اهداف کاندیداتورهای مجلس شورای اسلامی
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :
تاریخ : سه شنبه 1394/11/27
اهداف کاندیداتورهای مجلس شورای اسلامی
بسم الله الرحمن الرحیم
به گزارش تبیان همه ما انسانها در زندگی شخصی و اجتماعی خود دارای مسئولیت های کوچک و بزرگی هستیم و در قبال آن وظایف به گونه ای پاسخگوی نوع عملکرد خود می باشیم . آنچه در این بین به این وظایف و مسئولیتها رنگ بوی ارزشی و اخلاقی می بخشد نوع نگاه و هدف ما از انجام آن وظایف است. هدف های افراد در اتخاذ مسئولیتهای فردی و اجتماعی با یکدیگر متفاوت است. به طور مثال یکی از مسئولیتها اجتماعی که بر عهده بعضی افراد گذاشته می شود نمایندگی مردم در نهاد قانون گذاری است. سؤال بسیار مهمی که در خصوص این مسئولیت اجتماعی قابل طرح می باشد این است که زیبا ترین اهداف نمایندگی چیست؟ وظایف اخلاقی و قرآنی یک نماینده متعهد و وظیفه شناس چه می تواند باشد؟
اهداف و نیات متفاوت نمایندگان مجلس شورای اسلامی
زیباترین اهداف نمایندگان مجلس شورای اسلامی:
همان طور که در مقدمه نیز بیان شد هدف از نگارش این متن بیان بعض از خصوصیات و ویژگی های نمایندگان و نوع نگاه ایشان به مسئولیت اجتماعی نمایندگی مردم در نهاد های قانون گذاری می باشد.
کسب رضای پروردگار: به راستی زیباترین و عالی ترین هدفی که هر انسان در هر مسئولیت فردی و اجتماعی می بایست خود را به آن زیبنده نماید تحصیل رضایت پروردگار بی همتا است.« إِنَّا أَنْزَلْنا إِلَیْكَ الْكِتابَ بِالْحَقِّ فَاعْبُدِ اللَّهَ مُخْلِصاً لَهُ الدِّینَ،[زمر/۲] ما این كتاب را بحقّ بر تو نازل كردیم پس خدا را پرستش كن و دین خود را براى او خالص گردان!» این که انسان در انجام وظایف خود هدفی جز رضای پرردگار عالم نداشته باشد، باشد در قالب لفظ و گفتار و ادعا کار ساده و بدون تکلفی به نظر می رسد؛ چرا که هر انسانی می تواند مدعی داشتن این چنین هدفی در زندگی و انجام مسئولیتهای اجتماعی باشد، ولی آنچه به این ادعا صداقت و راستی می بخشد قبولی در امتحاناتی است که خداوند متعال از مدعیان این چنین اهدافی می گیرد. به راستی اگر متصدی کرسی های نمایندگی در نهادهای قانون گذاری هدفی جز رضای پروردگار ندارند نمی بایست در صورت عدم احراز صلاحیت آشوب و فتنه به پا نمایند اگر این چنین افرادی به راستی خداشناس و خدا باور هستند و تمام نیات و اهدافشان تحصیل رضایت الهی است نباید جامعه اسلامی را درگیر و اسیر تمایلات تفرقه برانگیز خود نماید به راستی این چنین نیست که هر کسی مدعی اخلاص و نیت پاک باشد بدون امتحان و آزمون الهی سربلند و صادق باشد.« أَ حَسِبَ النَّاسُ أَنْ یُتْرَكُوا أَنْ یَقُولُوا آمَنَّا وَ هُمْ لا یُفْتَنُونَ، وَ لَقَدْ فَتَنَّا الَّذینَ مِنْ قَبْلِهِمْ فَلَیَعْلَمَنَّ اللَّهُ الَّذینَ صَدَقُوا وَ لَیَعْلَمَنَّ الْكاذِبینَ؛[عنکبوت/۳-۲] آیا مردم گمان كردند همین كه بگویند: «ایمان آوردیم»، به حال خود رها مىشوند و آزمایش نخواهند شد؟!ما كسانى را كه پیش از آنان بودند آزمودیم (و اینها را نیز امتحان مى كنیم) باید علم خدا درباره كسانى كه راست مى گویند و كسانى كه دروغ مى گویند تحقق یابد».
