تکفیر، فتنه ی بنی امیه
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :
تاریخ : سه شنبه 1394/12/04
تکفیر، فتنه ی بنی امیه
به گزارش تبیان
حضرت علی (علیه السلام) در مورد فتنه ی بنی امیه بعد از خودش می فرمایند: «إِنَّ أَخْوَفَ الْفِتَنِ عَلَیْكُمْ مِنْ بَعْدِی فِتْنَةُ بَنِی أُمَیَّةَ؛[1]همانا من برای شما (مردم) بعد از خود از فتنه ی بنی امیه می ترسم».
مولا علی (علیه السلام) در دوران خلافتش با دشمنی و کارشکنی معاویه روبرو گردید. معاویه خوی شرارت و فتنه گری را از پدرش ابوسفیان به ارث برده بود. تاریخ نویسان از نقش معاویه در فتنه ی جمل ــ که به خونخواهی عثمان بر پا شد ــ چنین می نویسند: معاویه نیز که حکومت شام را در اختیار داشت و مدعی خونخواهی عثمان بود، نامه‌ای به زبیر نوشت و به دروغ از او خواست که به شام برود تا وی و مردم آنجا با او بیعت کنند. [2]
فتنه ی تکفیر، وامدار بنی امیه
در سوره آل عمران، می خوانیم: «هُوَ الَّذی أَنْزَلَ عَلَیْكَ الْكِتابَ مِنْهُ آیاتٌ مُحْكَماتٌ هُنَّ أُمُّ الْكِتابِ وَ أُخَرُ مُتَشابِهاتٌ فَأَمَّا الَّذینَ فی قُلُوبِهِمْ زَیْغٌ فَیَتَّبِعُونَ ما تَشابَهَ مِنْهُ ابْتِغاءَ الْفِتْنَةِ وَ ابْتِغاءَ تَأْویلِهِ؛[آل عمران/7]اوست كه این كتاب را بر تو فرو فرستاد؛ كه برخى از آن آیههاى محكم به لفظ صریح (و به معنى روشن) است، كه آنها مادر و اساس كتابند، (ابهام آیات دیگر با آنها رفع مىشود) و برخى دیگر آیههاى متشابه است (چند پهلو است و معنى آن به واسطه عموم محتوا و عمق معنى و تعدد مراد در بدو نظر روشن نیست و باید به وسیله آیات محكم و عقل سلیم تفسیر شود)، اما كسانى كه در دلهاى آنان انحراف (از حق) است، براى فتنهجویى و طلب تأویل (یافتن معنى نادرست)، از این كتاب از آنچه متشابه است پیروى مىكنند». [3]
تکفیریهای داعشی و غیره، با فهم نادرست از آیات قرآن و افراطی گری خویش، دنیای اسلام را با چالش بزرگی مواجه نموده اند، اینها با طرفداری از اندیشه های خشک وهابیت، و در پیش گرفتن اندیشه ی تکفیر، هر کسی از مسلمانان را که روش آنها را قبول نداشته باشد؛ خونش را مباح می دانند. آنها راه "ابن تیمه " ای را ادامه می دهند که لعن یرید را جایز ندانسته [4] و می گوید: اگر یزید هجوم به مدینه برده و کعبه را با منجنیق کوبیده و حسین را به قتل رسانده ، مجتهد خطاکار است وخطایش بخشیده شده ، زیرا نیت خیرداشته ودرطلبِ حق ، عمل صالح کرده است. [5]
به همین خاطر است که این گروههای خونریز و فتنه انگیز، از هیچ گونه قتل عام و تجاوزی دریغ نمی ورزند.
خداوند شر این فتنه ها را از شر امت مسلمان کوتاه کند.
فتنه دامان همه را می گیرد.
