت صد جنگ بوده است.

خشونت و قساوت یکی از برجسته ترین ویژگی های عرب جاهلی بود؛ به طوری که از کشتار مردم لذت می برند و خونریزی آنها در خلال سالیان طولانی متوقف نمی شده است

از حضرت رسول اکرم (صلی الله علیه و آله) نقل شده که ایشان ویژگیها و نعمتهای بهشت را برمی شمردند،  عربی جاهلی برخاست و از حضرت پرسید: «آیا در بهشت جنگ هم هست؟» ایشان پاسخ دادند: «خیر»، سپس عرب جاهلی گفت: «پس فایده ای در بهشت نیست!»

ویژگی دیگر اعراب جاهلی، این بود که دخترانشان را با دست خودشان در خاک می گذاشتند و به این کار افتخار می کردند و درباره این قساوت ها قصه های عجیبی وجود دارد. به این پدیده «واد» گفته می شود. این نکته در آیات هشتم و نهم سوره تکویر اشاره شده است. گر چه، بعضى معتقدند: این جنایت در همه قبایل عرب عمومیت نداشته، و تنها در قبیله «کنده» (یا بعضى از قبایل دیگر) بوده، ولى مسلماً مساله نادرى نبوده، وگرنه قرآن با این تاکید و به طور مکرر، درباره آن صحبت نمى کرد. این کار، به قدرى وحشتناک است که حتى موارد نادر آن، قابل دقت و بررسى است.
مفسران گفته اند: در جاهلیت عرب، هنگامى که وقت وضع حمل زن فرا مى رسید، همسرش حفره اى در زمین حفر مى کرد و بالاى آن مى نشست، اگر نوزاد دختر بود، آن را در میان حفره پرتاب مى کرد، و اگر پسر بود، آن را نگاه مى داشت. عامل پیدایش این جنایت، امور مختلفى بوده است از جمله: قائل نشدن ارزش به زن، به عنوان یک انسان در جامعه جاهلى؛ امروز هم نمونه این برخوردها را در جامعه عربستان سعودی با ممانعت از رانندگی زنان و حقوق زنان وجود دارد. البته منتقدان مصداق زنده کشتن نوزادان را در قانون سقط جنین در کشورهای غربی می دانند و معتقدند آنچه در غرب بر سر زنان می آید، با جایگاهی که اسلام برای زن در نظر گرفته و بیان کرده و پیامبر بزرگ اسلام به آن تأکید کرده متفاوت است.

ابزارهای رسانه ای در اختیار دارند و دین جاهلی شان را صادر می کنند. آنها می گویند: هر کس به دین ما نباشد حق نماز خواندن در مساجد ما را ندارد. در مدارس و دانشگاه ها به نسل های بعدی القا می کنند که قتل شیعیان در هنگام ضرورت واجب است

پس این طور نیست که این ویژگی ها فقط در جامعه عرب رخ نموده باشد؛ بلکه امروز در جامعه به اصطلاح مدرن و باسواد غربی هم اعمال می شود. مساله فقر شدید جامعه، و نیز اینکه دختران همانند پسران قادر بر تولید اقتصادى نبودند، و این فکر که در جنگ هاى فراوان قبیله اى آن روز، ممکن بود دختران به اسارت در آیند و به اصطلاح نوامیس آنها به دست بیگانگان بیفتد و از این راه لکه ننگى بر دامنشان بنشیند، در این کار بى اثر نبود. این عوامل، دست به دست هم داد، و پدیده وحشتناک «واد» و زنده به گور کردن دختران را به وجود آورده بود.(2)
اسلام با چنین فرهنگ خشنی مقابله می کند و شعارش «و ما ارسلناک الا رحمه للعالمین»  بوده است. اسلام رحمانیت و رحیمیت اش را عرضه می کند و همه فضای اسلام این گونه مملو از رأفت است.
پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله)،  پیامبر رحمت است و همه را به رعایت حال کودکان و سالمندان توصیه کرده است؛ اسلام حتی برای حیوانات هم حقوقی در نظر می گیرد و در هنگام جنگ اجازه آسیب به درختان را نمی دهد.

حضرت علی (علیه السلام) در نامه شان به مالک اشتر می فرمایند: «ایشان دو گروهند، گروهی که برادر دینی تو هستند؛ و گروهی که مانند تو انسانند».
اما امروز وهابیت سلفی هر کس را که عقاید باطل آنها را نپذیرد و تصدیق شان نکند؛  مورد حمله جانی قرار می دهند؛ اموال او را مصادره می کنند و به زن و فرزندش رحم نمی کنند.

