تاریخ انبیاء (قصص قرآن از آدم(ع) تا خاتم النبیین(ص))

کتاب تاریخ انبیاء شرح حال پیامبران الهی و انبیای بزرگواری است که خدای تعالی نامشان را در قرآن کریم آورده است كه توسط هاشم رسولی محلاتی نگاشته و از سوی بوستان كتاب قم بیش از بیست و پنج بار تجدید چاپ شده است.

انبیاى الهى، پاك ترین، آگاه ترین و امین ترینِ افراد براى هدایت انسان بوده اند، از همین رو خداوند متعال آنان را برانگیخت و با عنایت هاى خویش همراه نمود تا با دلیل و برهان، مردم را از شرك به یگانه پرستى و از نادانى به معرفت و آگاهى سوق دهد و حیات طیبه را براى آنان به ارمغان آورد.

زندگانىِ برگزیدگانِ حق، از تولد تا وفات، به ویژه در دورانِ ابلاغِ رسالت، با حوادث گوناگون و شگفت انگیز و نیز ناملایمات فراوانى همراه بوده است، ولى سرانجام کامیاب گشتند و پیام هاى خداوند متعال را به مردم رساندند. مطالعه این داستان هاى واقعى و اعجاب آور براى هر خواننده اى درس آموز و عبرت انگیز است.

در كتاب تاریخ انبیاء، تاریخ پیامبران با استفاده از منابع معتبر و به دور از خیال پردازى و افسانه سازى با قلم شیوای حجت الاسلام سید هاشم رسولی محلاتی به  رشته تحریر درآمده است.

سرفصل های این کتاب عبارتند از: آغاز آفرینش ، فرزندان آدم (ع) ، شیث (ع) ، ادریس(ع) ، نوح (ع) ، هود (ع) ، صالح (ع) ، ابراهیم (ع) ، همسران و فرزندان ابراهیم (ع) ، اسحاق (ع) ، لوط (ع) ، یعقوب (ع) ، یوسف (ع) ، ایوب (ع) ، شعیب (ع) ، موسی (ع) ، انبیا بنی اسرائیل پس از موسی (ع) ، داود (ع) ، سلیمان (ع) ، یونس (ع) ، زکریا (ع) ، یحیی (ع) و عیسی (ع).

سید هاشم فرزند مرحوم آیت اللَّه حاج سید حسین رسولى محلاتى از افاضل دانشمندان و نویسنده گان معاصر شمیران و مقیم امامزاده قاسم شمیران میباشند.وى در 28 ماه رمضان سال 1348 قمرى در محلات متولد شده و در بیت علم و سیادت پرورش یافته و پس از خواندن دروس جدید و مقدمات سطوح عالى را از مدرسین قم چون آیت اللَّه صدوقى و حاج شیخ اسداللَّه اصفهانى و حاج شیخ حسینعلى منتظرى و آیت اللَّه سلطانى و دیگران فراگرفته و از دروس و محضر آیت اللَّه العظمى بروجردى و آیت اللَّه العظمى موسوى و غیر هم استفاده نموده است.

آیت الله رسولی محلاتی بعد از فوت آیت الله بروجردی از معدود شاگردان امام بودند که ایشان را به عنوان مرجع تقلید معرفی نمودند و وی در چاپ اولین رساله ی عملیه ی حضرت امام نقش زیادی ایفا کرد. با شروع نهضت حضرت امام خمینی (۱۳۴۲ ش ) به نهضت مزبور پیوست و بنا به درخواست امام به بیت معظم له منتقل گردید و مسئول نگاشتن نامه ها و پیام های ایشان شد.

