در سال جدید، فرصت سوزی نکنید

معنا بخشیدن به دید و بازدیدها در نوروز

اگر به ایام کودکی تان برگردید و بخواهید خاطره ای از نوروز را برای خود تداعی کنید بیشتر از هر چیز به یاد دید و بازدیدهای عید، خوردن شیرینی و آجیل و بازی با بچه های فامیل می افتید که هیچ گاه آنها را فراموش نخواهید کرد.

رفت و آمد و بازدیدهای خانوادگی در دین اسلام مورد توصیه فراوان بوده است و از آن با تعبیر صله رحم یاد می شود. علاوه بر ماهیت دینی که می توان برای این دید و بازدیدهای خانوادگی قائل شد. روانشناسان نیز معتقدند داشتن روابط گرم فامیلی و داشتن شیوه های ارتباط عاطفی درست و در عین حال صمیمانه می تواند باعث رشد سلامت روانی خانواده گردد.
اینکه فرد می داند دارای خانواده ای بزرگ است که در مواقع سختی و گرفتاری و در شادی و سرور در کنار او هستند، سطح امید به زندگی را در افراد افزایش خواهد داد و در مقابل نداشتن علقه های فامیلی فرد را به سوی انزوا و تنهایی می کشاند.

رفت و آمدهای نوروزی در مسیر دین

اسلام دینی کاملاً اجتماعی است، و به ابعاد اجتماعی روابط بشر بسیارتاکید نموده است. در این میان تاکید بر انجام صله رحم نشان دهنده اهمیت ارتباطات خویشاوندی است.
پیامبر اسلام (ص) به قدری به این مسئله اهمیت می دادند که در این زمینه می فرمایند: فضل اعمال بعد از ایمان ، صله رحم است و زشت ترین معصیت قطع رحم و عاق والدین شدن است. (1)
و در ادامه تاکیدات خود را به حدی می رسانند که حتی اگر در این مسیر سختی های فراوان ببینند و راهتان از یکدیگر دور باشد باز باید صله رحم انجام گیرد. ایشان در حدیثی می فرمایند: سفارش می کنم که صله رحم را به جا آورید اگر چه راه تان به سوی یکدیگر یک سال فاصله داشته باشد زیرا صله رحم از دین است. (2)

کودکان تنها

هرچه علم پیشرفت کرد به همراه آن خانواده ها کوچکتر شدند. روزگاری در هر خانه ای که باز می شد چندین بچه قد و نیم قد بیرون می آمدند. خانواده حول محور یک پدربزرگ و مادر بزرگ می چرخید، عمه و عمو ، خاله و دایی و فرزندانشان در هفته چندین بار یکدیگر را می دیدند و حتی با یکدیگر در یک خانه زندگی می کردند. گرفتاری و مشکلات به صورت دسته جمعی حل و فصل می شد. اما این روزها پدر و مادر ها به اندازه ای درگیر زندگی و کار شده اند که یادشان رفته  است که فرزندانشان تنها هستند، فرزندانی که کسی را ندارند تا با آنها درد و دل کنند و یا با بچه هایشان بازی کنند. دیدارهای خانوادگی محدود شده است به چند مهمانی در طول سال که در بیشتر آنها فرزندان شرکت داده نمی شوند تا مهمانی ها بیشتر به مذاق بزرگتر ها خوش بیاید. تنها فرصتی که باقی می ماند دید و بازدید های ایام عید است تا بچه ها بدانند که خانواده آنها به پدر و مادر و شاید پدر بزرگ و مادر بزرگی که از آنها نگهداری می کنند خلاصه نمی شود. این دید و بازدید ها به کودکان می آموزد که فامیل و اقوامی دارند که می توانند روی آنها حساب ویژه ای باز کنند.

آثار روانی داشتن ارتباط فامیلی

پیوند های خانوادگی در بهداشت روانی افراد بسیار موثر است. این که فرد می داند تنها نیست و احساس علاقه  و عطوفت میان او و گروهی که با آنها از یک خون و تبار است باعث کاهش استرس خواهد شد. در دید و بازدید ها این اطمینان در تک تک افراد فامیل به وجود خواهد آمد که مورد پذیرش خویشان و اقوام خود هستند و در مواقع بروز ناملایمات از پشتوانه ای محکم و استوار برخوردار می باشند.
روان شناسان معتقدند افرادی که احساس انزوا می کنند و خود را مورد پذیرش خانواده نمی دانند در معرض ناهنجاری های روانی بسیاری قرار خواهند گرفت، از جمله حس حقارت، شخصیت متزلزل، عدم اعتماد به نفس و توانایی.
از سوی دیگر انسان موجودی اجتماعی است و علاقه مند به ارتباط با دیگران. حال اگر شما یا فرزندتان از مشکل کم رویی و یا اضطراب در برخوردهای اجتماعی رنج می برید، بهترین کار برای درمان این مشکل برقراری و تقویت مهارت های ارتباطی میان اقوام و نزدیکان است که به عنوان یکی از موثرترین راهها در این زمینه شناخته می شود.

فرصت های نوروز را از خودتان نگیرید

ایام نوروز فرصتی است برای استراحت و بیرون کردن خستگی ها، به همین دلیل بسیاری گمان می کنند دید و بازدیدهای عید کار بیهوده است و فقط باعث خستگی و اتلاف وقت است، به همین خاطر طوری برنامه ریزی می کنند که کل ایام عید را در مسافرت به سر ببرند و یا بیشترین ساعت را به خواب و استراحت در منزل بپردازد. در حالی که فراموش کرده اند بهترین خاطرات کودکی شان در هم دید و بازدیدهای نوروزی شکل گرفته است و به براحتی این فرصت را از فرزندان خود می گیرند. درست است ایام نوروز فرصت مناسبی برای بیرون کردن یک سال خستگی کار است. ولی می توان با یک برنامه ریزی درست هم به استراحت رسید، هم به دیدن فامیل و آشنایان رفت و حتی مسافرتی چند روزه را در کنار خانواده به خوشی سپری کرد. پس این فرصت را برای تازه کردن دیدارها از خودتان نگیرید.

پی نوشت :
1)میزان الحکمه ، ج 4 ، ص 89
2)اصول کافی ، ج 2، ص 151 .