تبیان، دستیار زندگی
دولت آمریکا طی جنگ ویتنام با جاسازی مواد مخدر در اجساد نظامیان کشته اش در این کشور به آمریکا قاچاق می کرد و زمانی که من به این موضوع پی بردم و آن را افشا کردم، مرا از کار اخراج و تاکید کردند که عملیات انتقال این مواد توسط سازمان سیا انجام می شود و این مسئ
عکس نویسنده
عکس نویسنده
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

«سیا» بزرگ ترین مافیای قاچاق مواد مخدر

دولت آمریکا طی جنگ ویتنام با جاسازی مواد مخدر در اجساد نظامیان کشته اش در این کشور به آمریکا قاچاق می کرد و زمانی که من به این موضوع پی بردم و آن را افشا کردم، مرا از کار اخراج و تاکید کردند که عملیات انتقال این مواد توسط سازمان سیا انجام می شود و این مسئله نباید به جایی درز کند.

لواسانی- بخش سیاست تبیان
سیا»، قاچاق مواد مخدر،

مصرف مواد مخدر شاید به اندازه تاریخ بشریت قدمت داشته باشد و تاکنون کسی نتوانسته، تاریخ پیدایش این ماده را مشخص و ادعا کند چه قوم و ملتی اولین تولید کنندگان و مصرف کنندگان این مواد بوده اند.
بنابراین مواد مخدر نه تنها پدیده  تازه ای در تاریخ بشریت نیست، بلکه زیان های آن نیز بر کسی پوشیده نیست و همین آگاهی موجب شده تا از آن به عنوان بلایی جهانی و تهدیدکننده امنیت ملی و بین  المللی و عامل تأثیرگذار بر سلامت فکری، جسمی و اخلاقی جوامع نام ببرند.
در این میان افغانستان از جمله کشورهایی است که گرچه سابقه استعمال مواد مخدر به صورت حشیش و تریاک از قدیم الایام در آن رایج بوده، اما نباید فراموش کرد، سیاست جهانی حكومت های مافیایی و مزدوران داخلی آنها، یعنی حکومت های مرتجع و وابسته نقش مهمی در گسترش كشت، پخش و ترویج این ماده در افغانستان داشتند.
به این ترتیب، جریان کشت مواد مخدر نه تنها طی چهار دهه حکومت پادشاهی در افغانستان رواج داشت، بلکه با روی کار آمدن حکومت جمهوری به ریاست داوود خان در سال 1973 میلادی نیز نه تنها ادامه یافت، بلکه به اوج خود رسید.
در این مدت، کشت خشخاش به ترتیب پای به شهرهای بزرگ و مهم افغانستان مانند هلمند، قندهار، ارزگان، ننگرهار، بدخشان، بغلان، بلخ، نیمروز و هرات گذاشت و به لطف بی توجهی مقامات دولتی به سرعت گسترش یافت.
این روند رو به رشد با کودتای 1978 مارکسیست ها و دوران زمامداری نور محمد ترکی، حفیظ الله امین و ببرک کارمل شدت بیشتری پیدا کرد و دولت کمونیستی نیز نه  تنها اقدامی برای مبارزه با تولید و مصرف این مواد انجام نداد، بلکه برای بالا بردن سودهای خود از تجارت این مواد روابط خود را با باندهای مافیایی مواد مخدر گسترش داد.
اوضاع در دوره ریاست جمهوری محمد نجیب الله که نوار مرزی شرق افغانستان زادگاهش شمرده می شد، بهتر از روسای جمهوری سابق این کشور نبود و همکاری نزدیکی با باندهای قاچاق و تولید و كشت مواد مخدر داشت.
با به قدرت رسیدن طالبان که براساس در خفا از سوی آمریکایی ها حمایت می شد، در کنار رشد تروریسم در افغانستان، کشت خشخاش و تولید انواع مواد مخدر نیز به میزان قابل توجهی افزایش یافت و اندک اندک قاچاقچیان بین المللی و حرفه ای مواد مخدر، در این كشور مكان امنی برای خود پیدا کردند و در تجارت این مواد چنان فعال شدند که گوی سبقت را از مثلث طلایی ربودند و افغانستان به نام رأس اصلی هلال طلایی معروف شد.

