سفر به آرزوهای دست نیافتنی

همه ما  دارای آرزوهای فراوانی هستیم، اما هرکدام بهانه ای برای نرسیدن به این آرزوها داریم. مشغله ی کاری، کمبود زمان، کمبودهای مالی و .... .

در این میان اما می توان انسانهایی را پیدا کرد که تمام اما و اگرها راپشت سر نهاده و یکی یکی پله های آرزو های خویش را می پیمایند.
حسین ناصری یکی از این انسانهاست .ماجراجویی که قطعا داستان های بسیاری برای گفتن خواهد داشت.

حسین ناصری کیست؟

اگر بخواهم مشخصات شناسنامه ای خود را بگویم، من حسین ناصری متولد دی ماه 1353 در منطقه آذربایجان تهران هستم.

آقای ناصری ماجرای سفرهای شما از کجا شروع شد؟

خب، برای توضیح این مسئله باید به چند سال پیش برگردیم، زمانیکه من بازی تنیس انجام می دادم. همیشه علاقه ی زیادی به ورزش ، درون من بود تا زمانیکه دچار مشکل شدم و بازی تنیس از طرف دکتر برایم ممنوع شد. از آن تاریخ من به پیاده روی، روی آوردم. با توجه به نوع کارم و اینکه مدت طولانی مجبور به نشستن در اتاق مدیریت بودم، پیاده روی برای من بسیار فرح بخش بود و چون ورزش پیاده روی در قدرت فکری انسان بسیار موثر می باشد ؛ خیلی از تصمیمات مهم فعالیتهای کاریم در همین پیاده روی ها گرفته میشد . از طرفی به دلیل آنکه فعالیت های اجتماعی همیشه یکی از دغدغه های من بوده است ، در یکی از این پیاده روی ها به این فکر افتادم که اتفاق بسیار خوبی خواهد شد اگر بتوانم در جهت بهبود فرهنگ جامعه قدمی بردارم . بنابراین اولین جرقه اصلی پیاده روی من با  شعار اجتماعی تحت  عنوان "محیط زیست پاک" و "سیگار نکشیم" به مسافت 160 کیلومتر که از کرج شروع و با گذشتن از ارنگه ، گچسر ، کندوان ، سیاه بیشه ، مرزن آباد و در ادامه با شهر چالوس و ساحل خزر به پایان رسید؛زده شد.

یعنی شما واقعا از کرج تا چالوس پیاده رفتید؟

خب قطعا نه در مرحله اول. من در ابتدا یه برنامه 12 ماهه در قالب پیاده روی طولانی و سنگین داشتم و پیاده روی در مسیرهای کرج- فاز3 مهرشهر،  کرج- آزادی، کرج- قزوین را تجربه کردم و در مرحله آخر نیز برنامه ریزی پیاده روی کرج- چالوس .

و اما سفر به آمازون، چطور شد به آمازون سفر کردید؟

همیشه ماجراجویی از علایق بنده بوده که سعی کردم در خیلی از مراحل زندگیم به عنوان یک زنگ تفریح انرژی بخش از آن استفاده کنم. در واقع جرقه ی این سفر به پیشنهاد دوست عزیزم آقای علی یاوری زده شد.

از حسی بگویید که هنگام ورود به آمازون داشتید؟

قطعا غیر قابل وصفه؛ و هرکس باید خودش این تجربه را داشته باشد. جنگل های آمازون طبیعت وحشی و منحصر به فرد خودش را دارد؛ وسعت آن پنج برابر خاک ایران است و رود آمازون رودی عظیم با طول حدود هفت هزار کیلومتر و عرض بین 40 تا 100 کیلومتر که واقعاً شگفت انگیز است. همین اطلاعات اندک برای هیجان زده شدن کافی است . حالا تصور نمایید در این سفر ملاقات  با بومیان این مناطق که با وجود پیشرفت تکنولوژی هنوز به روش انسان های اولیه در این جنگل ها زندگی می کنند ، به روش هزاران سال پیش خودشان را استتار میکنند ، از فن آوری، ماشین و زندگی مدرن اطلاعاتی ندارند ، به شیوه کاملاً سنتی دارو و غذای خود را تهیه می کنند .و حتی  هنوز پوشش خاصی ندارند را هم داشته باشید.

