چگونه با انگیزه کار کنیم؟

برای داشتن محیط سالم، پویا، کارآمد و پر انگیزه به کارمندانی پرتلاش، سختکوش و انگیزه کاری بالا نیاز است اما چه کنیم تا محیط کاری پویا و پرانگیزه داشته باشیم؟

از مهمترین و اصلیترین عوامل بالا بردن روحیه کاری و سطح انگیزشی، عملکرد مدیران و نحوه رفتار و برخوردشان با کارکنان است. آنها میتوانند با استفاده از ابزارهای مدیریتی و توجه به توانمندی ها، نیازمندی ها و استعدادهای کارکنان، انگیزه های مختلف کاری را برای کارمندان ایجاد کنند. قرارگرفتن هر کارمند در جایگاه سازمانی خود که متناسب با علاقه و استعداد او نیز باشد کارایی وی را تا سطح مطلوب افزایش میدهد. شاید حضور یک مدیر در ساعات ابتدایی روز و توجه به عملکرد زیردستان و تشویق کارکنان ساعی قدرت، تلاش و تمرکز آنها را تا پایان روز و حتی تا چندین روز بعد افزایش دهد. اگر کارمندان احساس کنند حضور و عملکردشان در محیط کاری تا چه حد مثمر ثمر است، علاقه آنان به کار و تلاش و انگیزه شان در انجام کارهای محوله، نتایج ارزشمندی در برخواهد داشت. برای برخی کارمندان توجه به کار آنان و ارزشمند بودنشان از بسیاری مسایل مادی اهمیت بیشتری دارد؛ اما برای برخی دیگر پشتیبانی های مالی و جسمانی و برای برخی امنیت و آرامش در محیط کار عامل رشد و پویایی آنهاست.
با این پیش فرض ها متوجه خواهیم شد که دلایل انگیزش کارکنان با یکدیگر متفاوت است و این مدیران هستند که با توانمندی ها و تجارب خود می توانند راه های ایجاد انگیزش را در کارکنان کشف و در جهت تقویت آنها بکوشند و سازمان ها را فعال و پویا نگه دارند. به عنوان مثال آرامش در محیط کاری، تامین نیازهای مادی، برخورداری از حداقل امکانات، ایجاد تعامل صحیح و سالم میان کارمندان از نیازهای اولیه یک کارمند است. یک رابطه متقابل کاری و بالا بودن سطح تعامل در کارکنان علاوه بر سالم نگه داشتن محیط می تواند سازمان را در رسیدن به هدف نهایی یاری دهد.

برخی از علل و عوامل ایجاد انگیزه در کارکنان عبارت است از:

حضور محسوس مدیران: حضور همیشگی و به موقع در میان کارمندان می تواند دلگرمی و امنیت را در محیط کاری ایجاد کند. مدیرانی که دلسوزانه در کنار افراد حضور دارند و خود هر از گاهی در جریان امور قرار میگیرند، می توانند روحیه و انگیزه مضاعفی را در کارمندان ایجاد کنند.

وجود اهداف و وظایف مشخص و سازماندهی شده: انسان بالفطره موجودی منظم آفریده شده و به صورت فطری به نظم و سازماندهی کاری علاقمند است.

بنابراین اگر یک سازمان دارای اهداف و وظایف مشخص و تعریف شده ای باشد و این وظایف به صورت اصولی میان کارکنان تقسیم شود، می تواند در ایجاد یک محیط کاری پویا کمک بسزایی داشته باشد.

اعلام نظر درباره کار افراد: زمانی که از کارمندان احساس رضایت یا نارضایتی وجود داشته باشد، بهتر است این احساس به وی منتقل شود. در این صورت او از وضعیت کاری خود مطلع می شود. اگر کارش رضایت بخش باشد انگیزه ای برای بهبود کار در وی ایجاد می شود و اگر رضایت بخش نباشد تلاش می کند تا نقاط ضعف خود را بهبود ببخشد. همچنین مدیران می توانند پس از طرح نارضایتی خود از کارمندان از آنها بخواهند که علل و عوامل این نارضایتی را ریشه یابی کرده و یا وی را در جهت بهبود شرایط یاری نمایند.