اداره فدرال مبارزه با مواد مخدر فدراسیون روسیه در سال 2001 طی گزارشی با بیان اینکه وسعت سطح زیر کشت خشخاش در افغانستان به سطح بی سابقه 224 هزار هکتار رسیده، توضیح داد: از آغاز عملیات نظامی آمریکا در 7 اکتبر 2001 موسوم به «آزادی پایدار» تولید مواد مخدر در مناطق اوراسیا و آسیای مرکزی پنجاه برابر شده است.

در حالی که تصور این بود، حمله آمریكا به افغانستان و سرنگونی طالبان علاوه بر ریشه کنی تروریسم، ریشه کنی کشت و تولید مواد مخدر در این کشور را به دنبال داشته باشد، شرایط جنگ، زمینه کشت و تولید مواد مخدر در افغانستان را بیش از پیش مهیا کرد.
به این ترتیب حضور نظامیان و نیروهای خارجی در افغانستان نه تنها موجب کاهش کشت و تولید مواد مخدر در این کشور نشد، بلکه گزارش های مطبوعاتی تاکید می کنند که این حضور افزایش روزافزون کشت و تولید مواد مخدر را در افغانستان به دنبال داشت.
اداره فدرال مبارزه با مواد مخدر فدراسیون روسیه در سال 2001 طی گزارشی با بیان اینکه وسعت سطح زیر کشت خشخاش در افغانستان به سطح بی سابقه 224 هزار هکتار رسیده، توضیح داد: از آغاز عملیات نظامی آمریکا در 7 اکتبر 2001 موسوم به «آزادی پایدار» تولید مواد مخدر در مناطق اوراسیا و آسیای مرکزی پنجاه برابر شده است.
از زمان انتشار گزارش افزایش 50 برابری کشت و تولید مواد مخدر در مناطق اوراسیا و آسیای مرکزی توسط اداره فدرال مبارزه با مواد مخدر فدراسیون روسیه، برای بیش از 10 سال افغانستان جایگاه اول کشت و تولید مواد مخدر جهان را در دست داشت و تمام اقدامات دولتی و بین المللی انجام شده و تدابیر اتخاذ شده نه تنها نتوانست بر این پدیده غلبه کند، بر در محدود کردن آن نیز ناکام بود.
در ریشه یابی دلایل این شکست و ناکامی وزارت مبارزه با مواد مخدر افغانستان بر این باور بود، تا زمانیکه باندهای اصلی و بزرگ قاچاق مواد مخدر و مافیای آن در این کشور بازداشت نشوند و آزادانه به فعالیت خود ادامه دهند، کشت و تولید مواد مخدر کاهش چشمگیری نخواهد داشت.
وزارت مذکور ضمن دادن هشدار نسبت به افزایش کشت مواد مخدر در افغانستان پرده از دست داشتن سرویس های اطلاعاتی و امنیتی کشورهای غربی در تولید و تجارت این مواد برداشت: تا قبل از اشغال افغانستان توسط اتحاد شوروی سابق در سال 1979 و لشکرکشی آمریکا به بهانه بیرون راندن نظامیان روس از کشور، کشت، تولید و قاچاق مواد مخدر در افغانستان و پاکستان بسیار کمتر از سال های پس از حضور نظامی آمریکا در افغانستان به بهانه بیرون راندن روس ها از کشور بود.
گزارش ها در این باره تاکید می کنند که روند افزایش سریع کشت، تولید و تجارت مواد مخدر در افغانستان از سال 1981 آغاز شد که موتور سیکلت های باربری در خاک پاکستان به کمک سازمان سیا و وزارت اطلاعات پاکستان به نظامیان آمریکا و گروه َهای شبه نظامی سلاح می رسانند و در مقابل مملو از مواد مخدر به پاکستان باز می گشتند و برای اینکه در مسیر بارها آنها بازرسی نشود، اسناد و مدارک لازم از سوی وزارت اطلاعات پاکستان در اختیار آنها قرار می گرفت.
به این ترتیب، وزارت اطلاعات پاکستان و سازمان سیا آمریکا بر مقادیر زیادی مواد مخدر دست یافتند که درآمد حاصل از فروش این مواد را به تجهیز و تسلیح شبه نظامیان وابسته به خود اختصاص می دادند و از آنجا که نیازمند درآمد این مواد بودند، با کشت و تولید آن مخالفت نمی کردند، این روند در دوره طالبان نیز ادامه داشت.