کتاب آسمانی قرآن، ما را از سکوت در برابر فتنه (عافیت طلبی) باز می دارد. «وَ اتَّقُوا فِتْنَةً لا تُصیبَنَّ الَّذینَ ظَلَمُوا مِنْكُمْ خَاصَّةً وَ اعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ شَدیدُ الْعِقابِ؛[انفال/25]و از عذابى [كه نتیجه گناه، فساد، نزاع، اختلاف و ترك امر به معروف و نهى از منكر است] بپرهیزید، [عذابى] كه فقط به ستمكاران از شما نمىرسد [بلكه وقتى نازل شود، همه را فرا مىگیرد، ستمكاران را به خاطر ستم و اهل ایمان را به سبب اختلاف و نزاع و ترك امر به معروف و نهى از منكر] و بدانید كه خدا سخت كیفر است». [6]
بی تردید فتنه ی تکفیریها، فقط به سوریه و عراق محدود نمی شود و روزی گریبانگیر کشورهای حمایت کننده ی آن را می گیرد.همین که توانسته فکر و ذکر و امکانات برخی کشورهای مسلمان را به این امر غیر انسانی و تفرقه افکنانه معطوف دارد و از پیشرفت و ترقی باز دارد؛ خودش یک خسارت عظیم است ، تا چه رسد به اینکه تکفیریها روزی شهروندان آنها را مثل شهروندان سوری و عراقی به قتل برسانند.
اگر سازمان کنفرانس اسلامی و سایر نهادهای اسلامی ارزش خود را از دست داده اند؛ علتش سکوت در برابر فتنه ی تکفیریها و سایر موارد مشابه است.
نتیجه گیری
دودمان بنی امیه دودمانی بودند که با فتنه افروزی جلوی اسلام ناب محمدی (صلی الله علیه و آله) را گرفتند، معاویه با ایجاد فتنه و کارشکنی در مقابل حکومت عدل امیرالمومنین (عیه السلام) و ادعای ساختگی خونخواهی عثمان، زمینه را برای تفرقه ی امت اسلام مهیا نمود. در حال حاضر هم تکفیریهای داعشی و سایر گروهها با پیروی از فتنه ی بنی امیه (معاویه و یزید) امت اسلام را بسوی نابودی سوق می دهند.
به امید ریشه کن شدن این فتنه عظیم، انشاءالله
پی نوشتها
[1] هلالى، سلیم بن قیس، كتاب سلیم بن قیس الهلالی، 2جلد، الهادى - ایران ؛ قم، چاپ: اول، 1405ق.
[2] احمد بن یحیی بلاذری، انساب الاشراف، ج۲، ص۱۸۳، چاپ محمود فردوس العظم، دمشق ۱۹۹۶ـ۲۰۰۰
[3] ترجمه مشکینی، ص50
[4] منهاج، ج2، ص253
[5] راس الحسین، ص204
[6] ترجمه انصاریان، ص179
حضرت علی (علیه السلام) در مورد فتنه ی بنی امیه بعد از خودش می فرمایند: «إِنَّ أَخْوَفَ الْفِتَنِ عَلَیْكُمْ مِنْ بَعْدِی فِتْنَةُ بَنِی أُمَیَّةَ؛[1]همانا من برای شما (مردم) بعد از خود از فتنه ی بنی امیه می ترسم».
مولا علی (علیه السلام) در دوران خلافتش با دشمنی و کارشکنی معاویه روبرو گردید. معاویه خوی شرارت و فتنه گری را از پدرش ابوسفیان به ارث برده بود. تاریخ نویسان از نقش معاویه در فتنه ی جمل ــ که به خونخواهی عثمان بر پا شد ــ چنین می نویسند: معاویه نیز که حکومت شام را در اختیار داشت و مدعی خونخواهی عثمان بود، نامه‌ای به زبیر نوشت و به دروغ از او خواست که به شام برود تا وی و مردم آنجا با او بیعت کنند. [2]
فتنه ی تکفیر، وامدار بنی امیه
در سوره آل عمران، می خوانیم: «هُوَ الَّذی أَنْزَلَ عَلَیْكَ الْكِتابَ مِنْهُ آیاتٌ مُحْكَماتٌ هُنَّ أُمُّ الْكِتابِ وَ أُخَرُ مُتَشابِهاتٌ فَأَمَّا الَّذینَ فی قُلُوبِهِمْ زَیْغٌ فَیَتَّبِعُونَ ما تَشابَهَ مِنْهُ ابْتِغاءَ الْفِتْنَةِ وَ ابْتِغاءَ تَأْویلِهِ؛[آل عمران/7]اوست كه این كتاب را بر تو فرو فرستاد؛ كه برخى از آن آیههاى محكم به لفظ صریح (و به معنى روشن) است، كه آنها مادر و اساس كتابند، (ابهام آیات دیگر با آنها رفع مىشود) و برخى دیگر آیههاى متشابه است (چند پهلو است و معنى آن به واسطه عموم محتوا و عمق معنى و تعدد مراد در بدو نظر روشن نیست و باید به وسیله آیات محكم و عقل سلیم تفسیر شود)، اما كسانى كه در دلهاى آنان انحراف (از حق) است، براى فتنهجویى و طلب تأویل (یافتن معنى نادرست)، از این كتاب از آنچه متشابه است پیروى مىكنند». [3]
تکفیریهای داعشی و غیره، با فهم نادرست از آیات قرآن و افراطی گری خویش، دنیای اسلام را با چالش بزرگی مواجه نموده اند، اینها با طرفداری از اندیشه های خشک وهابیت، و در پیش گرفتن اندیشه ی تکفیر، هر کسی از مسلمانان را که روش آنها را قبول نداشته باشد؛ خونش را مباح می دانند. آنها راه "ابن تیمه " ای را ادامه می دهند که لعن یرید را جایز ندانسته [4] و می گوید: اگر یزید هجوم به مدینه برده و کعبه را با منجنیق کوبیده و حسین را به قتل رسانده ، مجتهد خطاکار است وخطایش بخشیده شده ، زیرا نیت خیرداشته ودرطلبِ حق ، عمل صالح کرده است. [5]
به همین خاطر است که این گروههای خونریز و فتنه انگیز، از هیچ گونه قتل عام و تجاوزی دریغ نمی ورزند.