شناخت بیشتر نسبت به کارمندان: در صورتی که مدیران و یا حتی سایر کارمندان هم رده نسبت به هم شناخت بیشتری داشته باشند در صمیمی تر شدن فضای کاری کمک شایانی خواهد کرد. همچنین بعد از شناخت استعدادها و علایق افراد می توان شغلهایی متناسب با استعداد به آنها پیشنهاد کرد و یا در حد توان از آنها انتظار داشت. در برخی از سازمان ها پیش از استخدام افراد از آنها تست های مختلف گرفته می شود تا هر کس را بر حسب توانمندی هایش در پست های مختلف قرار داد. این عمل در حین انجام کار نیز کاربرد دارد.

انجام سیاست های تشویق و تنبیه: در محیطی که کارکنان پرتلاش تشویق و کارکنان کاهل و تنبل تنبیه نشوند، پویایی و انگیزه های کاری عملا از میان خواهد رفت. زمانی که افراد سختکوش و خلاق تشویق شوند، دو حسن مهم دارد اول اینکه او خود تشویق می شود برای ارتقای سطح کاری خود تلاش بیشتری کند و دوم سایر افراد نیز برای رسیدن به جایگاه و منزلت او تلاش بیشتری می کنند.

شفافیت در محیط کاری: شفاف سازی در امور مختلف سازمان می تواند یکی از عوامل مهم ایجاد انگیزه باشد. کارمندان در صورتی که از کلیه فعالیت ها مطلع باشند دلسوزانه به انجام وظایف محوله می پردازند. آنان تمایل دارند از مسایل مختلف سازمان مطلع باشند. برگزاری جلسات دوره ای و دریافت نظرات، می تواند در شفاف سازی عملکرد سازمان برای کارکنان تاثیر بسیاری داشته باشد.

شراکت در امور مختلف: وقتی کارمندان از نقش خود در سازمان مطلع شوند، با آگاهی و هوشیاری بیشتری کار خواهند کرد. در صورتیکه آنها در امور سازمان شراکت داشته باشند احساس اعتبار افزون تری خواهند داشت. اگر آنها بدانند حضور و وجودشان در افزایش منافع سازمان تاثیر دارد، احساس مالکیت می کنند و این احساس موجب رشد و شکوفایی آنها در محیط کاری می شود.

چرخشی کردن کار: انجام کار یکنواخت و متناوب می تواند در دراز مدت افراد را دچار خمودگی و رکود ذهنی کند. اگر در یک سازمان امکان جابجایی مشاغل وجود داشته باشد، با انجام یک دوره آموزشی کوتاه مدت می توان پویایی را به محیط بازگرداند. با این عمل در صورت عدم حضور یک کارمند، می توان جایگزینی برای او در نظر گرفت.

ایجاد فرصتهای یادگیری: کارمندان اگر بدانند آموزش و افزایش سطح دانش آنان به انجام بهتر کار و تشویق از سوی مسوولان منجر میشود برای یادگیری بیشتر و افزایش سطح دانش خود تلاش می کنند. این روش موجب بروز استعدادهای جدید در افراد نیز می شود.

تقسیم عادلانه: در صورتی که در یک سازمان پرداخت هرگونه دستمزد اضافی، ارتقای شغلی و یا تخصیص برخی مزایا به افراد عادلانه انجام شود، علاوه بر افزایش سطح انگیزش افراد مشمول مزایا، دیگران نیز برای دستیابی به آن تلاش خود را مضاعف می کنند.

نتیجه گیری: انگیزش عاملی است که منجر به پویایی و افزایش سطح کارایی یک سازمان می شود. برای تولید بیشتر، رضایت کارکنان و رسیدن به حد مطلوب ایجاد انگیزه در محیط کاری از اهمیت بالایی برخوردار است. در این صورت است که فضای رقابتی سالم میان کارکنان ایجاد خواهد شد و سازمان نیز به هدف ایده آل خود دست خواهد یافت.

به کمپین بیا و خوبی کن بپیوندید