تجمل گرایی؛ در کمین خوشی های شما

بررسی اثرات سوءتجمل گرایی در خانواده

تنش ها و اختلافات خانوادگی، نگرانی مداوم اعضاء خانواده، عدم تعادل روانی در یک چاردیواری دلیلی ندارد جزء تجمل گرایی. در واقع از هم گسیختگی خانواده امروزی نتیجه همین چشم هم چشمی است و گذرگاه تجملات هم تنها مکانی است که فامیل و دوستان یکدیگر را در آن ملاقات می کنند.

آنچه امروزه به معنای تجمل گرایی مشاهده می شود گرایش به زیباییهای مصنوعی است. در دنیای کنونی و بین الملل و اقوام پیشرفته مسئله زیبایی مورد توجه قرار گرفته است و تمام طبقات مردم به زیبایی ابراز علاقه شدید می کنند این حس جمال دوستی وزیبا پسندی پیوسته رو به فزونی است و روز به روز تشدید می شود. زیباییهای مصنوعی و تجمل و خود آرایی نیز مانند جمال  طبیعی مورد عنایت مخصوص قرآن شریف و روایات مذهبی است. و اولیاء گرامی اسلام آن را به پیروان خود اکیداً توصیه نمودند.
«همسری بسیار خوش پوش و خوش گفتار دارم که در اوایل آشنایی، همین ویژگی وی باعث شد که در انتخاب او، تردید نکنم. او اهل ارتباطات اجتماعی بسیار زیاد با دوستان و همسالان خود است ضمن اینکه به روابط خانوادگی هم اهمیت بسیار می دهد. تا اینجای کار هیچ مشکلی مشاهده نمی شود اما از زمانی که وارد زندگی مشترک با وی شدم، تازه متوجه جنبه های شخصیتی وی شدم و روز به ر وز مشکلات ارتباطی مان بیشتر می شود.

در هر مهمانی که قرار است برگزار شود، او بیش از حد به روش پذیرایی، آنچه من می پوشم، لباسهایی که خودش می پوشد، غذایی که طبخ می کنم، تزییناتی که به کار می برم و .. اهمیت می دهد.
احتمالا تا اینجای ماجرا تصور می کنید من از یک زن صحبت می کنم در حالی که من همه این مشکلات را با شوهرم دارم. هر بار که مهمان داریم در مورد طراحی میوه ها، دسرهایی که قرار است تهیه کنم، غذایی که عمدتا باید غذای غربی باشد و... کلی تحت فشار همسرم هستم. همه این ماجراها که تمام می شود، لباسی که قرار است خودش و من بپوشیم مشکل اساسی در رابطه مان ایجاد کرده است.
همه اینها به یک طرف، مساله من این است که خرجهای همسرم بیش از توانایی مالی وی است و بریز و بپاشهای وی باعث شده که اصلا  نتوانیم پس اندازی داشته باشیم . همه درآمد من و همسرم که اصلا هم ناچیز نیست صرف رخت ولباس و مهمانیهای آن چنانی می شود.
وقتی خودم را با سایر همکاران وهمسالانم مقایسه می کنم میبینم هیچ چیز در زندگی ندارم و تمام درامد خود را صرف مسایلی می کنیم که اصلا ارزش ندارد. من مخالف ارتباطات دوستانه و فامیلی نیستم اما از این همه تجملات، به تنگ آمده ام....»

تجمل چیست؟

واژه «تجمل» در لغت بار معنایی مثبتی دارد و به معنای آراستن و زیبا کردن است و مورد تأکید روایات قرار گرفته است این غیر آن چیزی است که امروزه در بین ما به معنای خروج از حد اعتدال در استفاده از وسایل دنیوی که از آن به تجمل گرایی تعبیر شده است، می باشد.
تجمل گرایی نوعی زیبا دوستی و خودآرایی فطری است که اگر از راه اعتدال خارج شود و راه از افراط را بپیماید کنش ها و واکنش های شخص را هدایت، مهار وجهت دهی می کند و افراد به سبب گرایش به تجمل به مصیبت و بلا دچار می شوند. تجمل گرایی باعث انحراف عملی فراوانی در زندگی افرادی که رو به تجمل آورده اند می شود و حرکت خانواده را به سوی اهداف مقدس خود با مانع رو به رو می سازد و عاملی برای اختلاف خانوادگی و نگرانی روحی اعضا می شود، تعادل روحی خانواده را برهم زده و موجب،از هم گسیختگی این نهاد مقدس می شود و به منافع ملی نیز آسیب وارد می کند.
اهمیت مدیریت منابع اقتصادی خانواده تا آنجاست که مدیریت درست و پرهیز از تجمل گرایی به تحکیم بنیان خانواده وکاهش تنش ها و مشکلات خانوادگی خواهد انجامید از آنجا که در خانواده انتقال فرهنگ دینی دیده می شود باید نقش این نهاد را در درونی کردن ارزش هایی چون ساده زیستی، و پرهیز ازمصرف گرایی، در نظر گرفت و فرهنگ خانواده حد آرمانی مصرف کالا را برای اعضا تعریف کند و با زهد وقناعت خود اعتدال روحی و معنوی خانواده را در تنگ دستی نیز حفظ کنند.

