صدور مجوز پناهندگی اردوغان!

ترکیه با نگاهی اجمالی بر روند سیاسی شکست خورده ی خود طی یک دهه ی گذشته به سهولت می تواند جلوی سدشکنی اختلافات داخلی و خارجی خود را بگیرد زیرا اگر سد ترَک برداشته ی اختلافات و اهمال کاری های آنکارا شکسته شود ، سیل عظیمی به راه می افتد که قطعا این کشور را به ورطه ی نابودی می کشاند.

آیا ترکیه به اتحادیه اروپا می پیوندد؟ چرایی غربگرایی ترکیه؟ اسلام آمریکایی اردوغان؟! و . . . چندی است که کشور ترکیه با عملکردهای متناقض خود ثبات منطقه ی خاورمیانه را مختل کرده است. دولتمردان این کشور سعی برآن دارند تا با رفتار محافظه کارانه در قبال غربی ها و همچنین تکذیب هویت اسلامی خود ، توجه سران ایالات متحده ی آمریکا و رژیم صهیونیستی را به خود جلب نمایند.
یکی از عملکردهای متناقض و فاحش دولت اردوغان ، لغو قانون "منع حجاب در اماکن دولتی" همزمان با اعزام نیروهای نظامی خود به سوریه و کشتار جمعی در این کشور می باشد که با واکنش های جهانی همراه بوده است. از دیدگاه تحلیلگران سیاست بین الملل ، اتخاذ چنین تصمیماتی کشور ترکیه را دچار هویتی متناقض کرده و این دوگانگی سیاسی باعث شکاف داخلی در ترکیه خواهد شد که تبعات آن پیش از همه ، دامن گیرحکومت  اردوغان و توقف حیات سیاسی وی خواهد شد.

ترکیه در عرصه سیاسی بنابر اختلافاتی که با همسایگان خود ایجاد نموده دچار نوعی انزوا گشته است و این موضوع سطح تاثیرگذاری این کشور را در عرصه سیاسی منطقه به مراتب کاهش داده و حکومت آن را متزلزل ساخته اما دولت اردوغان چنین نمی اندیشد و این روند را به فال نیک گرفته و شرایط کنونی کشورش را به "انزوای ارزشمند" (Valuable isolation) تعبیر می کند. البته پیش از این نیز سران ترکیه با اعلام شعارهای واهی سیاسی همچون شعار "به صفر رساندنِ مشکلات با همسایگان" ، سعی بر سیاه نمایی سیاست های شکست خورده خود در سطح بین الملل دارند.
این کشور در حال حاضر در شرایط بحرانی به سر می بَرَد زیرا روابط با قدرت های فرامنطقه ای مانند آمریکا ، اتحادیه اروپا را بر روابط با کشورهای خاورمیانه ترجیح داده است. این در حالی است که شکست های متداول طرح های ترکیه برای سیاست خارجی ، الگویی منسوخ شده می باشد و برای ریشه یابی این بحران نیازمند تحلیلگران متبحر و متخصصان جامع نگر است تا شاید بتوان به منازعات داخلی و خارجی خود پایان دهد.

پازل هزار تکه سیاست ترکیه

در این راستا "اولوج اوزولکر" (سفیر سابق ترکیه در فرانسه) رویکرد حزب حاکم بر ترکیه را به کِشتی بانی تشبیه می کند که قطب نمایش را از دست داده وی می گوید : "جهان بینی ایدئولوژیک آک پارتی که سیاست ترکیه ریشه در آن داشته ، مبتنی بر آن چیزی است که «دیدگاه ملی» خوانده می شود و بنیان اسلام گرایانه دارد و تلاش کرده سیاست هایی را ورای ابزار و قابلیت های موجود ترکیه به اجرا بگذارد. اما سیاست خارجی ترکیه در گذشته، محتاطانه و دفاعی بود اما در حال حاضر به پازل هزار تکه شباهت دارد. امروز ترکیه منزوی است و نمی داند که به کجا تعلق دارد. نشانه هایی وجود دارد که می خواهند دوباره به غرب وصل شوند، اما این هم قطعی نیست."

تحلیلگران سیاسی داخل ترکیه معتقدند که قطعا همه درباره سوریه اشتباه کرده اند. حتی اگر فرض بر این بود که متعاقب "بهار عربی" حکومت بشار اسد را ساقط کنند و یک نظام دموکراتیک را جایگزین آن نمایند باز هم به علت خطا در محاسبات و روند اشتباه دچار شکست می شدند زیرا اشتباه اصلی آنکارا این بود که بر خطای اولیه خود نسبت به دخالت در امور سیاسی سوریه ، پافشاری نمود و از درک اصل اساسی سیاست بین المللی مبنی بر "عدم جنگ افروزی در کشورهای همسایه" دوری کرد.
یکی دیگر از خطاهای سیاست اردوغان این است که وی می خواهد نقشه های خود را کاملا نامحسوس و پنهان به نتیجه برساند و همین امر و سرسختی خاص او در پنهان کاری سهمگین ترین ضربه را بر پیشبرد اهداف سیاست خارجی ترکیه وارد می کند زیرا به علت عدم شفاف سازی رویه ی سیاسی ، امکان عقب نشینی و جبران به حداقل می رسد.

نتیجه

ترکیه با نگاهی اجمالی بر روند سیاسی شکست خورده ی خود طی یک دهه ی گذشته به سهولت می تواند جلوی سدشکنی اختلافات داخلی و خارجی خود را بگیرد زیرا اگر سد تَرَک برداشته ی اختلافات و اهمال کاری های آنکارا شکسته شود ، سیل عظیمی به راه می افتد که قطعا این کشور را به ورطه ی نابودی می کشاند. در واقع آنکارا باید از ماجراجویی در سوریه دست بردارد و همچنین دیپلماسی انزواگزینی خاورمیانه ای خود را کنار بگذارد زیرا بی ثبات سازی منطقه ، اولین ضربه ها را به امنیت ناامن کنندگان وارد می کند و این موضوع سیاست دیرینه ی غرب است که همچنان به قوت خود باقی و تاثیرگذار است اما برخی حکام از جمله اردوغان چشم خود را بر این مهم بسته اند ، به امید صدور مجوز پناهندگی در غرب!.