تبیان، دستیار زندگی
نه اشتباهات داوری و نه بدشانسی. آنچه در نهایت شاید باعث شود پرسپولیس همانند هفت فصل گذشته دستش از رسیدن به جام لیگ برتر کوتاه بماند، ناهمگون بودن این مجموعه است. تیمی که بزرگتر آنچه همانند مهدی رحمتی را ندارد. اگرچه محسن بنگر همه تلاشش را می کند تا این ن
عکس نویسنده
عکس نویسنده
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

پرسپولیس چرا باید قهرمان شود؟

نه اشتباهات داوری و نه بدشانسی. آنچه در نهایت "شاید" باعث شود پرسپولیس همانند هفت فصل گذشته دستش از رسیدن به جام لیگ برتر کوتاه بماند، ناهمگون بودن این مجموعه است.

مهدی طاهرخانی - بخش ورزشی تبیان
مهدی طارمی

تیمی که بزرگتر آنچه همانند مهدی رحمتی را ندارد. اگرچه محسن بنگر همه تلاشش را می کند تا این نقش را ایفا کند اما این لباس اندازه اش نیست چرا که آنچه در وهله نخست برای بزرگتر بودن و رهبری نیاز است نمایش بی نقص است که بنگر این یکی را به هیچ عنوان ندارد. هفته ای نیست که رد پای او در گل های دریافتی دیده نشود. سوای این موضوع، بنگر به آن اندازه ای که باید و شاید" برش " داشته باشد و دیگران حرفش را بخرند، خالش نمی چربد. نشان به آن نشان که بازیکنان طی یک تصمیم عجیب و بهت آور تصمیمی می گیرند به مراسم ختم همایون بهزادی نروند و نمی روند اما بنگر که موافق این نمایش مضحک و تلخ نیست خودش یک تنه به مسجد می رود و همین موضوع باعث می شود بین بازیکنان به عنوان مهره "خودشیرین" شناخته شود.
مصیبت بارتر اینکه مهدی طارمی با یک فصل و نیم سابقه پوشیدن پیراهن پرسپولیس، به عنوان نماینده بازیکنان با سایت شخصی خودش مصاحبه می کند و از دلایل نرفتن بازیکنان حرف می زند. مصاحبه ای که صفر تا صد آن را مدیر برنامه اش برای او نوشته و محال است طارمی قادر باشد یک خط از آن حرف ها را به صورت زنده بیان کند.
بدون تردید طارمی مهمترین بازیکن  این فصل پرسپولیس است اما نه آنقدر "مهم" که بتواند یک تنه تیم را قهرمان کند. او در حال رشد است اما آنقدر بزرگ نشده که بخواهد در روز اعتصاب به عنوان نماینده بازیکنان رو به روی خبرنگاران قرار بگیرد و بگوید من بزرگتر هستم. اگر چه چند ساعت بعد متوجه اشتباه بزرگ و تاریخی اش می شود و باز هم این مدیر برنامه اش است که به صرافت می افتد برای پاک کردن این لکه جدید.
نشانه ها روشن نیست. فقط با فوتبال روان و جذاب نمی شود قهرمان شد. مجموعه قهرمان، لیدر و بزرگتر می خواهد تا در هنگامه سختی یک تنه وارد معرکه شود و بلند به همه بگوید : کت تن من است. نمونه دم دستی همین استقلال که پرسپولیسی ها تنها  دلیل صدرنشینی آنها را خوش شانسی می دانند و نمایش رحمتی. اما به این سادگی ها نیست. باید نقش رحمتی را فراتر از مهار چند توپ و پنالتی دانست. روزی که در استقلال چند بازیکن شروع به اعتصاب کردند و عنوان شد تا پول نگیرند تمرین نمی کنند این رحمتی بود که به عنوان بزرگتر واقعی نقشش را  در پشت پرده ایفا کرد و برعکس بنگر که بلیتش چندان اعتبار ندارد در مجموعه آبی کسی شهامت مقابله با کاپیتان را نداشت و ندارد.