در ادامه این گزارش ها روزنامه انگلیسی «گاردین» اکتبر 2013 از موضوع دیگری درباره کشت مواد مخدر در افغانستان و قاچاق آن پرده برمی دارد و در می نویسد: در سال های اخیر تولید مواد مخدر در افغانستان به شکل مستمر در حال افزایش بوده، اما در سال گذشته (2012) به بالاترین میزان خود رسیده و تمام اقدامات صورت گرفته در مسیر مبارزه با آن به شکست منتهی شده تا برنده  تلاش های مبارزه با مواد مخدر نه مردم افغانستان که شرکت آمریکایی «بلک  واتر» باشد.
گاردین می افزاید: آمار منتشر شده، نشان می دهد، این شرکت خصوصی امنیتی که به بدنامی و رسوایی هایش در جهان معروف است، بر بیش از یک  چهارم بودجه یک میلیارد دلاری وزارت دفاع آمریکا برای از بین  بردن مواد مخدر در افغانستان دست یافته که 21 درصد ارزش قراردادهای پنتاگون از سال 2002 به این  سو برای از بین بردن این مواد است.
بلک واتر دومین دریافت کننده  بودجه سخاوت مندانه وزارت دفاع آمریکا در امر مبارزه با مواد مخدر در افغانستان است و تنها شرکت «نوردروپ گرمن»، غول نظامی آمریکا از بلک واتر پیشی گرفت.
گاردین می افزاید: با وجود اختصاص یافتن چنین مبلغ کلانی به امر مبارزه با مواد در افغانستان، تحقیقات رسمی نشان می دهد، تلاش های انجام شده با ریشه کن ساختن کشت و تولید و تجارت مواد مخدر در افغانستان فاصله  زیادی دارد و نه تنها بیهودگی آن ثابت شده  بلکه این باور وجود دارد، در کنار صرف این هزینه برای مبارزه با مواد مخدر، آمریکا در جریان 13 سال گذشته هزینه  کردهایی داشته که به رونق مواد مخدر کمک کرده است، به همین تنها طرف بهره برنده از این سرمایه گذاری های میلیاردی شرکت بلک واتر است که با توجه به پیشینه جنایت بارش بعید نیست که در قاچاق و فروش این مواد دست داشته باشد.
دلیل این مدعا، کشف مواد مخدر جاسازی شده از جمله هروئین در وسایل نظامیان آمریکایی حین بازگشت از افغانستان به کشورشان بود و ژنرال «عبد السما»، یکی از این نظامیان درجه دار آمریکایی است که حین مراجعت به آمریکا تقریبا 19 کیلوگرم هروئین در وسایلش کشف شد.
درباره دست داشتن سازمان سیا و دولت آمریکا در تجارت مواد مخدر «میشل لوین»، مقام سابق اداره مبارزه با مواد مخدر آمریکا می گوید: دولت آمریکا طی جنگ ویتنام با جاسازی مواد مخدر در اجساد نظامیان کشته اش در این کشور به آمریکا قاچاق می کرد و زمانی که من به این موضوع پی بردم و آن را افشا کردم، مرا از کار اخراج و تاکید کردند که عملیات انتقال این مواد توسط سازمان سیا انجام می شود و این مسئله نباید به جایی درز کند.
این مقام سابق اداره مبارزه با مواد مخدر آمریکا با اشاره به اینکه در طول مدت فعالیتش در این دایره دریافته که قاچاق بین المللی مواد مخدر به آمریکا تحت کنترل سازمان سیا است، تاکید می کند: سازمان سیا افراد و سازمان های فعال در امر قاچاق مواد مخدر را حمایت می کند. من بارها که تلاش کردم، برای این افراد پرونده ای تشکیل دهم، سازمان سیا مانع آن شد.
لوین می افزاید: دولت آمریکا تظاهر می کند که تولید مواد مخدر در افغانستان را از بین می برد، بالعکس در طول تمام این  سال ها تولید این مواد در افغانستان افزایش یافته و بالاترین سطح خود رسیده است. آیا می توان این موضوع را تصادفی تلقی کرد؟
در واقع تا زمانی که بانکداری بین المللی میلیاردها دلار از تجارت مواد مخدر سود می برد، می توانیم انتظار داشته باشیم که «مبارزه با موادمخدر» مانند «مبارزه با تروریسم» برای آمریکا سودآور است.