خداوند شر این فتنه ها را از شر امت مسلمان کوتاه کند.
فتنه دامان همه را می گیرد.
کتاب آسمانی قرآن، ما را از سکوت در برابر فتنه (عافیت طلبی) باز می دارد. «وَ اتَّقُوا فِتْنَةً لا تُصیبَنَّ الَّذینَ ظَلَمُوا مِنْكُمْ خَاصَّةً وَ اعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ شَدیدُ الْعِقابِ؛[انفال/25]و از عذابى [كه نتیجه گناه، فساد، نزاع، اختلاف و ترك امر به معروف و نهى از منكر است] بپرهیزید، [عذابى] كه فقط به ستمكاران از شما نمىرسد [بلكه وقتى نازل شود، همه را فرا مىگیرد، ستمكاران را به خاطر ستم و اهل ایمان را به سبب اختلاف و نزاع و ترك امر به معروف و نهى از منكر] و بدانید كه خدا سخت كیفر است». [6]
بی تردید فتنه ی تکفیریها، فقط به سوریه و عراق محدود نمی شود و روزی گریبانگیر کشورهای حمایت کننده ی آن را می گیرد.همین که توانسته فکر و ذکر و امکانات برخی کشورهای مسلمان را به این امر غیر انسانی و تفرقه افکنانه معطوف دارد و از پیشرفت و ترقی باز دارد؛ خودش یک خسارت عظیم است ، تا چه رسد به اینکه تکفیریها روزی شهروندان آنها را مثل شهروندان سوری و عراقی به قتل برسانند.
اگر سازمان کنفرانس اسلامی و سایر نهادهای اسلامی ارزش خود را از دست داده اند؛ علتش سکوت در برابر فتنه ی تکفیریها و سایر موارد مشابه است.
نتیجه گیری
دودمان بنی امیه دودمانی بودند که با فتنه افروزی جلوی اسلام ناب محمدی (صلی الله علیه و آله) را گرفتند، معاویه با ایجاد فتنه و کارشکنی در مقابل حکومت عدل امیرالمومنین (عیه السلام) و ادعای ساختگی خونخواهی عثمان، زمینه را برای تفرقه ی امت اسلام مهیا نمود. در حال حاضر هم تکفیریهای داعشی و سایر گروهها با پیروی از فتنه ی بنی امیه (معاویه و یزید) امت اسلام را بسوی نابودی سوق می دهند.
به امید ریشه کن شدن این فتنه عظیم، انشاءالله
پی نوشتها
[1] هلالى، سلیم بن قیس، كتاب سلیم بن قیس الهلالی، 2جلد، الهادى - ایران ؛ قم، چاپ: اول، 1405ق.
[2] احمد بن یحیی بلاذری، انساب الاشراف، ج۲، ص۱۸۳، چاپ محمود فردوس العظم، دمشق ۱۹۹۶ـ۲۰۰۰
[3] ترجمه مشکینی، ص50
[4] منهاج، ج2، ص253
[5] راس الحسین، ص204
[6] ترجمه انصاریان، ص179
این مطلب صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه‌ای بازنشر شده و محتوای آن لزوما مورد تایید تبیان نیست .