آیا شده در این سفرها با خطراتی هم روبرو بشوید؟

بله تا دلتان بخواد. به هرحال قطعا خطراتی وجود داشته است. مثلا در سفر کرج- چالوس، می تونم به طی نمودن تونل های تاریک و یا خطر افتادن در کوه های اطراف کندوان اشاره کنم ؛ که البته در مورد دوم توسط هلال احمر از خطر پرت شدن حتمی نجات پیدا کردیم. یا مثلا در آمازون که اتفاقا به دلیل وجود خطرات عدیده فرم های تعهد مربوطه را پر کردیم. البته راهنمایی در استخدام داشتیم. اما در هرحال خطر حمله حیوانات وحشی، حشرات سمی و حتی مردم منطقه همچنان وجود داشت.

حس شما در این سفرها چگونه بود؟

ببینید، ماجراجویی همیشه با یه حس رضایت شخصی همراه است که فکر میکنم برای هر انسانی مهم می باشد. اما اگر بخواهیم از دید مدیریتی بیان کنم این سفرها در قدرت تصمیم گیری و اعتماد به نفس یک مدیر تاثیر شگرفی دارد و من به همه مدیران به طور خاص و همه مردم به طور عام توصیه می کنم مطمئن باشید یکی از  راه های  موفقیت خود شما در قدم اول و بعد مجموعه تحت مدیریت شما در مرحله بعدی تنها با ماجراجویی، سفر و تجربه های جدید خواهد بود .

آیا این سفرها ادامه خواهد داشت؟

با اطمینان می گویم حتما . در اولین برنامه ریزی ، پیاده روی از کرج تا تنکابن را خواهم داشت ؛ و یک مژده ای که می توانم به شما بگویم این است که بعد از نزدیک دو سال پیگیری در نهایت موفق به اخذ مجوز های لازم جهت سفر به قطب شمال شدم و در نتیجه من به عنوان اولین ایرانی بعد از انقلاب اسلامی به قطب شمال سفر خواهم کرد؛ که مطمئنا یک سفر خاطره انگیز برای خودم و غرور آفرین برای کشورم خواهد شد . اینکه بتوانم پرچم کشورم را در قطب شمال به اهتزاز دربیارم یکی از اهداف من خواهد بود . پس از سفر قطب به شاخ آفریقا و به کشورهای توکا ، تانزانیا ، کنیا سفر و تجربه زندگی با سرخ پوستان محلی آفریقا را کسب خواهم کرد.

آقای ناصری در این سفرها حمایتی هم از شما شده است؟

متاسفانه خیر. این سفرها کاملا شخصی و بدون حامی آغاز شده است. البته در مورد بحث پیاده روی کرج - چالوس با توجه به شعار به کار رفته از حمایت معنوی اداره کل محیط زیست استان البرز بهره بردیم. اما در کل قضیه تمام بار این سفرها بر دوش خودم بوده است.

چرا قطب شمال ؟

همانطور که خدمت شما عرض کردم ، سفرهای من از همان ابتدا جنبه اجتماعی داشت . به هر حال من فکر می کنم یکی از وظایف هر ایرانی ، پر آوازه کردن نام کشورش می باشد . همان طور که عرض کردم در سفر به قطب شمال گذشته از هیجانات و شگفتیهایی که خواهم داشت و خواهم دید ؛ اینکه می توانم پرچم کشورم را به اهتزاز دربیارم  برای من  بسیار حائز اهمیت است .  در واقع بهتر است بگویم این قضیه برای من فرا ملی است .

مسئله ی مهمی که در این بین وجود دارد ، هزینه های این سفرها است ، چه طور این مسئله را حل کردید؟

ببینید من به عنوان یک فردی که تقریبا تمام دنیا را دیده است  به این نتیجه رسیده ام که هر انسانی با آرزوهایش معنا پیدا می کند و خوب آرزوی من هم ماجراجویی و دیدن نقاط هیجان انگیز دنیاست. سفرهای قبلی ، همگی با هزینه های شخصی بوده است و اصلا به فکر آنکه از جایی دیگر هم تامین شود نبودیم اما در مورد سفر قطب شمال به فکر هستیم تا از اسپانسر استفاده نماییم که خب در همه ی دنیا این مسئله امری بسیار عادی تلقی می شود . 

آیا به سفر به فضا هم فکر می کنید ؟

چرا که نه . همه می گویند که به هر آنچه می خواهید ، می رسید اما به عقده من قدم اول خواستن است ، قدم دوم برنامه ریزی و قدم سوم اجرایی کردن آن است .

و صحبت نهایی؟

امیدوارم سفر قطب شمال بار بین المللی بسیار خوبی برای کشورم داشته باشد و این قول را می دهم که با ثبت لحظات سفرم شما را هم در جریان کامل آن قرار بدهم . به امید ایرانی سرافراز و پاینده.

سفر هیجان انگیز یک ایرانی به سرزمین جادویی آمازون