اگر پرسپولیس به صد دلیل لایق تر از استقلال برای تصاحب جام باشد، آبی ها به همان تک دلیل رحمتی واجد شرایط تر هستند. پس از شکست مقابل نفت تهران و در خروجی رختکن رحمتی طوری که همه خبرنگاران بشنوند بلند به آرش برهانی گفت مقصر باخت تو هستی چون اجازه ندادی بین دو نیمه گوش این بازیکنان جوان را بپیچم.
این واقعیت فوتبال است. چه در ایران چه در بالاترین سطح آن در جهان. تیم های بزرگ همیشه محتاج لیدرهای بزرگتر هستند. یکی شبیه همین کریم باقری که در روزهای پایانی فوتبالش در داربی و مقابل چشم میلیون ها بیننده وارد دعوای شیث و علیرضا حقیقی جوان می شود و بدون هیچ واهمه ای بازیکن خاطی را جریمه می کند.لیدر یعنی بازیکنی که شاید قابلیت این روزهای طارمی را نداشته باشد اما تجربه دارد و می داند چه زمان وقت چه کاری است. پرسپولیس هیچ وقت تا این اندازه به قهرمانی نزدیک نبوده اما ناگهان بعد از چند روز تعطیلی، بازیکنان دست به اعتصاب می زنند و جالب تر اینکه طارمی می شود پرچمدار و بزرگتر. چون بزرگتر و کاپیتان وجود ندارد. یکی که قبل از شروع تمرین همه را یکجا جمع کند و بگوید شما بچه اید و نمی دانید در این وضعیت اعتصاب یعنی از دست دادن همه چیز.همان اشتباهی که دو فصل قبل بازیکنان پرسپولیس انجام دادند و این بزرگترین اشتباه تمام دوران مربی گری دایی بود که با نگاه اقتصادی به قضیه نگاه کرد و اجازه تکرار اعتصابات را داد. می دانید چه شد؟ بعد از یکی از همین اعتصابات بود که به راحتی بازی برده مقابل فجر را با تساوی عوض کرد و دست آخر به خاطر یکی دو امتیاز جام را به فولاد داد و خودش در اهواز جشن دوم شدن برپا کرد!تیمی که آن تجربه تلخ و گرانقدر را دارد حالا ناباورانه در حال تکرار آن است چون دو بچه مثل طارمی و مسلمان و رضائیان جلو افتادند و با سوار شدن بر ماشین های چند صد میلیونی می گویند پول ندهید تمرین نمی کنیم.
مقصر کسی نیست جز مدیرانی که پرسپولیس را اینچنین خالی از باتجربه کردند، مدیرانی که بلد نیستند چگونه مقابل اعتصاب واکنش نشان دهند. برعکس استقلال که بهرام افشارزاده با جیب خالی همه را تهدید می کند و می گوید تهدید کردید دیگر جایی در تیم ندارید.نه علی اکبر طاهری مدیریت افشارزاده را دارد و نه در کل پرسپولیس یکی همسنگ مهدی رحمتی پیدا می شود که بداند کجا صدایش را بالا ببرد و وارد معرکه شود.
همه چیز شانس و اقبال و شیرجه های مهدی رحمتی نیست. صدرنشینی چیزهای دیگری هم می خواهد و پرسپولیسی ها فعلا آن را ندارند.تیمی که عرضه ندارد در چند بازی متوالی برای چند دقیقه پایانی، از برتری اش در اواخر بازی درست درمان،محافظت کند و تن هوادارانش را روی ویبره نبرد، تیمی که بازوبندنش بعد از فوت نوروزی به بدترین شکل ممکن بی صاحب شد،تیمی که لیدر ندارد مجبور است چنین روزهایی را تجربه کند. اگر فرمول بلیت مفت از دو بازی دیگر جواب نداد ریشه تقصیر را در چنین روزهایی جستجو کنید. روزی که یک بچه بزرگتر پرسپولیس شد.