بچه های عصر دیجیتال، کجا رشد می کنند؟
 

بچه های امروز با یاد گرفتن تکنولوژی های جدید مانند آی پدها، تبلت ها، اسکایپ و پادکست ها و ... سرگرمی های فراوانی دارند. اما به طرز وحشتناکی درحال از دست دادن فرصت های فراگیری طیف وسیعی از تعاملات اجتماعی، فعالیت های بدنی و مهارت های هوش هیجانی هستند.

بچه ها دیگر بیرون از خانه بازی نمی کنند

بچه ها هر روز بیشتر و بیشتر سرگرم مشغولیت های داخل خانه هستند و به ابزارهایی که در اختیار دارند وابسته تر می شوند. آمار بچه هایی که به بازی های طبیعی دوران کودکی در فضای باز سرگرمند درحال افت شدید است. اکنون کشورهایی هستند که مبالغ هنگفتی را صرف این می کنند که معلم ها را تشویق نمایند در فضای باز مدرسه، ورزش و بازی های بیشتری با بچه ها انجام دهند، هدف این است که بچه های زمان بیشتری را مشغول بازی هایی چون قایم موشک، لی لی و ... شوند تا از فواید آن بهره مند شده و سالم و تر و شادتر باشند و از چاقی  فاصله بگیرند.

فرصت یادگیری از طریق تعاملات رودررو را ندارند

یک کودک چطور یاد می گیرد که هیجان و احساسش را ارزیابی کند و بروز دهد؟ فراگرفتن زبان را چطور شروع می کند؟ او با تماشای حالات چهره پدرومادرش این کار را می کند، تبدیل به یک موجود اجتماعی می شود و مهارت های ضروری را یاد می گیرد که وقتی وارد بازی های گروهی و مدرسه شود برایش لازم و مهم است. حالا فکر کنید چه اتفاقی دارد می افتد؟ پدرومادرها هر روز بیشتروبیشتر جذب ابزارهای الکترونیکی شان می شوند و حتی زحمت نگاه کردن، لبخند زدن یا قربان صدقه رفتن بچه های خودشان را هم متحمل نمی شوند!
متخصصین زیادی هستند که زنگ خطر را به صدا درآورده اند، مطالعات نشان می دهد، فقط باید به پدر و مادرها گفت گوشی های شان را کنار بگذارند و به بچه ها توجه کنند، این برای رشد و بالندگی فرزندان شان حیاتی است.

رابطه فرزند و والد، دچار تاثیرات منفی می شود

پدرومادرهای دیجیتالی از پدرومادری کردن برای بچه های شان صرفنظر کرده اند و این منصفانه نیست. کاربرد ابزارها، تاثیری بسیار بدی بر شیوه ی تعاملات پدرومادر با بچه های شان گذاشته است و رابطه ای واقعا منفی، ناهنجارو ناگوار در این میان شکل گرفته است، پدرومادرها تبدیل به آدم هایی کج خلق و کم حوصله شده اند. به توصیه بعضی از کارشناسان و متخصصان، تعیین محدودیت ها برای استفاده از ابزارهای الکتریکی بسیار ضرورت دارد، تا پدرومادرها بتوانند واقعا برای فرزندان شان پدرومادری کنند. هم بچه ها وهم والدین باید حتما زمان هایی را برای فراغت از ابزارهای الکتریکی و باهم بودن درنظر بگیرند.
مهارت های خواندنی کودک دچار تاثیرات منفی می شود
مطالعات انجام شده نشان می دهد، توانایی خواندن و درک مطلب کودک می تواند از این کمبودها تاثیر منفی بگیرد. نتایج این تحقیقات می گوید، بچه هایی که کتاب های کاغذی و واقعی می خوانند، نسبت به آنهایی که فقط از کتاب های الکترونیکی استفاده می کنند، قدرت درک مطلب و توانایی خواندن بهتری دارند. بچه هایی که به کتاب های الکترونیکی عادت می کنند، تمرکز کمتری دارند. بهترین راه حل، تشویق کودکان  به خواندن کتاب های کاغذی و واقعی است.
بچه ها فرصت بازی های واقعی روی صفحه را ازدست می دهند
بچه های بیشتر اوقات آنلاین هستند. آمار نشان می دهد این اتفاق از سال 2009 تا 38 درصد افزایش یافته است. چه شده، چه اتفاقی برای بازی های روی صفحه مانند منچ، شطرنج و تخته نردهای واقعی افتاده است؟ فواید این بازی ها را مرور می کنیم:
1. کودک، لغات، شمارش، ریاضی و خواندن را یاد می گیرد.
2. بچه ها با هم ارتباط برقرار می کنند.
3. کودک با مفهوم نوبت و برد و باخت آشنا می شود.
4. اعتماد به نفس کسب می کند و به خودش متکی می شود.
5. میل به رقابت در او ارضا می شود.
6. توجه و تمرکزش بیشتر می شود.
7. هوشش تقویت می شود.
هرچند بازی ها و اپلیکیشن های مفید زیادی دردسترس هستند که می توانند برخی مهارت ها را آموزش دهند اما هرگز نمی توانند جای تعاملات و روابط انسانی را بگیرند.

