تاثیر نمرات بالا بر عملکرد دانش آموزان
هر آموزگاری شیوه ی خاصی در کلاس داری و تشویق و تنبیه دانش آموزان خود دارد. روش نمره گذاری، مخصوصا نمره گذاری فعالیت های کلاسی یکی از آن فعالیت هایی است که برای هر آموزگار مخصوص به خود و منحصر به فرد است. روش های مختلف نمره گذری می تواند تاثیرات مختلفی در پیشرفت و عملکرد یادگیرندگان داشته باشد. گاهی این روش ها می تواند تاثیر مثبت و گاهی نیز تأثیر منفی بر روی دانش آموزان بگذارید.
تاثیر نمرات بالا
برای دانش آموزی که معمولا نمرات بالایی می گیرد، نمرات نقش تقویت کننده مثبت و تشویق کننده را دارند. در نتیجه دانش آموزی که یک نمره بالا دریافت می کند، پس از آن نیز به کوشش و تلاش خود ادامه خواهد داد. نمرات بالا هم دارای پیامدهای مثبت و هم دارای پیامد های منفی هستند.
یکی از نتایج مثبتی که نمره بالا دارد این است که دانش آموزانی که همواره از درس های مختلف نمرات بالا کسب می کنند، نهایتا به مفهوم مثبتی از خودشان دست پیدا خواهند کرد. یعنی در مجموع اعتماد به نفس بیشتری نسبت به دانش آموزان دیگر دارند و این سبب می شود که در آینده نیز در برخورد با مشکلات، چه در زمینه درس و چه در زمینه های غیر درسی قاطعیت بیشتری داشته باشند، و با آرامش بیشتری به حل آن ها بپردازند.
در واقع چیزی که تعیین کننده ی انگیزش دانش آموز برای یادگیری موضوعات مختلف درسی است، تصورات او از موفقیت ها و شکست هایی است که در گذشته از درس های مشابه کسب کرده است. تصور دانش آموز درباره موفقیت یا شکست در یک درس مبتنی بر تجاربی است که وی از آن درس یا درس های مشابه با آن به دست آورده است.
مثلا دانش آموزی که چند بار در درس ریاضی نمره پایین کسب کرده است، این موضوع را برای خود همیشگی می داند و بر پایه نمرات قبلی خود، خود را در درس ریاضی ضعیف و ناتوان از یادگیری تصور می کند. اگر دانش آموز معتقد باشد که در گذشته درس های مشابهی را با موفقیت گذرانده است، با درس های جدید نیز با نوعی نگرش و حس مثبت برخورد می کند. ولی اگر اعتقاد داشته باشد که در درس های قبلی با شکست مواجه شده است، احتمالا در درس های جدید نیز با نگرش و حسی منفی مواجه خواهد شد که این احساسات در روند یادگیری وی نیز نقش موثری را دارند.
این نگرش ها و عواطف مثبت و منفی در ابتدا محدود به درس هایی خاص و مشخص در مدرسه هستند، اما به مرور و با افزایش تجارب مثبت و منفی، این نگرش ها گسترش پیدا کرده و تمام درس ها را دربر می گیرند.
علاوه بر پیامد های مثبت نمرات بالا، پیامدهای منفی نیز وجود دارند. اگر معلم از طریق نمره، پاسخ های سازشکارانه دانش آموزان، یعنی پاسخ هایی را که تکرار مطالب سخنرانی معلم یا کتاب درسی هستند، تقویت کند، دانش آموزان در فعالیت های بعدی، خود به خود دنباله روی نظرات معلم خواهند بود. حتی اگر در گذشته با آن نظرات موافق نبوده باشند. در واقع باید گفت که گاهی نمرات بالا نصیب کسانی می شود که سازشکار هستند نه آفریننده.
با توجه به این نکته معلم باید در نمره دادن به دانش آموزان خود با آگاهی کامل عمل کند و مواظب باشد که صرفا به تایید دانش آموزانی که همواره با او اتفاق نظر دارند و در مقابل دلسرد کردن دانش آموزانی که دیدگاه های درست ولی مخالف با او دارند نپردازد، زیرا این شیوه های برخورد معلم با دانش آموزان، سبب مایوس شدن دانش آموزان دارای تفکر واگرا و خلاق و مانع شکوفا شدن استعدادهای آنان می شود. وقتی که معلمان فرصت های تازه ای به دانش آموزان می دهند تا راه حل های متفاوتی برای مسائل پیدا کنند، افق های تازه ای به روی شان باز می شود.
دانش آموزانی که همواره در یادگیری ضعیف به نظر می رسند، استعدادهای تازه ای از خود بروز می دهند، که معلمان قبلا هرگز به وجود این استعدادها در این دانش آموزان اعتقاد نداشته اند. دانش آموزانی که همواره خواسته های معلمان را برآورده می سازند و نمرات سطح بالایی از آن ها می گیرند، قدرت تخیل و ابتکار چندانی از خود نشان نمی دهند. این دانش آموزان معلمان خود را بیشتر از درس های خود مورد مطالعه قرار می دهند.