برخی عوامل موثر در تجمل گرایی

یکسری عوامل باعث گرایش افراد به سوی تجمل گرایی می شود که عبارتند از:

فراموشی مرگ وقیامت

یاد مرگ و اعتقاد به اینکه روزی انسان باید تمام وابستگی های خود را در این جهان باقی بگذارد و جسم خاکی و ضعیفش را به دل خاک بسپارد،عامل مهمی در چگونگی نگرش و رفتار انسان در قبال زندگی در دنیاست. فراموشی مرگ وقیامت بر خانواده اثر نامطلوب می گذارد. ؛ اگر انسان مرگ وقیامت را فراموش کند چیزی جز حسرت واندوه جان کاه نصیب او نخواهد بود. اعتقاد به زندگی پس از مرگ، خانواده را متوجه اهداف پایداری می كند كه موجب پیوند بیشتر اعضای خانواده می شود

تقلید وچشم وهم چشمی

تقلید و پیروی کورکورانه و چشم وهم چشمی از این وآن از عوامل تجمل گرایی شمرده می شود. اسوه پذیری نوع مردم از رهبران و مدیران جامعه و نظام حاکم از مهمترین مصداقهای این عامل است چگونگی زندگی ومحیط کار و مسئولان حکومتی در انتخاب گری مردم نقش تعیین کننده ای دارد.
تشویق به مصرف روز افزون در خانه وخانواده، و چشم وهم چشمی زاییده تبلیغات دروغین رسانه ها و دیگر عوامل فرهنگی اجتماعی است که با برهم زدن تعادل روانی خانواده موجب از هم گسیختگی این نهاد مقدس شده و به منافع ملی نیز آسیب وارد می کند.

رسانه

تشویق به مصرف روز افزون در خانه و خانواده زاییده تبلیغات  دروغین رسانه ها و دیگر عوامل اجتماعی-فرهنگی است که با بر هم خوردن تعادل روانی خانواده،موجب از هم گسیختگی این نهاد مقدس می شود.
صدا وسیما ومطبوعات در همه خانه ها حضور دارد و در شکل دهی به شیو ه های رفتاری فردی و اجتماعی افراد جامعه و بینندگان، اثر مستقیم دارد.از این رو باید در انتخاب سوژه ها،الفاظ ودکورها،گریم ومحل اجزاءتوجه کامل داشته باشند،پخش سریالهای متنوع در قالب دکورهای تجملی و مبلمانها و لباسهای جذاب و گاهی نامناسب هنر پیشه ها،تبلیغات بازرگانی و تجاری در مورد کالاهای لوکس و غیر ضروری،زمینه ساز صدور فرهنگ تجمل گرایی به همه جا حتی روستا ها و نقاط سالم فرهنگی و مذهبی است.

دوست عزیز با توجه به توضیحاتی که در مورد سبک رفتاری همسرتان ارایه دادید باید بگویم که حب زینت وجمال از نظر قرآن و روایات تا حد اعتدال نه تنها مذموم نیست، بلکه خداوند آنرا برای بندگان با ایمان قرار داده است تا از آن در راه رسیدن به کمال و جمال معنوی استفاده کنند ولی همین که از حد اعتدال به سوی اسراف و غفلت کشیده شود باعث تجمل پرستی تکبر،حسادت و ناسپاسی می شود.
تجمل گرایی، حرکت خانواده را به سوی اهداف مقدس خود با مانع رو به رو می سازد و عاملی برای اختلاف خانوادگی و نگرانی روحی اعضا می شود، تعادل روحی خانواده را برهم زده و موجب از هم گسیختگی این نهاد مقدس می شود و به منافع ملی نیز آسیب وارد می کند
اهمیت مدیریت منابع اقتصادی خانواده تا آنجاست که مدیریت درست و پرهیز از تجمل گرایی به تحکیم بنیان خانواده وکاهش تنش ها و مشکلات خانوادگی خواهد انجامید. ضرورت دارد  شما و همسرتان  برنامه های اقتصادی و هزینه های معیشتی را متناسب با سطح در آمد خانوار تنظیم  نمایندو فرهنگ ساده زیستی و پرهیز از تجمل گرایی را در خانه حاکم،و در فرزندان نهادینه کنید وفرهنگ خانواده حد آرمانی مصرف کالا را برای اعضا تعریف کند. اگر این فرهنگ «به دست آمدن بیشترین کارایی همراه با بهره وری مادی ومعنوی» در خانواده حاکم شود: دیگر مصرف مسرفانه،دل خواه فرزندان یا یکی از زوجین نخواهد بود وقناعت نیز می تواند احساس«به فایده رسیدن«را در شخص بپروراند. در این صورت، زن و شوهر مجبور نیستند برای برآورده شدن نیازهای کاذب و غیر واقعی اعضا به شغل دوم وسوم روی آورند یا تمام پس انداز و درآمد خانواده را صرف مسایلی کنند که ارزش واقعی ندارد.
با اجرای این برنامه تعادل روانی بر خانواده و در نتیجه بر اجتماع حاکم خواهد شد. پدر و مادر می توانند با زهد وقناعت خود اعتدال روحی و معنوی خانواده را در تنگ دستی نیز حفظ کنند و الگوی جامعی برای فرزندان باشند.