آیت الله رسولی محلاتی آثار متعددی را به رشته ی تحریر درآورده است که می توان آنها را در سه مجموعه ی تألیفات ، ترجمه ها و تصحیح ها طبقه بندی کرد. از تألیفات ایشان می توان به موارد ذیل اشاره کرد:
1. احادیث اخلاق
2. تاریخ زندگی پیامبر اسلام (ص )
3. تاریخ زندگی حضرت فاطمه الزهرا (س )
4. تاریخ زندگانی حضرت امیرالمؤمنین (ع )
5. تاریخ زندگانی امام حسن مجتبی (ع )
6. تاریخ زندگانی حضرت امام حسین (ع )
7. تاریخ تحلیلی اسلام
8. چهل حدیث (در نه جلد)
9. سخنی درباره ی زکاة
10. سخنی درباره ی قرآن
11. سخنی درباره ی نماز
12. کیفر گناه
13. مبارزه با گناه .
ترجمه های وی عبارت اند از:
1. ترجمه ی اصول و روضه ی کافی در سه جلد
2. الارشاد شیخ مفید در دو جلد
3. تفسیر مجمع البیان
4. ترجمه ی مفاتیح الجنان اثر شیخ عباس قمی
5. ترجمه ی صحیفه ی علویه
6. مقاتل الطالبین ابوالفرج اصفهانی
و همچنین کتب ذیل را تصحیح کردند:
1. تصحیح «اثبات الحمدات بالنصوص و المعجزات اثر علامه حر عاملی
2. تصحیح ایقاض الحجة بالبرهان علی الرجعه اثر علامه حر عاملی
3. تصحیح مجمع البیان اثر فضل الله طباطبایی
4. مناقب ابن شهر آشوب
5. تصحیح دارالسلام مرحوم حاجی علی نوری
6. تصحیح مرآت المعقول علامه مجلسی
7. نورالثقلین عبدالعلی هویزی .

گزیده ای از كتاب را در ادامه می خوانیم:
داستان ابراهیم علیه‌السّلام و عابدابراهیم در کوه بیت‌ المقدس به دنبال چراگاهی برای گوسفندان خود می‌گشت که ناگاه صدایی به گوشش خورد و سپس مردی را دید که ایستاده و نماز می‌خواند (در قصص الانبیاء راوندی نامش را ماریا بن اوس ذکر کرده است).ابراهیم بدو فرمود: ای بنده خدا! برای چه کسی نمار می‌خوانی؟- گفت: برای خدا.- آیا از قوم و قلبیه تو کسی به جا مانده است؟- نه- پس از کجا غذا می‌خوری؟آن مرد به درختی اشاره کرد و گفت: تابستان از این درخت میوه می چینم و ضمن خوردن، مقداری خشک می‌کنم و در زمستان از آن چه خشک کرده‌ام می‌خورم.ابراهیم پرسید خانه‌ات کجاست؟آن مرد به کوهی اشاره کرد و گفت: آن‌جاست.- ممکن است مرا همراه خودت ببری تا امشب نزد تو به سر برم؟ در سر راه ما آبی است که نمی‌شود که از آن عبور کرد.- پس چگونه از آن می‌گذری؟- من از روی آن راه می‌روم.- مرا هم با خود ببر شاید آنچه خدا به تو لطف کرده، روزی من هم بکند.عابد دست حضرت را گرفت و هردو به راه افتادند تا بدان آب رسیدند و عابد از روی آب عبور کرد و ابراهیم نیز همراه او رفت.وقتی به خانه آن مرد رسیدند، ابراهیم از وی پرسید: کدام یک از روزها بزرگتر است؟عابد گفت: روز جزا که مردم از همدیگر بازخواست می‌کنند.- بیا دست به دعا برداریم و از خدا بخواهیم ما را از شرّ آن روز محافظت کند.- به دعای من چکار داری؟ به خدا سی سال است به درگاهش دعایی کرده‌ام، ولی اجابت نشده است.- به تو بگویم چرا دعایت اجابت نشده است؟- بگو!- چون خدای بزرگ دعای بنده‌ای را که دوست دارد نگاه می‌دارد تا با او راز گوید و از او درخواست و طلب کند و چون بنده‌ای را دوست ندارد، دعایش را زود اجابت کند یا در دلش نومیدی اندازد و به دنبال این سخن فرمود: (اکنون بگو) دعایت چه بوده؟- گله گوسفندی بر من گذشت و پسری که گیسوانی داشت، همراه آن گوسفندان بود، و ( در قصص الانبیاء است که آن پسر فرزند ابراهیم، اسحاق بود) من بدو گفتم: که ای پسر این گوسفندان کیست؟- گفت: از آن ابراهیم خلیل الرحمان است. من دعا کردم و گفتم: خدایا اگر در روی زمین خلیلی داری به من بنما!ابراهیم فرمود: خدا دعایت را استجاب کرد و من همان ابراهیم خلیل الرحمان هستم.

منابع: فرهنگ نیوز، پاتوق كتاب فردا، سایت دانشنامه های انقلاب اسلامی و تاریخ ایران