گزارشی از چهار نمایشگاه

نمایشگاه های جایزه عکس شید، حسین تمجید، مهدی جوادی و سپیده نژادستاری موضوع گزارش این هفته گالری گردی است.

گالری های تهران این هفته شاهد حدود 20 افتتاحیه بودند و در میان این رویدادهای هنری نمایش آثاری از بزرگان هنر معاصر ایران در سبک ها و مدیاهای گوناگون چشم گیر بود. هنرمندان جوان نیز همچون باقی در این افتتاحیه ها سهم بزرگی از گالری های شهر را به خود اختصاص داده بودند تا آثار نقاشی، طراحی، عکس، حجم و زیورآلات خود را به نمایش بگذارند.

شید در گالری شیرین

جایزه عکس مستند اجتماعی شید امسال از خانه هنرمندان به سمت گالری شیرین کوچیده است و آثار این دوره خود را در این گالری به نمایش گذاشته است.

شید به عنوان یک جایزه مستند اجتماعی در ششمین دوره برگزاری خود به شکل محسوسی با تنوع موضوعات مواجه بوده است. با آنکه در دوره های قبلی توجه به معضلات اجتماعی بخش قابل توجهی از مجموعه عکس های رسیده به شید را به خود اختصاص می داد در این دوره موضوعات دیگری چون زندگی روزمره مردم شهر در سطوح اجتماعی مختلف، زندگی مردمان روستا، موضوعات زیست محیطی و حتی موضوعات جزیی تری مثل موتورسواران خیابان های تهران یا مجموعه ای درباره خوابیدن پشت فرمان اتوموبیل در میان آثار دیده می شود که نشان از گسترش نگاه به موضوعات مستند اجتماعی دارد. به هر حال شید فرصتی برای دیدن عکس مستند در شیوه ها و سبک های گوناگون است فرصتی که هر سال یک بار وجود دارد.

یاد بعضی نفرات در گالری هما

"یاد بعضی نفرات/ روشنم می دارد:/ اعتصام یوسف / حسن رشدیه / قوتم می بخشد / ره می اندازد / و اجاق کهن سرد سرایم / گرم می آید از گرمی عالی دم شان./ نام بعضی نفرات / رزق روحم شده است / وقت هر دلتنگی/ سوی شان دارم دست/ جرئتم می بخشد/ روشنم می دارد." این شعر کوتاهی از نیما است که در اردیبهشت سال 1327 سروده شده است، شعری که احتمالا حسین تمجید عنوان نمایشگاه خود یعنی "یاد بعضی نفرات" را از آن گرفته است.

تمجید در نمایشگاه تازه خود برخلاف نمایشگاه قبلی که یکسره به پرتره چهره های مشهور عرصه هنرهای تجسمی اختصاص داشت به سراغ گل ها رفته است، با این حال او همچون مجموعه گذشته خود همچنان به یاد بعضی نفرات است. کسانی که این بار به هر دلیل به جای پرتره آنها به جایشان گل گذاشته شده است. نقاش گل ها را بر بسترهایی از تصاویر و نوشته ها قرار داده و سرانجام بوم را با طناب بسته بندی کرده است تا شاید یاد آنهایی که نیستند یا دست کم اکنون حضور ندارند همچنان در تابلو حفظ شود. هر چه هست نقاش همچون نیما به این موضوع معتقد است که یادمان بسیاری کسان هست که می تواند رزق روح آدمی باشد و روزگار ما را روشنی بخشد.

تنهایی عریان در گالری هفت ثمر

مهدی جودی در نمایشگاه خود که این روزها در گالری هفت ثمر برگزار شده، بیش از 25 فریم عکس را با عنوان "تنهایی عریان" به نمایش گذاشته است که موضوع اصلی همه آن ها درخت است. درخت در نهاد خود موجودی تنهاست، موجودی که در عکس های جودی علاوه بر آنکه تنهای او به شکلی عمیق به تصویر کشیده شده است، بلکه رویکرد فیگوراتیو او به درخت انتخاب های خاص او در مورد درختان آنها را بیش از درخت به انسان شبیه کرده است.

درخت های جودی حالت های عجیبی دارند، گویی دیگر درخت نیستند، آنها بیشتر باقیمانده ای از درخت هستند که فضای سیاه و سفید عکس های جودی آنها را به موجوداتی غریب و خیالی تبدیل کرده است. رویکرد عکاس در انتخاب درختان،، برگزیدن زوایا و فضاسازی های غریب او مخاطب را با چیزی بیش از یک مجموعه از عکس از درخت مواجه می کند. آنها در فضایی سوررئال به موجوداتی دیگر، پرندگان و البته انسان هایی شبیه هستند که گویی در زندگی پیشین خود درخت بوده اند و اکنون تبدیل به تمثیلی از تنهایی شده اند.

شادرن در گالری سیحون

سپیده نژادستاری در نمایشگاه تازه خود ادامه مجموعه "کاتوس شاردن " را که سال گذشته در گالری والی به نمایش درآمده بود این بار در مجموعه ای با عنوان "سایه شاردن" در گالری سیحون به نمایش گذاشته است. همچون مجموعه پیشین کثرت اشیا و خرده ریزها هنوز در تابلوهای نژادستاری حضور دارد منتها این بار شاردن از کابوس به درآمده و سایه او توسط نقاش در تابلوها حضور پیدا کرده است. آشفتگی اشیا در تابلوهای این هنرمند در ظاهر ممکن است بی معنا به نظر برسد. انبوهی گل، عروسک و اسباب بازی در کنار اشیا دیگری همه جا هستند، با این حال این اشیا بی ربط در کنار هم می توانند معنادار جلوه کنند به ویژه آنکه این بار سایه شاردن نیز به آنها اضافه شده است. به این ترتیب به نظر می رسد با بیانی منسجم در مجموعه آثار خود تابلوهایی را ارائه کند که هر یک به تنهایی و یا در کنار همدیگر ناسازگار به نظر نمی رسند. او در این رهگذر اشیایی را که احتمالا برگرفته از احساسات خود او هستند یا به قصد ایجاد ارتباط با مخاطب انتخاب شده َاند را کنار هم قرار داده است تا نوع خاص نگاه خود به نقاشی و به ویژه نقاشی طبیعت بی جان را بیان کند.

منبع: هنرآنلاین