پس لرزه های اینستاگرامی عراقچی
شهدای حرم هم فرزندان زیبایی دارند، بسیار دوست داشتنی تر از فرزندان بزرگ شده با دلارهای وزارت خارجه! . . .
شهدای حرم هم فرزندان زیبایی دارند، بسیار دوست داشتنی تر از فرزندان بزرگ شده با دلارهای وزارت خارجه! . . .
امیر رضوانی - بخش سیاست تبیان
همه چیز از عکس بالا شروع شد! این عکس، پست اینستاگرامی است که حدود یک ماه پیش عباس عراقچی آن را منتشر کرد و اکنون کانون توجه برخی رجال سیاسی شده است.
زیر این پست، کوچک زاده کامنت گذاشت و نوشت: "شهدای حرم هم فرزندان زیبایی دارند، بسیار دوست داشتنی تر از فرزندان بزرگ شده با دلارهای وزارت خارجه!"
جمله ای که بیش از هر چیز با واکنش و مخالفت مردم در نظرها روبرو شد. با اینکه جای امید بود این کامنت تکذیب شود و به هویتی مجازی و غیر رسمی انتساب یابد اما در کمال تعجب مورد تایید نماینده سابق مجلس قرار گرفت.
حائز اهمیت آن که این عضو کمیسیون اصل 90 در خصوص نوشتن کامنت در پست اینستاگرام عباس عراقچی، گفته است:" این کامنت توسط شخص بنده در صفحه معاون وزیر خارجه گذاشته شده است. معتقدم سوءاستفاده از مسائل مقدس و معصوم توسط سیاسیون کار صحیحی نیست و من از آن منزجر هستم که یکی از آنها اطفال است."
وی می افزاید:" این کار را که یک سیاستمدار که باید پاسخگوی بسیاری از مسائل باشد بیاید و یک عکس را در کنار یک کودک معصوم منتشر کند، کار درستی نمی دانم. شاه هم با تمام کارهای اشتباهش به حرم امام رضا (ع) می رفت و عکس می گرفت"!
اما بیان انتقاد با این لحن و مقایسه یک مسئول جمهوری اسلامی با محمدرضا شاه پهلوی چه رنگ و بویی از دین، انصاف و اخلاق انقلابی دارد. آیا چنین رفتارهایی، با توصیه های اکید رهبری مبنی بر همدلی و همزبانی و جذب حداکثری سنخیتی دارد؟
نقد منصفانه
متاسفانه چندی است که فضای نقد و توصیه میان مسئولین رنگ بی اخلاقی گرفته و با رفتارهایی چون تهمت و توهین عجین شده است. برخی از مسئولین به جای تمرکز بر حل مشکلات و مسائل مردم تمام هم و غم خود را به مچ گیری و تخریب دیگران اختصاص داده اند. رفتارهایی که نه تنها منکری را رفع نمی کند بلکه خود منکری است که فضای اخلاقی و آرامش جامعه را برهم می زند.
با اینکه مشاهده اینگونه رفتارها در طیف تندروی هر دو جناح قابل مشاهده می باشد اما جالب است که اخیرا از طرف طیفِ تازه سر برآورده ای که مدعی انحصار انقلابی گری، دفاع از رهبری و منویات ایشان می شوند، بیشتر دیده می شود. رفتاری که نه تنها مطابق منویات رهبری نیست چه بسا دید قشری از جامعه را نسبت به تمامی اصولگرایان و انقلابیون با تحریفاتی عمیق همراه خواهد کرد.
اخلاق مداری
علی لاریجانی چندی پیش در اینستاگرام خود تعبیر جالبی نسبت به اینگونه رفتارها داشت. رییس مجلس نهم ضمن انتقاد از منتقدان سکولاریسمی که ابایی از متهم کردن افراد ندارند. نوشت: "سوال این است که نسبت جریان ها و سیاستمداران بی اخلاق یا بداخلاق، با سکولاریست ها چیست؟" او در ادامه این سوال می افزاید:"اما وضعیت شگفت آورتر درمورد کسانی است که در مقام نظر معرفت شناسانه، همیشه بر سکولاریسم نقد دارند و خود را انقلابی معرفی می کنند، اما در میدان اخلاق سیاسی جزو هتاکان و بد اخلاقان و تخریب گران حیثیت دیگران هستند و به هیچ وجه ابائی در متهم کردن دیگران ندارند؛ یعنی کاملا در عالم اخلاق سیاسی بی پروایند. ظاهرا اینان در مقام نظر، مخالف سکولاریسم هستند، ولی در عمل سیاسی سکولاریست محسوب می شوند؛ حتی ناآگاهانه"
آنچه با نیت نقد و دلسوزی برای انقلاب در طول چند سال اخیر در حرم امام خمینی (رحمة الله)، حرم حضرت معصومه (سلام الله علیها)، حرم امام رضا (علیه اسلام ) و اخیرا در بخشی از همایش های تبلیغاتی انتخابات مجلس، نسبت به برخی از مسئولین رخ داد، مصادیقی از رفتارکسانی است که در اعتقاد انقلابی هستند اما در عمل سکولاریست!
