ایران به زمان هاشمی برگشت!

با توجه به اوضاع اقتصادی و سیاسی کشور و همچنین همسو شدن گرایش حزبی بهارستان نشینان با دولت حاکم و این مهم که اکثریت مجلس دهم از نیروهای معتدل تشکیل خواهد شد (حضور نمایندگانی از گرایش های سیاسی متفاوت) ، شباهت هایی بین مجلس دهم و مجلس پنجم مشاهده می شود.

آزاده مرنی-بخش سیاست تبیان

با اتمام شمارش آرای انتخابات دهمین دوره ی مجلس شورای اسلامی و راه یابی تمامی نامزدهای لیست اصلاح طلب به مجلس ، به زودی شاهد "سونامی اصلاحات" در صحن بهارستان خواهیم بود. زیرا رای اکثریت مردم  تهران به طیف اصلاح طلب ، تا حد گسترده ای اصولگرایان را از خانه ی ملت دور می سازد، هرچند که طبق آمار قریب به 60 درصد از کل آرای کشور به اصولگرایان تخصص یافت.
با توجه به اوضاع اقتصادی و سیاسی کشور و همچنین همسو شدن گرایش حزبی بهارستان نشینان با دولت حاکم و این مهم که اکثریت مجلس دهم از نیروهای معتدل تشکیل خواهد شد (حضور نمایندگانی از گرایش های سیاسی متفاوت) ، شباهت هایی بین مجلس دهم و مجلس پنجم مشاهده می شود. مجلس پنجم که در سال 1374 و دوران ریاست جمهوری "آیت الله هاشمی رفسنجانی" روی کار آمد ، مجلسی همسو با دولت وقت بود که پس از سال ها ، جناح چپ را از انزوای سیاسی خارج نموده و به صحنه ی سیاسی کشور بارگرداند.

تشابهات مجلس پنجم و دهم در یک نگاه

- اوضاع نامناسب اقتصادی کشور: طی سال های 74 و 75 و همچنین 93 و 94 مهمترین اهداف دولت های وقت اجرای سیاست های تعدیل اقتصادی (آزاد سازی قیمت ها و نرخ ارز و خصوصی سازی) بوده است.

- ائتلاف اعضای احزاب: در هر 2 دوره ی انتخابات پنجم و دهم مجلس، جناح های مختلف سیاسی، دست به ائتلاف گسترده ای زدند که بی سابقه و قابل تحسین بود.

- ردصلاحیت گسترده نامزدهای انتخاباتی: در هر دو مجلس پنجم و دهم ، نامزدهای انتخابات مجلس با ردصلاحیت های گسترده و غیرمنتظره ای مواجه شدند که حواشی فراوانی را نیز به همراه داشت.

- راه یابی نمایندگانی از همه طیف های سیاسی به مجلس: در مجلس پنجم افرادی متشکل از احزاب مختلف در مجلس حضور پیدا کردند که مصداق آن در مجلس دهم نیز به سهولت مشاهده می شود و اکثر راه یافتگان به خانه ی ملت، از اعتدالیون می باشند که خود برگ زرینی در این دو مجلس محسوب می شود.

همزاد مجلس پنجم متولد شد

مجلس پنجم شورای اسلامی در برهه ای از زمان روی کار آمد که جناح چپ در دوره ای حدودا پنج ساله از رخ نمایی در عرصه ی سیاست بازمانده بود و اوضاع اقتصادی نیز در کما به سر می بُرد. از آنجایی که اکثریت وزرای دولت وقت در مجلس چهارم از "رای اعتماد مجلس" محروم شده بودند ، با برسر کار آمدن مجلسی از جنس خودشان (مجلس پنجم) ، با چینش جدیدی در کابینه ی دولت حاضر شدند و همین موضوع باعث تجلی نظم خاصی در روند حکومتی گشت. 
با اعلام نتایج نهایی منتخبین مجلس دهم ، تمامی کرسی های تهران به اصلاح طلبان تخصیص یافت. این در حالی است که بین سال های 84 تا 92 نظم حاصل از مجلس پنجم از بین رفته بود (هم گرایی اعضای مجلس و دولت وقت) و پس از سال ها اِعمال قدرت اصولگرایان ، در فضایی مشابه زمان مجلس پنجم که از لحاظ سیاسی ، اقتصادی ، فرهنگی تشابهات وافری از جمله رکود اقتصادی و اوضاع نامناسب معیشتی  ملموس و مشهود است این نظم خاص ، بار دیگر رخ نمایی کرد.

ضمن این که دولت اصلاحات مدت ها در انتظار چنین روزی بود تا با نزدیک شدن گرایش فکری اعضای مجلس با کابینه ی خود از پتانسیل های نهفته ی دولت پرده برداری نموده و در راستای تحقق حقوق ملت ایران قدمی والا بردارد.
کارشناسان مسائل سیاسی بنابر تجربیات گذشته و همچنین واکاوی چالش های سیاسی کشور، بر این باورند که مجلسی به موفقیت های کلان دست خواهد یافت که همسو با نظریات دولت باشد و به بیان دیگر مجلس و دولت با یکدیگر همخوانی داشته باشند زیرا این مهم باعث تسریع در روند تحقق اهداف حکومتی می گردد و دولت را از هجمه ی انتقادها و حاشیه سازی ها دور می سازد.

سخن آخر:

حائز اهمیت آن که در چنین شرایطی انتظارات مردم از دولت نیز افزایش یافته و تصور می شود که این قوه با جدیت و استحکام بیشتری به وظایف خود عمل کند و این برهه ی خاص ، "نقطه ی طلایی" دولت محسوب می شود و باتوجه به این که پایه و اساس امرِ انتخابات (Election) مشارکت مردمی در امور سیاسی یک کشور محسوب می شود. در واقع افراد با برگزیدن نمایندگان مورد نظر خود، در اداره امور سیاسی جامعه مشاركت کرده و انتظار تحقق حقوق خود را دارند. پس بر افرادی که با رای اکثریت مردم به کرسی های حکومتی یک کشور راه می یابند واجب است تا با درنظر گرفتن اساس و ارزش های یک نظام ، به خواست مردم اهمیت داده و حداکثر توان خود را در راستای تحقق حقوق شهروندان به کار گیرند.