خدمتگزاری و گره گشایی از کارمردم: یکی دیگر از نیات پاکی که نمایندگان کرسی های مجلس می توان به دنبال تقویت آن باشند موضوع خدمتگزاری و گره گشایی از کار امت اسلامی است. در فرهنگ اسلامی خدمت رسانی و کمک به دیگران از جایگاه ممتازی بر خودار است. به راستی کسانی که پستهای دولتی و نمایندگی را بر عهده می گیرند سزاوار است. عهده داری این وظایف را نه برای فخر و مباهات بر دیگران بلکه فرصتی برای خدمتگزاری به دیگران در نظر داشته باشند. چر که در صورت داشتن اینچنین نیتی است که ایشان می توانند به گونه ای در مسیر کسب رضای الهی قدم برداند. در منابع اسلامی به طور فراوان از این شاخص اخلاقی تمجید شده است. « ودر حدیث دیگرى آمده است : «إِنَّ لِلَّهِ عِبَاداً فِی الْأَرْضِ یَسْعَوْنَ فِی حَوَائِجِ النَّاسِ هُمُ الْآمِنُونَ یَوْمَ الْقِیَامَةِ؛[۱] اگر كسى به مسلمانان خدمت كند در روز قیامت در امان است » در جای دیگر فرمودند : «مَنْ مَشَى فِی حَاجَةٍ لِأَخِیهِ الْمُسْلِمِ حَتَّى یُتِمَّهَا أَثْبَتَ اللَّهُ قَدَمَیْهِ یَوْمَ تَزِلُّ الْأَقْدَامُ؛[۲]کسی که برای رفع حاجت برادرش قدم بر دارد ،خداوند قدم های او را در روزی که تزلزل دارد ، ثابت و محکم می کند». و همچنین در روایتی دریگر از پیامبر اکرم(صلی الله علیه و اله): این چنین نقل شده است: « مَنْ قَضَى لِأَخِیهِ الْمُؤْمِنِ حَاجَةً كَانَ كَمَنْ عَبَدَ اللَّهَ دَهْراً؛[۳] كسى به دیگرى خدمت كند ، مثل كسى است كه عمرى خدا را بندگى نماید».
بدترین اهداف و نیات، مسئولان و نمایندگان مجلس
صرفاً جهت تصاحب پست و مقامات دنیوی و مباهات بر دیگران: یکی از زشت ترین و بدترین اهدافی که بعضی افراد برای تصاحب مسئولیت های اجتماعی از آن استفاده می کنند، رسیدن به اهداف دنیایی و تمایلات نفسانی است. در فرهنگ اخلاق و آموزه های قرآنی و اسلامی فخر کردن به دیگران به خاطر موقعیت ها مختلف دینی و اجتماعی بسیار زشت وناپسند معرفی شده است. در روایی از امام علی (علیه السلام) در زشتی و بر حذر بودن از این رذیله اخلاقی این چنین بیان شده است: «ضَعْ فَخْرَکَ، وَ احْطُطْ کِبْرَکَ، وَ اذْکُرْ قَبْرَکَ »[۴] فخرفروشى را بگذار، و کبر را ترک کن، و بیاد قبرت باش». همچنین حضرت در عبارت حکیمانه این چنین می فرماید: « على (علیه السلام) فرمودند :«ما لاِبْنِ آدَمَ وَ الْفَخْرَ، اَوَّلُهُ نُطْفَةٌ، وَ آخِرُهُ جیفَةٌ، لا یَرْزُقُ نَفْسَهُ، وَ لا یَدْفَعُ حَتْفَهُ »[۵] فرزند آدم را به فخر فروشى چه، ابتداى او نطفه و پایانش مردارى بدبو است، روزى او در اختیار دیگرى است، و قدرت دفع مرگ خویش را ندارد».
نکته ها و پیام ها:
۱-مسئولیت ها و وظایف دولتی و اجتماعی که بر عهده افراد گذاشته شده است فرصتی مناسبی برای کسب راضیت الهی است از اینرو نباید به واسطه تمایلات نفسانی و دنیایی این فرصت را به نقمت تبدیل کرد.
۲- بهترین هدف برای تصاحب مسئولیت های دینی و اجتماعی تحصیل رضایت الهی است.
۳- از جمله بدترین اهداف شوم تصاحب مسئولیتهای اجتماعی همچون نمایندگی مردم تفاخر و مباهات بر دیگران است.
_____________________
پی نوشت:
[۱]. الکافی: ج ۲، ص ۱۹۷.
[۲]. مستدرك الوسائل و مستنبط المسائل: ج۱۲، ص۴۰۸.
[۳]. الأمالی (للطوسی): ص ۴۸۱.
[۴]. نهج البلاغة (للصبحی صالح): ص ۲۱۴.
[۵]. تصنیف غرر الحكم و درر الكلم: ص۳۱۱، ح۷۱۸۴.
این مطلب صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه‌ای بازنشر شده و محتوای آن لزوما مورد تایید تبیان نیست .
