وقتی یک مدرسه دخترانه تعطیل می شود!

امروزه یکی از مشکلاتی که جامعه و خانواده با آن رو به رو هستند، وضعیت حجاب دختران است.

فقط کافی است که در هنگام تعطیلی یکی از مدارس دخترانه، در گوشه ای بایستید و به درب خروج نگاه کنید، مطمئن باشید که ناامیدی و سپس تعجب، حالت هایی است که مهمان قلب شما می شود!
 بسیاری از مدارس و خانواده ها از وضع پوشش فرزندانشان راضی نیستند و اغلب نارضایتی خود را با تحمیل پوشش های افراطی به فرزندان خود نشان می دهند و در مقابل هم با پافشاری و مقاومت های خودسرانه فرزندان نسبت به این امر الزام آور اسلامی روبه رو می شوند. دانش آموزان به خصوص دبستانی ها، وقتی از مدرسه بیرون می آیند و از چشم مدیر و ناظم دور می شوند، به راحتی مقنعه خود را درمی آورند!

چرا چنین شد؟

به اعتقاد روان شناسان، مهم ترین دوران شکل گیری شخصیت کودک از زمان تولد تا هفت سالگی اوست و اثرات این دوران تا سالیان سال همچنان باقی می ماند. کودک از سال های نخستین زندگی، رفتارها، برخوردها، ارتباطات، اعمال و حرکات اعضای خانواده بویژه والدین را اقتباس کرده و درصدد درونی ساختن آن برمی آید.
این موضوع بتدریج جای خود را به همانندسازی با والد همجنس می دهد و به این طریق کودک رفتار جنس خویش را از پدر یا مادر می آموزد، بنابراین کوتاهی والدین در تربیت اصولی کودک در این دوران موجب سرکشی، نافرمانی، ناسازگاری و بروز هرگونه ضعف و آسیب تربیتی در آینده کودک می شود و بی تردید ظهور این ناهنجاری ها نشان دهنده ناتوانی والدین در تربیت صحیح فرزندان است.

یکی از این کوتاهی ها بی توجهی والدین به باورهای دینی و انجام رفتارهای خارج از محدوده مجاز شرعی و به خصوص حجاب  است که زمینه را برای ضربه زدن به شخصیت دینی کودک آماده کرده و او را در بزرگسالی به فردی مخالف و حتی ستیزه جو با ارکان دینی تبدیل می کند.
به گفته کارشناسان دینی، برای پرداختن به مسأله حجاب کودکان، اولین قدم مقید بودن بزرگ ترها به رعایت پوشش اسلامی و حفظ ارکان دینی است و تا زمانی که خانواده ها خود را موظف به رعایت آن نکنند، نمی توانند برای آموزش فرزندان قدم مثبتی بردارند.

بهترین راه، استفاده از رنگ های شاد و مدل های متنوع

روان شناسان با اعتقاد به این که کودک در خردسالی نمی تواند با استدلال و برهان های منطقی موضوع مهمی چون حجاب را درک کند، می گویند آموزش حجاب باید دوست داشتنی و لذتبخش باشد، چراکه ارائه تحمیلی، سرد و خشک آن موجب عصیان، لجبازی و بی رغبتی کودک می شود. حال چه کنیم که حجاب برای کودک ما دوست داشتنی شود؟

به طورکلی رنگ های روشنی که نوعی شادی و سرزندگی را با خود به همراه دارند، باعث شادابی و نشاط افراد می شوند. وقتی شما لباس هایی با رنگ های روشن و نزدیک به رنگ های طبیعت به تن می کنید، هم برای خودتان نشاط روحی به همراه می آورید و هم برای اطرافیانتان.

از سوی دیگر، پوشیدن لباس هایی با رنگ های تیره و خنثی مانند مشکی یا خاکستری مشکلاتی مانند حس اندوه، غم و کرختی را در خود فرد و نزدیکان او ایجاد می کند.
نگاه کردن به رنگ های شاد، باعث افزایش سلامت روانی جامعه می شود. مکانیسم شاد شدن در اثر مشاهده رنگ های زیبا و روشن در بدن هم به این صورت است که ذهن افراد به محض دیدن این رنگ ها، زیبایی خاصی از محیط برداشت می کند و به نشاط می رسد.
از دیدگاه متخصصان تنوع رنگ، با نشاط و شادابی رابطه مستقیم دارد و موجب می شود هیجانات کودکان، نوجوانان و جوانان به طور منطقی بروز کند.
رنگ لباس به عنوان عاملی در تکامل شخصیت کودک است. اگر دوست دارید که فرزندتان، از حجاب به روشنی یاد کند، از همان کودکی، لباس هایی به رنگ های روشن و رنگ های مورد علاقه اش، تهیه کنید.
می توانید از مدل های کشورهای مسلمان ایده بگیرید و برایش لباس های زیبا و پوشیده بدوزید، شاید هم با ست کردن رنگ های شاد و استفاده از لباس های جمع و جور امروزی، بستری از حجابی زیبا برایش مهیا کنید.