امروز وهابیت سلفی هر کس را که عقاید باطل آنها را نپذیرد و تصدیق شان نکند؛  مورد حمله جانی قرار می دهند؛ اموال او را مصادره می کنند و به زن و فرزندش رحم نمی کنند

از زمانی که وهابیت شکل سیاسی به خود گرفت و آل سعود با حمایت انگلستان شکل گرفت، تاریخی پر از جنگ و خونریزی برای بشریت به تصویر کشیده است. برای بررسی دقیق تر مراجعه می کنیم به صفحات سیاه و سرخ تاریخ،  سیاه از ظلم و جور وهابیان و سرخ از خون مردمان بی گناه مکه، مدینه، کربلا، طائف و حجاز و نجد. امروز به شکلی مدرن تخم کینه مسلمان از مسلمان را به اقصی نقاط جهان صادر کرده و در دل مردمانی می کارند که قرن هاست در کنار هم به خوبی زندگی کرده اند. آنچه در عراق، سوریه، لبنان، یمن و پاکستان و افغانستان و ... می گذرد حاصل همان است. در تاریخ است که وهابیان به راه افتادند و چنان بزرگ و کوچک را به قتل رساندند که زبان از ذکر آن عاجز است. آنها حتی کودک شیرخوار را از بغل مادر جدا کردند و سر بریدند؛ و همه جا را به آتش کشیدند.
ابزارهای رسانه ای در اختیار دارند و دین جاهلی شان را صادر می کنند. آنها می گویند: هر کس به دین ما نباشد حق نماز خواندن در مساجد ما را ندارد. در مدارس و دانشگاه ها به نسل های بعدی القا می کنند که قتل شیعیان در هنگام ضرورت واجب است.

مورخ وهابی "عثمان النجدی" می نویسد: «وهابی ها به ناگاه وارد کربلا شدند و بسیاری از ساکنان آن جا را در بازارها و خیابان ها به قتل رساندند، ضریح امام حسین علیه السلام را تخریب کردند و هر آن چه را در شهر یافتند از اموال و جواهرات و فرش ها و ... را به غارت بردند؛ بعد از این که دو هزار نفر را به قتل رسانده بودند؛ حوالی ظهر از شهر خارج شدند ...»


جمیل صدقی زهاوی از علمای اهل سنت عراق می نویسد: «یکی از زشت ترین کارهای وهابیت در سال 1217 ه. ق. بیش از دو قرن پیش قتل و کشتار اهالی طائف است که در آن حادثه به بزرگ و کوچک رحم نکردند و حتی طفل شیرخوار را بر روی سینه مادرش سر بریدند، گروهی مشغول قرائت قرآن بودند که کشته شدند و افرادی را که در مسجد بودند به قتل رساندند،  نسخه های قرآن، نسخه هایی از صحیح بخاری و سایر کتاب های حدیثی و فقهی را به خیابان ریختند و با زیر پا قراردادن آنها بی حرمتی کردند.»
نویسنده وهابی "صلاح الدین المختار" می نویسد: «میر سعود به همراه ارتش عظیمی از اهالی نجد و عشائر جنوب شبه جزیره و حجاز و سایر مناطق به سوی عراق حرکت کردند، در ماه ذیقعده به کربلا رسیدند،  قلعه شهر را از بین بردند و بسیاری از ساکنان را در خیابان و بازار به قتل رساندند و تا ظهر به همراه غنائم شهر را ترک کردند.»
مورخ وهابی "عثمان النجدی" می نویسد: «وهابی ها به ناگاه وارد کربلا شدند و بسیاری از ساکنان آن جا را در بازارها و خیابان ها به قتل رساندند، ضریح امام حسین علیه السلام را تخریب کردند و هر آن چه را در شهر یافتند از اموال و جواهرات و فرش ها و ... را به غارت بردند؛ بعد از این که دو هزار نفر را به قتل رسانده بودند؛ حوالی ظهر از شهر خارج شدند ...»(3)
آن چه در این مقاله به آن پرداختیم تنها ذره ای از هزاران نکته ای است که می توان درباره این جماعت جاهل از زبان تاریخ گذشته و تاریخ معاصر بیان کرد.

پی نوشت:

(1) «مجمع البیان»، جلد 10، صفحه 444.
(2) گردآوری از کتاب: تفسیر نمونه، آیت الله العظمی مکارم شیرازی، دار الکتب الإسلامیه، چاپ بیست و ششم، ج 62، ص 178.
(3)http://www.tvshia.com/arabic/index.php/%D8%A7%D9%84%D8%B5%D9%88%D8%AA%DB%8C%D8%A7%D8%AA/%D8%A7%D9%84%D9%81%D8%B1%D9%82-%D8%A7%D9%84%D8%B6%D8%A7%D9%84%D8%A9/1612-%D9%84%DB%8C%D8%B3-%D8%AA%D8%A7%D8%B1%DB%8C%D8%AE-%D8%A7%D9%84%D9%88%D9%87%D8%A7%D8%A8%DB%8C%D8%A9-%D8%A5%D9%84%D8%A7%D9%91-%D8%A7%D9%84%D9%82%D8%AA%D9%84-%D9%88-%D8%A7%D9%84%D9%86%D9%87%D8%A8



مشاوره
مشاوره
در رابطه با این محتوا تجربیات خود را در پرسان به اشتراک بگذارید.