چه کسی را دوست بدارم؟

زیباترین واژه ی هستی چیست؟ قشنگ ترین کاری که بشر می تواند انجام دهد، چیست؟ شاید دوست داشتن، عشق، محبت و ... اما در روزگاری زندگی می کنیم که شاید دوست داشتن ، دوستی و عشق اسمشان قشنگ است ،اما رسمشان چیز دیگری است.

در دنیایی که از صبح تا شب، کورمال کورمال ،می دویم و، نه تنها به مقصد نمی رسیم، بلکه در این راه بعضی ها چنان بر پس کله ما می کوبند که تا مدتی از آن ضربه گیجیم و تا مدت ها بعد، از گیجیِ آن بعضی ها که بر سر ما زده اند، مَنگیم ،که چرا فلانی؟ اوکه رفیقم بود! نان و نمک...

میدانی که تازگی ها، از کسی که ادعای دوستی تو را دارد ،تا دشمنت، راه زیادی نیست.
از دشمنان برند شکایت به دوستان  
                    چون دوست دشمن است شکایت کجا بریم
شاید همه ما از کسانی درد چشیده باشیم ، کسی که نه تنها مال و پول و اعتبار، بلکه از همه این ها با ارزش تر ، دل و احساسمان را رویش گذاشته ایم و بعد...
"در این دنیا كه مردانش عصا از كور می دزدند من از خوش باوری اینجا محبت آرزو كردم."
حضرت رضا که سلام خدا بر او باد، در وصف حال ما می فرمایند:کَم مِن حَرِیٍ مومِنَه و کَم مِن مومنٍ مُتَاَسفٍ حَیرانَ حَزینٍ عند فِقدانِ الماءِ المَعین! کانّی بِهِم آیِسٌ (عیون اخبار الرضا،ج2،ص6)

چه بسیارند زن ها و مرد های مومن که در گم کردن "آب گوارا" دل سوخته و اندوهناک و سرگردان و ناراحتند! گویی آن ها را می بینم که در بدترین وضعیت ناامیدی به سر می برند.
کجاست آن کسی که همیشه رفیقم هست و در کنارم ، نه فقط در شادی، حتی در تلخی ها و مصیبت ها، دستانم را با گرمی می فشارد و می گوید: من هستم ، کمی از بار خود را بر دوش من بگذار...

زیباترین واژه خلقت، محبت

یکی از رازهای زیبایی زندگی  و یکی از نیاز های اساسی هر انسانی ، مهر ورزیدن و مورد مهربانی واقع شدن است. به این معنا که همه کس به دوست داشتن دیگر موجودات و گاه حتی اشیای بی جان گرایش دارند، کم نمی بینیم فردی که عاشق همسرش ، فرزندش ،حیوانش (مدل قدیمی آن فیلم  گاو  داریوش مهرجویی و مدل جدید آن انواع سگ ها و گربه هایی است که جای در زندگی بشر متمدن و گاه در رختخواب آن ها!!! باز کرده است.) ماشینش ، جواهراتش و ... است.که این یکی از نیاز های اساسی بشر است که ریشه در جوهره خلقت دارد.
اما در این وانفسا، دوست واقعی، یار همیشگی، پناه من کیست؟

واین کلام چه آشنا، بر تار و پودِ جانِ دلم می نشیند:

«او کسی است که از همه شما بیشتر مردمان را پناه می دهد و از همه شما علمش افزون تر ، و رحمت و لطفش از همه فراگیرتر است.»اوسَعُکم کَهفَاً، و اکثَرُکم عِلماً، و اوسَعُکُم رحماً (اثبات الهداه،ج7،ص75)این کلام را باقرالعلوم از پدرانش و از امیر مومنان که سلام خدا بر همگی آنان باد در وصف مهدی آل محمد بیان می کنند.
امام رضا علیه السلام در جمله ای که شاید عربی آن زیباتر از ترجمه فارسی باشد، می فرمایند:
الامامُ الانیسُ الرَفیقُ و الوالِدُ الشَفیقُ، امام همدم و دوست و پدر مهربان است.(اصول کافی، ج1، ص200)
دستم را در دستانش می گذارم و طنین روح نواز کلامش را در دلم احساس می کنم:
«انا غیرُ مُهمِلینَ لِمُراعاتِكُم ولا ناسینَ لِذِكر كُم و لَولا ذلكَ، لنَزَل بكُمُ اللَاواءُ و اصطَلَمَكُم الاعداءُ» (احتجاج طبرسی،ج2،ص598،نامه به شیخ مفید رحمت ا...) ما در رسیدگى به حال شما كوتاهى نكنیم و یاد شما را از خاطر نمی بریم، و اگر چنین نبود، بلاهای سخت بر شما فرود می آمد و دشمنان، شما را ریشه كن مى ساختند.
پس این دوست، مرا می شناسد ، برایم دعا می کند ، مرا دوست دارد و از یاد نمی برد.پس کسی که در این همه سال از خطرات حفظم می کرد ،او بود؟ و من چه ساده محبت از غیر می طلبیدم!!! آب در کوزه و ما...
و مطمئنا، زیباترین زیبایی  در زندگی، دوست داشتن مردیست آسمانی ...