جدیدترین آمار سرعت اینترنت در کشورها
سایت نت اندکس هرساله گزارشی مبنی بر اینکه کدام کشور ها بالاترین سرعت اتصال به اینترنت را دارند منتشر می کند.
در ۲۲ ژانویه سال 2016 تا سایت نت اندکس از آخرین وضعیت سرعت اتصال به اینترنت ارائه کرد.
طبق این گزارش میانگین سرعت دریافت داده در دنیا برابر با ۲۱٫۹ مگابیت بر ثانیه بوده و کشور سنگاپور با داشتن سرعتی معادل ۱۰۵٫۱۷ مگابیت بر ثانیه در رتبهٔ نخست از نظر سرعت دسترسی کاربران به اینترنت قرار دارد.
در ادامه به معرفی 10 کشور این گزارش پرداخته شده است.
1. سنگاپور با سرعت متوسط ۱۰۵٫۱۷ مگابایت بر ثاتیه
2. هنگ کنگ با سرعت متوسط ۹۷٫۱۰مگابایت بر ثاتیه
3. ژاپن با سرعت متوسط ۷۰٫۴۸ مگابایت بر ثاتیه
4. رومانی با سرعت متوسط ۵۸٫۸۲ مگابایت بر ثاتیه
5. کره جنوبی با سرعت متوسط ۵۳٫۴۱ مگابایت بر ثاتیه
6. سوئد با سرعت متوسط ۵۳٫۲۳ مگابایت بر ثاتیه
7. ماکائو با سرعت متوسط ۴۹٫۳۰ مگابایت بر ثاتیه
8. لیتوانی با سرعت متوسط ۴۵٫۴۰ مگابایت بر ثاتیه
9. هلند با سرعت متوسط ۴۵٫۳۰ مگابایت بر ثاتیه
10. سوئیس با سرعت متوسط ۴۴٫۸۳ مگابایت بر ثاتیه
در این لیست 196 کشور وجود دارد که در این بین ایران با سرعت متوسط ۴٫۹۶ مگابیت بر ثانیه در رتبهٔ ۱۵۰م این لیست پایین تر از کشور جیبوتی قرار دارد.
بیش از این، آمار مذکوردر سال 2015 اینگونه منتشر شده بود:
اتحادیه جهانی مخابرات گزارش جهانی سرعت اینترنت در سال ۲۰۱۵ را منتشر و کشورهای دارای پرسرعت ترین اینترنت را معرفی کرد که براساس آن کره جنوبی در رتبه نخست قرار دارد.
به گزارش خبرگزاری مهر، اتحادیه بین المللی مخابرات یا آی تی یو (ITU) که مخفف International Telecommunication Union است با نزدیک شدن به روزهای پایانی سال ۲۰۱۵، فهرستی از کشورهای پیشگام در سرعت اینترنت را منتشر کرده که قابل توجه است.
در این رده بندی، کره جنوبی با رتبه نخست در صدر جدول قرار گرفت. رتبه های بعدی این جدول نیز به ترتیب به دانمارک، ایسلند، انگلیس و سوئد تعلق گرفت. انگلیس در حالی امسال رتبه چهارم را به خود اختصاص داد که در سال ۲۰۱۰ میلادی در رتبه دهم این جدول قرار داشت.
استرالیا در جایگاه سیزدهم فهرست منتشر شده از سوی اتحادیه جهانی ارتباطات قرار گرفته اما هنوز هم از امریکا با رتبه ۱۵ جدول جلوتر است. آلمان نیز با رتبه ۱۴ بین کشورهای استرالیا و امریکا قرار گرفته است. همانطور که در جدول زیر دیده می شود ۱۰ کشور اول در این رتبه بندی عبارتند از : کره جنوبی، دانمارک، ایسلند، انگلیس، سوئد، لوکزامبورگ، سوئیس، هلند، هنگ کنگ و نروژ.
