مسمومیت با پیاز
گاهی بر اثر مصرف زیاد پیاز، عوارض مسمومیت گونه ای بروز میکند. مثلاً به برخی گاو و گوسفندان به عنوان خوراک، پیاز می دهند که ممکن است سبب مسمومیت و حتی مرگ حیوان شود.
در انسان هم پس از مصرف زیاد پیاز(چه خود پیاز و چه فرآوردههای دارویی تولید شده با آن) ممکن است مسمومیت خفیف یا شدید به وجود آید.
علائم مسمومیت با مصرف زیاد پیاز عبارتاند از: کم خونی و زردی که در نتیجه ی همولیز خون (تخریب گلبول های خونی) حادث می شود و احساس بوی تند از ادرار یا هوای بازدم فرد مسموم، که تشخیص مسمومیت را ساده می کند.
بنابراین لازم است همان طور که سالم بودن پیاز را در نظر می گیریم، مقدار مصرف آن را هم مد نظر داشته باشیم و زیاده روی نکنیم.
چگونگی نگهداری و ذخیره ی پیاز
مناسبترین محل برای انبار نمودن پیاز، سردخانه است که به این وسیله میتوان در مدت انبار کردن پیاز، آن را از انواع تغییرات حفظ کرد. همچنین از انواع آفت از جمله قارچ ها، باکتری ها، ویروسها و... محافظت نمود. به علاوه از آنجا که قرار دادن پیاز در مکان گرم سبب سبز شدن، ساقه زدن و کم وزن شدن خود پیاز می شود، با قرار دادن آن در سردخانه از این آسیبها محافظت خواهد شد.
از آنجا که پیاز یک بار در سال به دست میآید، بنابراین برای مصرف در سایر فصلها از آن باید مراقبت نمود. معمولاً به دلیل تمایلی که این گیاه به تولید ساقه و ریشه دارد، به راحتی خراب و فاسد می گردد.
این فساد پیاز میتواند ناشی ازعدم رعایت قوانین لازم جهت کاشت، داشت یا برداشت گیاه، نگه داری نامناسب در انبار و... باشد.
اگر پیاز را پوست کنده و در مجاورت هوا قرار دهیم، قادر است تا انواع آلودگیها را به خود جذب نماید و مصرف چنین پیازی خطرناک می باشد. بنابراین سعی نمایید بلافاصله پس از پوست گرفتن پیاز، آن را مصرف کنید.
به منظور نگهداری صحیح پیاز، برداشت آن باید با دقت کامل صورت گیرد که تا حد امکان، از زخمی شدن آن جلوگیری شود. زمانی که پیاز را برداشت می کنند، ممکن است کمی رطوبت داشته باشد که باید تا چند روز پس از برداشت، زیر نور خورشید بماند تا برگ و پوست خارجی آن کاملاً خشک گردد. در مواقع بارندگی، این عمل را باید در مکان سرپوشیدهای که اطرافش باز باشد انجام داد که پیاز با کمک جریان هوا خشک شود.