این رفتارها در حالی رخ می دهد که رهبری بعد ازهر اتفاق اینچنینی، صریح و شفاف نسبت بدان موضع گرفتند. نوروز امسال وقتی بعد از توصیه های رهبری نسبت به برجام 2، تعدادی از جمعیت حاضر شعار "دولت تدبیر ما، بصیرت بصیرت" را سر دادند، ایشان مردم را متوجه شعار همدلی و همزبانی کردند. با اینکه رهبری پیش تر از این هم خواسته بودند:" این نصیحت و گله گذاری امروز نباید موجب شود که عده ای راه بیفتند و علیه افرادی به عنوان «ضد ولایت و ضد بصیرت» شعار بدهند."(1) اما متاسفانه هنوز شاهد چنین رفتارهایی هستیم.
باید توجه داشت که این رفتار و حرکات خاص، فارغ از ورود به عرصه بی اخلاقی، مراتب بر هم زدن آرامش روانی جامعه را در پی دارد. موردی که رهبری در سال 91 بعد از یکشنبه سیاه مجلس به مسئولین توصیه کردند تا اختلافات خود را به میان رسانه ها و مردم نکشیده و آرامش افکار عمومی را برهم نزنند. ایشان همچنین ضمن اعلام مخالفت با حرکاتی که در قم و حرم امام انجام پذیرفته فرمودند:"بارها به مسئولین تذکر دادم که جلوی این کارها را بگیرند"(2) اما نه تنها این طیف که بیش از همه مدعی پیروی از ولی فقیه را دارند، عملی به این توصیه نکردند؛ چه بسا خود در آتش آن دمیده و با چنین رفتارهایی باعث کشیده شدن اینگونه فضاها به جامعه شده اند.
نباید گذاشت اختلاف سلیقه ها به جای عاملی در جهت ترقی، منجر به ایجاد تفرقه، تهمت پراکنی و اهانت شود،که نه تنها نفعی برای کشور نداشته بلکه تناسبی با اخلاق اسلامی نیز ندارد. باید فرق بین دشمن و دوست را متوجه شد و روش های اصلاح و نقد دلسوزانه را به درستی به جا آورد. رهبری در اینباره می فرمایند: "اگر این افراد واقعا حزب اللهی هستند این کارها را که به ضرر کشور است انجام ندهند، احساسات و خشم خود را برای جای لازم نگه دارید"(3)
وقتی چنین رفتارهایی مورد دقت واقع می شوند، می بینیم که هیچ تناسبی با اخلاق دینی و توصیه و تاکیدات رهبری ندارند. آیا قیاس شخصیت و رفتار کسی که رهبری او را فرزند انقلاب و زحمت کش خوانده است با شاه فاسد پهلوی؛ نقد دلسوزانه، خالی کردن خشم در جای مناسب و عمل به توصیه های رهبری است؟
این سخنان درس بزرگی است برای کسانی که اصرار دارند به بهانه نقد و دلسوزی به دیگران حمله کرده و تهمت بزنند. باید انقلابی گری را نه تنها در اعتقاد که در عمل ثابت کنند تا مردم بیشتر مشتاق انقلاب و انقلابیون شوند. با توجه به تاکیدات چند سال اخیر رهبری، ادامه این رفتارها نشانه خوبی نیست. لازم است کسانی که ادعای گوش به فرمانی رهبر را دارند" نُؤمِنُ بِبَعضٍ وَنَكفُرُ بِبَعضٍ" نبوده و به همه خواسته های ایشان جامه ی عمل بپوشانند. در ادامه ی توصیه هایی که از بیان رهبری نقل شد، ایشان جمله ای بسیار قابل تامل دارند که بیش از همه، این طیف فکری که این روزها با ادعای پیروی از رهبر دچار این بی اخلاقی ها می شوند، باید بدان توجه کنند:
« اگر به نام عدالت خواهی و به نام انقلابی گری، اخلاق را زیر پا بگذاریم، ضرر کرده ایم، از خط امام منحرف شده ایم، اگر به نام انقلابی گری، به نام عدالت خواهی، به برادران خودمان، به مردم مؤمن، به کسانیکه از لحاظ فکری با ما مخالفند، اما میدانیم که به اصل نظام اعتقاد دارند، به اسلام اعتقاد دارند، اهانت کردیم، آنها را مورد ایذاء و آزار قرار دادیم، از خط امام منحرف شده ایم».(4)
پی نوشت:
1- بیانات در دیدار مردم تبریز؛ 28 بهمن 1391
2- همان
3- همان
4- بیانات در بیست و دومین سالگرد امام خمینی(ره)، ۱۳۹۰/۰۳/۱۴
