دیدگاه مقام معظم رهبری درباره استاد غلوش
«من از این شیخ راغب مصطفى خاطره یى دارم كه بد نیست آن را براى شما بگویم. ما حدود سالهاى ۴۶ یا ۴۷ - یعنى تقریباً بیست و یكى دو سال قبل از این - در مشهد دنبال خواندن شیخ مصطفى اسماعیل در رادیوهاى كشورهاى عربى - مخصوصاً رادیو مصر - به دقت مى گشتیم تا بلكه خواندن او را پیدا كنیم. البته نوارهایش هم در بازار نبود و در ایران هم رادیو قرآن وجود نداشت و ما مجبور بودیم از رادیوهاى خارجى گوش كنیم. ما عاشق تلاوت شیخ مصطفى اسماعیل بودیم. تلاوتهاى او را پیدا مى كردیم و گوش مى كردیم. در آن زمان رفیقى داشتم - مرحوم آقا جعفر - كه آقایان او را مى شناسند. آن هم با من همین طور پاى رادیو مى نشست و گوش مى كرد. یك روز من را دید و گفت: امروز در رادیوى مصر، صداى پسر شیخ مصطفى اسماعیل را پیدا كردیم! گفتم: چه طور، از كجا فهمیدى پسرش است؟ گفت: نام او راغب مصطفى است كه پسر شیخ مصطفى اسماعیل مى باشد! (او را به نام غلوش نمى شناخت). رفیق من، صداى فرزند مصطفى اسماعیل را ضبط كرده بود. من كه گوش كردم، گفتم كه قاعدتاً باید همان پسر شیخ مصطفى اسماعیل باشد؛ چون صدایش شبیه شیخ مصطفى اسماعیل است! تلاوت هم، تلاوت همان آیات معروف بود: «و استمع یوم یناد المناد من مكان قریب»»
[بیانات در دیدار با قاریان ۱۳۶۸/۱۱/۲۰]
