تبیان، دستیار زندگی
زندگی هر یک از ما سرشار از فراز و نشیب های متعددی است که برخی از آنها با کمی تلاش حل می شود و برخی نیاز به وقت و انرژی بیشتری دارد
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

سرمشقی از امید بنویسید

زندگی هر یک از ما سرشار از فراز و نشیب های متعددی است که برخی از آنها با کمی تلاش حل می شود و برخی نیاز به وقت و انرژی بیشتری دارد اما در گردنه های دشوار زندگی رواج جمله «از ما که گذشت» یا وجود این معنی در تصمیم گیری ها، برنامه ریزی ها نشان می دهد، برای  پیشرفت فردی نیاز به تمرین بیشتر داریم.

فرآوری:ه. منفرد-بخش خانواده ایرانی تبیان
امید

امید، باور به داشتن احساسی بهتر در آینده و یکی از پایه های توازن و قدرت روانی در شخصیت هر فرد است و انسان را به تلاش وادار ساخته، او را به سطح بالایی از عملکرد های روانی و رفتاری نزدیک میکند. اگر انسان عنصر بالقوه امید را از دست بدهد، نابود خواهد شد.

امیدوارها چه شکلی اند؟

اگر فكر می كنید زمان زیادی از دست داده اید و حالا دیگر وقت آن نیست كه تصمیم مورد علاقه تان را انجام دهید یا برای مشكل و نیازتان كاری كنید، شما دچار ناامیدی شده اید

در زندگی هر کسی لحظاتی هست که امید از حرکت می ایستد. انگار زمان ایستاده باشد. این کرختی یا بی تفاوتی ذهنی می تواند فقط برای ساعاتی یا تمام عمر طول بکشد، اما چرا برخی افراد موقتا احساس یاس می کنند و عده ای دیگر برای همیشه تسلیم می شوند؟

جواب این سوال در عکس العمل های متفاوت افراد بسیار امیدوار و افراد بسیار کم امید مشاهده می شود.
افراد امیدوار افرادی هستند که معتقدند می توانند خود را با مشکلات بالقوه و فقدان ها تطبیق دهند. آنها گفت وگو های درونی، مثبت و مداومی را با استفاده از جملاتی مانند «من درستش خواهم کرد» دارند. افراد بسیار امیدوار هنگامی که ناامید می شوند واکنش های هیجانی منفی کمتری را تجربه می کنند.
آنان در مقایسه با افراد کم امید در یافتن مسیر های دیگری برای اهداف اصلی شان ماهرند. بر عکس افرادی که امید اندکی دارند، در مقابله با مشکلات و برای پیدا کردن راه حل سردرگم هستند و نمی دانند چه کنند. مکانیسم مقابله ای دیگری که افراد بسیار امیدوار به کار می برند، در نظر گرفتن اهداف دیگر است؛ وقتی هدف اصلی دیگر وجود ندارد.
امیدوارها زندگی شادتر، انرژی و تلاش بیشتر، خستگی كمتر، روابط اجتماعی و عزت نفس مؤثرتری دارند و كمتر تحت تأثیر فشار روانی قرار می گیرند. به خودتان فرصت تمرین امیدواری بیشتر را بدهید اما چگونه؟

امید را خلق کنید

امید آفرین معادل امید بخش است، مایه ی امیدواری،و امید بخشی به معنای امیدبخشنده، كسی یا چیزی كه امیدوار می كند، امیدوار كننده. منظور ما از امید آفرین کسی که امید  را می آفریند ممکن است در درون خودش امید را خلق کند، یا برای کسانی  دیگر امیدوار کننده باشد در واقع شما با خلق امید به این نتیجه می رسید که توانید بهتر از قبل به کارها رسیدگی کنید و گرایشات رفتاری سازگار با حالات مثبت از خود بروز دهید.

هدف داشته باشید

به جوان می گوییم اگر رشته ات را دوست نداری، دوباره شروع كن، به میانسال می گوییم برای رسیدن به آرزوی حفظ قرآن، گرفتن گواهینامه، ادامه تحصیل و... اقدام كن و... اما خیلی شنیده می شود كه «از ما كه گذشت». این بی انرژی بودن اغلب به دلیل خاموش بودن موتور انگیزه فرد است.  اگر در زندگی مان هدف داشته باشیم و بدانیم دوست داریم به کجا برسیم در افزایش امید به شدت تاثیر گذار است.

