بچه های بد اخلاق

بدخلقی در کودکان بین 2 تا 4 ساله‌ امری طبیعی است و به این علت بوجود می‌آید که کودک هنوز بینش آنرا بدست نیاورده است که خواسته‌های خود را با وضعیت بیرون هماهنگ کند و به خاطر نداشتن مهارت‌های گفتاری نمی‌تواند آنچه را که می‌خواهد به زبان آورده و یا توصیف کند. برخورد با والدین به تدریج در اواخر دومین سال زندگی پیش می‌آید که این دوره را غالباً دوره وحشت‌آور دو ساله می‌نامند بدخلقی شکل‌های مختلفی به خود می‌گیرد.

کودک معمولاً خود را به زمین می‌اندازد، لگد پراکنی می‌کند، جیغ می‌زند، پاهایش را محکم به زمین و دیوار می‌کوبد و یا بی‌احتیاطی انجام می‌دهد و به سادگی در برخورد با اشیاء سخت به خود آسیب می‌رساند.

آیا خطرناک است؟

بدخلقی به خودی خود خطرناک نیست اگر چه در مواقع نامناسب دیده می‌شود و لحظات اضطراب برانگیزی به وجود می‌آید حتی اگر کودک نفس خود را آنقدر حبس کند که صورتش کبود شود اما نمی‌تواند به خودش آسیب برساند زیرا واکنش‌های خود کار به‌هنگام کمبود اکسیژن بدن،او را مجبور به تنفس می‌کنند .

ابتدا چه کار باید بکنیم؟

1- خونسرد باشید. حتی اگر کودک بر شما تأثیر بگذارد به او وانمود نکنید که ناراحت شده‌اید کودک خیلی سریع می‌تواند رفتار شما را به خود بگیرد.

2- تا حد امکان نسبت به کارهای کودک دقت نکنید و در حالی که بی‌خیال از کنار او می‌گذرید واقعاً متوجه او باشید اگر کسی به کارهای خشن کودک توجه نکند بدخلقی او کاسته می‌شود. البته وسائل اثاثیه تیز و محکم و اشیاء شکستنی را از اطراف او دور کنید تا آسیبی به کودک وارد نیاید.

3- اگراین اقدامات موثر واقع نشدند کودک خود را هنگامی که آرام است بغل کنید. او ممکن است بخواهد از آغوش شما بگریزد و یا اینکه پی ببرد که آسایش و صمیمیت همان چیزهایی هستند که واقعاً خواهان آن است.

دکتر چه اقدامی انجام خواهد داد؟

دکتر از شما درباره دفعات و ماهیت بدخلقی کودکتان سوال می‌کند و رفتارهای دیگری را که با آن همراه هستند از شما جویا می‌شود. ممکن است شما را به یک روانپزشک جهت بررسی‌های بیشتر معرفی کند.

شما چه کمکی می‌تواندید بکنید؟

به خاطر داشته باشید که بدخلقی متوجه شما است. کودک سعی می‌کند توجه شما را به دست آورد. برخورد با بدخلقی‌ها در انظار عمومی زمانی‌که کودک احساس می‌کند می‌تواند موفق شود کاری دشوار است.

اما اگر شما نشان دهید که بدخلقی هیچ‌وقت کاری از پیش نمی‌برد، ممکن است برطرف شود.

سعی کنید مشکلات را پیش‌بینی کنید و با شیوه‌های حواس پرت کن، جلو برخوردها و بدخلقی را بگیرید. هنگامی‌که کودک بزرگ شود شکیبایی بیشتری پیدا می‌کند و بهتر می‌تواند سازگاری یابد. از کودک خود هنگامی‌که بدخلقی می‌کند علت آنرا نپرسید او نمی‌تواند دلیلی به شما ارائه دهد. اگر کودک نفسش را حبس کرد برای آزاد شدن آن، به پشت او نزنید او را به حال خود رها کنید تا خودش به این کار پایان دهد.

منبع:نشریه پژواک