'ولنتاین' افسانه ای در برابر آیین های واقعی ایرانی - اسلامی
در ایران باستان از بیست قرن پیش از میلاد، روزی موسوم به روز عشق بوده است.
این روز در تقویم جدید ایرانی دقیقا مصادف است با ۲۹ بهمن، یعنی تنها سه روز پس از روز والنتاین غربی؛ این روز 'سپندارمذگان' یا 'اسفندارمذگان' نام داشته است.
به گزارش تبیان به نقل از خبرگزاری ایرنا سپندارمزد نگهبان زمین است و از آنجا که زمین مانند زنان در زندگی انسان نقش باروری و باردهی دارد جشن اسفندگان برای گرامی داشت زنان نیکوکار برگزار می شد.
ایرانیان از دیر باز این روز را روز زن و روز مادر و در حالت کلی این روز را روز عشاق می نامیدند.
وجود این روز در تقویم ایرانی نشان از فرهنگ و تمدن غنی ایرانی است و اینکه ایرانیان با این پیشینه نیازی به تقلید و پیروی از آیین های افسانه ای غربی ندارند.
اما این روزها و خلا گرامی داشت تاریخ ایرانی موجب شده تا جوانان و خانواده ها به پیروی از آیین ها و جشن های غربی روی آوردند و فضای مجازی نیز ایرانیان را به پیروی از آیین های غربی تشویق می کند.
'ولنتاین' در واقع یک مناسبت غربی است که چند سالی است میان جوانان باب شده و همه ساله در روز 25 بهمن مطابق با 14 فوریه همراه با آداب و رسوم به خصوصی برگزار می شود.
این روز با هدیه دادن، دوستی و عشق ورزیدن به نامحرم و جنس مخالف همراه است فرصتی برای ترویج دوستی های خیابانی است.
اینکه این روز چه تاریخچه ای دارد و بر اساس چه رویدادی گرامی داشته می شود، نکته ای است که همچنان نه منابع مبدع این طرح و نه پیروانشان اطلاعات موثقی برای پایه و اساس آن ندارند.
این روز بر اساس قصه ای ساختگی و تایید نشده، گرامی داشته می شود و این روزها بسیاری از جوانان و حتی خانواده های ایرانی نیز آن را جشن می گیرند.
در صده سوم میلادی که مطابق می شود با اوایل شاهنشاهی ساسانی در ایران، در روم باستان فرمانروایی بنام کلودیوس دوم حکومت می کرده که عقاید عجیبی داشته است.
او با این اعتقاد که مردان مجرد نسبت به آنانی که همسر و فرزند دارند سربازان جنگجوتر و بهتری هستند؛ ازدواج را برای سربازان امپراتوری روم قدغن می کند. کلودیوس به قدری بی رحم وفرمانش به اندازه ای قاطع بود که هیچ کس جرات کمک به ازدواج سربازان را نداشت اما کشیشی به نام والنتاین (والنتیوس)، مخفیانه عقد سربازان رومی را با دختران محبوبشان جاری می کرد.
کلودیوس دوم از این جریان خبردار می شود و دستور می دهد که والنتاین را به زندان بیندازند؛ والنتاین در زندان عاشق دختر زندانبان می شود و با توجه به آنچه که در افسانه آمده کشیش ولنتاین برای او نامه هایی نوشته و آنها را با نوشتن عبارت 'از طرف ولنتاین تو' امضاء کرده است؛ اصطلاحی که تا به امروز مورد استفاده قرار گرفته و به وفور بر روی کارت های ولنتاین مشاهده می شود.
سرانجام کشیش به جرم جاری کردن عقد عشاق بر خلاف قانون کلودیوس دوم، اعدام شده و این افسانه او را فدایی و شهید راه عشق می دانند.
از آن زمان ولنتاین تبدیل به نمادی برای عشق شده است.
اما آنچه باعث شده تا این افسانه، به شدت توسط رسانه های خارجی و در تمام دنیا تبلیغ شود، درونمایه ضدفرهنگی این جریان است که مبنایی برای رواج فرهنگ بی بند و باری و ابتذال است.
روز عشق در عصر حاضر تلاش و تبلیغات برای از هم پاشیدن بنیان خانواده ها، جلوگیری از ازدواج و ترویج دوست یابی و دوست گزینی به جای انتخاب همسر و تشکیل خانواده است.
برخی معتقدند نفوذ آیین هایی نظیر روز 'ولنتاین' ناشی از تهاجم فرهنگی است، اما خلا فرهنگی موجود در جامعه بروز و تبعیت از این فرهنگ را افزایش داده است.
به نظر می رسد فرهنگسازی جشن ها و آیین هایی که ریشه در ایرانیت و اسلامیت ملت ایران دارد می تواند خلاهای موجود را رفع و از گرایش جوانان و خانواده ها به فرهنگ هایی غربی که بر اساس افسانه رواج یافته است، بکاهد.
تهرام/7244/