توکل به خدا

اعتقاد به وجود خداوند به عنوان پروردگار هستی بخش و کسی که زندگی ما را در مسیر صحیح هدایت خواهد کرد. همچنین اعتقاد به وجود خدا در مسیر دستیابی به اهدافمان و یاری رسانی وی در موفقیت ما بسیار تاثیر گذار خواهد بود.

خودكشی نكنید

اگر فكر می كنید زمان زیادی از دست داده اید و حالا دیگر وقت آن نیست كه تصمیم مورد علاقه تان را انجام دهید یا برای مشكل و نیازتان كاری كنید، شما دچار ناامیدی شده اید. افراد ناامید اگر برای امیدواری خود، كاری نكنند كم كم نعمت عمرشان را زودتر از آنكه به پایان برسد پس می زنند. این خودكشی در عین زنده بودن توان جسمی و روحی فرد را ضعیف وبهره مندی از زندگی اش را كم می كند. امید در روزهای شاد و غمناك می تواند به تنظیم منطقی احساسات و توان حركت و اصلاح زندگی ها كمك كند. به خودتان بگویید كه هنر، مدیریت لحظه ها و استعدادهایتان در همه دوران های زندگی است.

تكیه گاهتان را گم نكنید

امیدوارها زندگی شادتر، انرژی وتلاش بیشتر، خستگی كمتر، روابط اجتماعی و عزت نفس مؤثرتری دارند و كمتر تحت تأثیر فشار روانی قرار می گیرند

به چه باید امید داشت؟ فردی كه پول ندارد و در مخمصه افتاده، فردی كه كنكور قبول نشده است، فردی كه ازدواج ناموفقی داشته و... وقتی كه احساس كند پشتوانه ای برای بیرون آمدن از چالش ندارد توان تغییر كمتری پیدا می كند. برای كمك به خودتان یك تكیه گاه داشته باشید. فردی می تواند تكیه گاه باشد كه توان پشتیبانی از شما را داشته باشد. این پشتیبانی اغلب در باورهای مذهبی در عالی ترین سطح ممكن اتفاق می افتد. امیرالمومنینی كه توصیه می كردند فكر كنید هر نمازتان نماز آخرتان است، وقتی بار هسته خرما می بردند و از ایشان پرسیدند چه حمل می كنی؟ فرمودند : نخلستان ان شاءالله. پس یك منبع امید مثل الگو بودن ائمه امیدوار، دانشمندان فقیر اما با همت و... را برای خودتان درنظر بگیرید و از زندگی او بیشتر بخوانید و بشنوید كه بسیار كمك كننده است.

یك قدم بعد از موتور روشن

بعد از اینكه موتور انگیزه تان را با هدفتان روشن كردید، وقت آن است كه به اسباب انجام هدف تان عمل كنید. تمرین های زیر برای پایدار ماندن امیدتان كمك كننده است:1- مراقب برنامه ریزی تان باشید تا افراط و تفریط نداشته باشد كه دلسردتان كند.2-در شرایط نا امیدی می توان توصیه كرد كه به افرادی كه دچار سختی شرایط شما هستند فكر كنید.3-موفقیت های زندگی خودتان و ارزش هایتان را مرور كنید تا بیشتر به خودتان افتخار كنید.4- شروع كنید و برنامه های تان را اجرا كنید و در زمان های كوتاه مدت، روند پیشرفت تان را بررسی كنید.5- اگر با افراد همسن یا هم دغدغه تان یك گروه تشكیل دهید تا با هم برای رسیدن به هدف مشترك تان مثل ادامه تحصیل در میانسالی و... تلاش كنید، موفق تر خواهید بود.


 منبع:همشهری/ بیتوته/ جام جم

مشاوره
مشاوره
در رابطه با این محتوا تجربیات خود را در پرسان به اشتراک بگذارید.