جدول کشورهای با سرعت اینترنت بالا
اما در انتهای این جدول و کشورهایی که بدترین سرعت اینترنت را به خود اختصاص داده اند، کشور افریقایی چاد از کندترین سرعت اینترنت و پس از آن نیز کشورهایی مانند مالاوی، ماداگاسکار، اتیوپی و اریتره قرار گرفته اند. ایران نیز در رتبه ۹۱ این جدول قرار گرفته و پایین تر از کشورهایی مانند سورینام، سنت لوسیا(کشوری در دریای کارائیب در آمریکای جنوبی)، سیشل، آفریقای جنوبی، پاناما و اکوادور قرار گرفته است.
رتبه ۹۱ ایران در سال ۲۰۱۵ در حالی است که در سال ۲۰۱۰ میلادی این رتبه ۹۹ بوده و نشان از بهبود سرعت اینترنت دارد.
جایگاه ایران در رتبه بندی اینترنت
به همین سرعت ۴ روز از دومین ماه سال ۹۵ نیز گذر کرد و آنطور که وزیر ارتباطات وعده داد، قرار است همین روزها قیمت اینترنت کشور (احتمالا برای مصرف کنندگان) حداقل تا ۱۵ درصد کاهش یابد.
اگرچه این رقم چندان بزرگ نبوده و هنوز معلوم نیست که بر اساس تجربیات مشابه سال های گذشته، چطور به دست مصرف کننده خواهد رسید. اما در حالیکه قصد داشته و داریم که ممنون و خوش بین باشیم، به ناگاه مدیر عامل اپراتور نخست کشور که میلیون ها کاربر اینترنت را تحت پوشش خود دارد، به طور تقریبی هزینه های تامین پهنای باند در ایران را ۱۰۰ برابر دنیا دانسته و می گوید: «لازم است این تعرفه ها اصلاح شود و ما مصریم که در شرایط تعاملی با وزارت ارتباطات و اپراتورهای دیگر شرایط به گونه ای باشد که در این بخش اوضاع بهتری شود.»
از آنطرف رییس هیات مدیره شرکت مخابرات ایران نیز روی گرانی اینترنت در ایران دست گذاشته و گفته است: «پهنای باندی که امروز در ایران می خریم بسیار گران تر از پهنای باندی است که در دیگر کشورها عرضه می شود. لذا از دولت می خواهیم که انحصار واردات پهنای باند به کشور را بشکند.»
همه می دانند منظور از قیمت ۱۰۰ برابری اینترنت و موضوع انحصار چیست و از کجا سرچشمه می گیرد. ماجرا به این شکل است که واردات و قیمت گذاری روی پهنای باند ایران در انحصار دولت و مشخصا وزارت ارتباطات است.
این را هم می دانیم که در توجیه شکست این انحصار دولتی، به مسایل امنیتی اشاره می شود و شرکت زیرساخت هم به همین جنس دلایل، از زیر تیغ اصل ۴۴ بیرون رفت و حاکمیتی باقی ماند. اما دست بردن در نرخ تمام شده واردات پهنای باند، دیگر مساله اقتصادی است و به منزله کاهش سود و درآمد دولت از این محل محسوب می شود که با توجه به شرایط کنونی، این درآمدی نیست که به راحتی دولت از آن چشم پوشی کند.
به هر حال معلوم نیست فاصله ۱۵ درصد وعده تخفیف با قیمت تمام شده ۱۰۰ برابری اینترنت کشور را، چگونه می توان تفسیر کرد. اما در روال معمول جهانی، هزینه های اینترنت در سبد خانوار اصولا دغدغه و محل بحث نبوده و حالا سخن از اینترنت رایگان هم مطرح هست. کسی چه می داند شاید همچون کانال های ماهواره ای که آنقدر در داخل تعلل کردیم که اول بخش زیادی از مردم به سمت آن رفته و حالا هم خبر خروج بازیگران و کارگردانان می رسد، در مورد اینترنت هم، خارجی ها پا پیش گذاشته و روزی اینترنت رایگان در اختیارمان گذاشتند.
منابع:مهر/همشهری آنلاین/ ایتنا