مفهوم واقعی دوستی را نمی دانند

ما وقتی در سن رشد بودیم، دوستان زیادی داشتیم که واقعی بودند. دوستان مجازی " وجود " ندارند. ممکن است در شبکه های اجتماعی صدها دوست داشته باشید اما واقعی نیستند، چون مشکل این جاست که بیشتر آنها را هرگز ندیده اید و مثلا از طریق دوستی دیگر، آنهم بسیار سطحی و ساختگی می شناسیدشان. نوجوانان امروز، به این ارتباط ها خیلی اهمیت می دهند و در هرماه تقریبا 3000 پیام ردوبدل می کنند.
به نظر می رسد مفهوم دوستی و صمیمیت، بی بروبرگرد در حال تغییر است و این موضوع بعدها تاثیر بدی روی روابط خواهد گذاشت. روابط مجازی، حقیقی و دوستانه محسوب نمی شوند.

خلاقیت شان را از دست داده اند

درگذشته های نه چندان دور، بچه ها فرصت تجربه های واقعی با دستان خودشان را داشتند اما وحشتناک است که امروزه چنین چیزی به شدت درحال افت است. بچه ها امکان خلق کردن و دست به ابتکار زدن را از دست می دهند، چون همه چیز برای شان انجام شده و آماده است.

احساس همدلی را یاد نمی گیرند

صبور بودن، توجه به احساسات و کنترل شان، مهارت هایی هستند که کاربردهای فراوانی در زندگی دارند. اما بچه های عصر دیجیتال هیچ کدام از این مهارت ها را یاد نمی گیرند. شما نمی توانید با یک ابزار، همدلی  کنید، دست کم هنوز که چنین چیزی وجود ندارد! بهترین راه فراگیری این قابلیت ها، بازی با بچه های دیگر، یاد گرفتن اشتراک و سهیم شدن، منتظر نوبت شدن و بخشش است. بله، مطمئنا هنوز هیچ اپلیکیشنی با چنین ویژگی هایی وجود ندارد!

نمرات بچه ها در ریاضی و خواندن، پیشرفتی ندارد

زمانی که خبری از تکنولوژی های دردسترس نبود، بچه های با تلاش هایی که می کردند پیشرفت هایی در نمرات ریاضی و خواندن شان داشتند. امروزه شاید با کمک تکنولوژی، خیلی از راه های فراگیری ساده تر شده باشد اما آمار نشان می دهند پیشرفتی دیده نمی شود.

آگاهی چندانی در مورد ارزش ها و عقاید ندارند

کمبود روابط واقعی با والدین و همسالان یعنی دراختیار داشتن فرصت بسیار کم برای فراگرفتن ارزش های اساسی مانند صبر و تحمل، مهربانی، صداقت، سخت کوشی و احترام. ابزارهای الکترونیکی برای یادگرفتن برخی فعالیت ها بسیار خوب هستند اما رابطه پدرومادر با فرزند ضعیف و سطحی شده است.
دچار کمبود خواب شده اند
کارشناسان هشدار می دهند که بچه ها به دلیل عادت به آنلاین بودن، عادات خواب منظمی ندارند. این پدیده، عوارض منفی روی فعالیت های تحصیلی و سلامت شان دارد، و همچنین روی خلق و خوی شان اثر بدی می گذارد و باعث می شود درصورت اجبار برای به رختخواب رفتن ، حساس و آسیب پذیر و پرخاشگر شوند و بدیهی است که روز بعدشان چطور خواهد بود!

نظارت و کنترل کامل را فراموش نکنید

والدین باید نسبت به هرگونه عادت غلط و اصطلاحا " اعتیاد اینترنتی " آگاهی داشته باشند. آنها باید خودشان الگوهای مناسبی باشند و به این اطمینان برسند که بین انجام بازی های واقعی و سنتی و فعالیت های آنلاین فرزندشان تعادل وجود دارد. یک تعادل مناسب و رضایت بخش و شادی آور با رعایت این نکات ممکن می شود:
*با فرزندتان از اسکایپ برای ارتباط با پدربزرگ ها و مادربزرگ ها استفاده کنید.
*با هم بازی های ویدیویی بازی کنید.
*زمان هایی را تعیین کنید که تمام ابزارهای الکترونیکی تان خاموش باشد و با هم به مذاکره و تبادل نظر بنشینید.
*هر وقت که امکان دارد، سراغ فعالیت های فضای باز بروید.
رسانه های دیجیتالی آمده اند تا بمانند و فراگیرتر شوند، آنها ابزارهایی بسیار خوب برای آموزش و سرگرمی هستند اما باید با احتیاط ازشان استفاده کرد تا به قیمت از دست دادن تعاملات واقعی و روابط رودررو تمام نشود.