تبیان، دستیار زندگی
این روزها برخی مقامات دولتی تلاش می کنند با استفاده از کلیدواژه هایی همچون اعتدال، تدبیر و امید به دفاع از برخی گروه های سیاسی در انتخابات مجلس بپردازند و دوستان سیاسی خود را با فرصت ها و امکانات عمومی کشور راهی مجلس کنند!
عکس نویسنده
عکس نویسنده
نویسنده : مهدی جابری
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

کلیدسازی برای خانه ملت!

این روزها برخی مقامات دولتی تلاش می کنند با استفاده از کلیدواژه هایی همچون "اعتدال، تدبیر و امید" به دفاع از برخی گروه های سیاسی در انتخابات مجلس بپردازند و دوستان سیاسی خود را با فرصت ها و امکانات عمومی کشور راهی مجلس کنند!

مهدی جابری-بخش سیاست تبیان
انتخابات

به گزارش تبیان، بی طرف بودن و بی طرف ماندن دولت در انتخابات، یک اصل مهم در قانون اساسی کشور است. دولت فقط به عنوان مجری انتخابات شناخته می شود و حق دفاع آشکار یا تلویحی از هیچ فرد یا جناح و گروهی را ندارد؛ چراکه هزینه انتخابات از بیت المال تامین می شود و در کشور ایران سوءاستفاده از منابع عمومی به نفع جریان خاص غیرقانونی است.
تریبون ها و فرصت های سخنرانی که در اختیار مقامات دولتی قرار می گیرد نیز جزو منابع و امکانات عمومی شناخته می شود و این افراد نمی توانند و نباید از این فرصت ها و تریبون ها به نفع دوستان سیاسی خود بهره بگیرند.

استفاده اختصاصی از فرصت های عمومی!

فرض کنید یک مقام عالی رتبه دولتی یا حتی مقامات رده های پایین تر دولت به سخنرانی در یک همایش، محفل یا تجمع قانونی دعوت می شوند و موضوع آن برنامه نیز "انتخابات" است. در این شرایط حتی اگر برگزار کننده برنامه، یکی از جریانات سیاسی کشور باشد، مقامات دولتی اجازه ندارند از ادبیاتی استفاده کنند که فقط متعلق به آن جناح سیاسی باشد یا فقط منافع سیاسی افراد خاصی را دربربگیرد. این ممنوعیت از آنجا ناشی می شود که هر دولت با آرای عمومی مردم انتخاب می شود و اکثریت مردم عضو جناح یا گروه سیاسی خاصی نیستند بلکه با نگاه متعالی و اهداف میهن دوستانه پای صندوق های رای می روند. بنابراین هر مقام دولتی سطح بالا یا پایین، از آنجا که به طور مستقیم یا غیرمستقیم با آرای مردم انتخاب شده و موقعیت خود را مرهون نظر جمعی مردم است، اجازه سوءاستفاده از هیچ تریبون یا فرصتی را به نفع یک جریان و گروه سیاسی ندارد.
با این حال، در ماه های اخیر به بهانه انتخابات مجلس شورای اسلامی شاهد حمایت های تلویحی و حتی مستقیم مقامات دولتی از یک جناح سیاسی مشخص هستیم و از آنجا که این روند در جمهوری اسلامی ایران پذیرفته شده نیست، تعدادی از نمایندگان مجلس فعلی نیز به چنین حمایت هایی اعتراض کرده اند و خواستار خودداری دولت از بدعت گذاری های سیاسی ناصحیح شده اند.

در ادبیات سیاسی جمهوری اسلامی ایران اما از مجلس با عنوان "خانه ملت" یاد می شود؛ یعنی محفل و امکانی که در اصل باید در اختیار مردم باشد تا بتوانند نمایندگان مورد نظر خود را بر کرسی های آن بنشانند. تمام کرسی های خانه ملت در حقیقت متعلق به مردم است و قانون اساسی ما اجازه هیچ نوع کلیدسازی از سوی دیگران برای این خانه را صادر نکرده است؛ به این معنا که کلیددارانِ خانه ملت فقط مردم هستند.

دولت و کلیدواژه!

چندی قبل یکی از مقامات ارشد دولت که در همایشی با عنوان "اعتدال" سخنرانی می کرد، توان خود را برای حمایت تلویحی از یک حزب سیاسی به کار گرفت و از طریق چیدمان واژه ها منظور خود را به حاضران در این مراسم سیاسی اعلام کرد: "می شود با تدبیر پای صندوق آرا رفت... ممکن است عده ای بگویند چرا پای صندوق رای برویم؟ مگر می خواهیم بین چه کسی چه کسی را انتخاب کنیم؟ بله! گاهی انتخاب سخت می شود و آنی که می خواهیم نیست..."
این سخنان البته همراه با نیش و کنایه به نهادهای ناظر بر مراحل انتخابات بود: "فرض کنید وارد مغازه ای می شوید آن چیزی که می خواهید نیست و ناراحت می شوید که چرا در قفسه ها تنوع نیست..."
حمایت دولتی از برخی احزاب سیاسی البته به همین جا ختم نمی شود و یک مقام ارشد دولتی که برای استانداران و فرمانداران سراسر کشور سخن می گفت، به طور واضح و مشخص از گروه سیاسی نزدیک به خود حمایت کرد: "به عنوان دولت اعتدال دلمان می خواهد معتدل ها به مجلس بروند! این آرزوی ما است!"
این مقام دولتی البته در ادعایی که اثبات آن تقریبا محال است اظهار داشت: "چرا جناحی که در کشور ۱۰ میلیون جمعیت دارد نباید در انتخابات نماینده داشته باشد؟!"
دولت در قانون اساسی کشور ما فقط مجری انتخابات است و به طور کلی، دولت را "قوه مجریه" می نامند؛ قوه ای که حق حمایت سیاسی و سوءاستفاده از امکانات عمومی به نفع دوستان سیاسی و اقتصادی خود را ندارد اما این روزها برخی مقامات دولتی تلاش می کنند با استفاده از کلیدواژه هایی همچون "اعتدال، تدبیر و امید" به دفاع از برخی گروه های سیاسی در انتخابات مجلس بپردازند و دوستان سیاسی خود را با فرصت ها و امکانات عمومی کشور راهی مجلس کنند!
در ادبیات سیاسی جمهوری اسلامی ایران اما از مجلس با عنوان "خانه ملت" یاد می شود؛ یعنی محفل و امکانی که در اصل باید در اختیار مردم باشد تا بتوانند نمایندگان مورد نظر خود را بر کرسی های آن بنشانند. تمام کرسی های خانه ملت در حقیقت متعلق به مردم است و قانون اساسی ما اجازه هیچ نوع کلیدسازی از سوی دیگران برای این خانه را صادر نکرده است؛ به این معنا که کلیددارانِ خانه ملت فقط مردم هستند.
بهتر است مقامات دولت از بدعت گذاری های نادرست در انتخابات مجلس خودداری کنند و ذهن و اندیشه مردم را با جوسازی و کلیدسازی برای خانه ملت تحت تاثیر قرار ندهند؛ چراکه مجلس از آن مردم است و دولت راهی به آن ندارد و اگر مردم اراده کنند می توانند از این گزینه های قانونی برای اخطار به دخالت های دولتی در امور خود بهره بگیرند: احضار، سوال و استیضاح.


نظر سنجی دهمین دوره انتخابات مجلس