مروری بر كارنامه بانوان ورزشكار در دوحه

ورزش بانوان در ایران هرچند در طول سالهای اخیر با رشد قابل ملاحظه‌ای نسبت به قبل مواجه شده است اما هنوز در قیاس با بانوان ورزشكار جهان در سطح قهرمانی و حرفه‌ای و قیاس با بانوان آسیایی بسیار عقب‌تر مانده است.

این موضوع را می‌توان از زبان بسیاری از افرادی كه به نوعی در شكل‌گیری و توسعه ورزش بانوان ایران سهیم هستند، یافت.

رباب شهربان رئیس دفتر توسعه ورزش بانوان در این‌باره گفته است كه هرچند ورزش بانوان در مقایسه با آسیا و جهان بسیار عقب است اما اجرای طرح ادغام این نوید را داده است كه فدراسیونهای مختلف حركت جدی‌تری را برای حضور بانوان در مسابقات منطقه‌ای و جهانی آغازكرده‌اند.

هرچند این موضوع در بازیهای دوحه آن‌چنان كه انتظار می‌رفت تحقق نیافت! وی می‌گوید: اعزام تیم‌های ملی بانوان در برخی رشته‌ها، برای نخستین‌بار صورت گرفت و نتایج بازیها نیز اثبات كرد كه ورزش بانوان این پتانسیل را دارد تا چنانچه مورد حمایت قرار گیرد، سهم خود را از رقبای خارجی و منطقه‌ای و حتی جهانی بگیرد. شهربان می‌گوید: در رشته‌هایی مانند تكواندو، شطرنج، قایقرانی و تیراندازی امید كسب مدال داشتیم و مدالها و نتایج بازیها به‌ویژه در قایقرانی كه به مرحله فینال نیز رسیدند نشان داد كه این پتانسیل‌ها قابل افزایش است. اما در كل، تیم‌های ما از شرایط خوبی برخوردار بودند.

وی درباره شاخص‌های مهم برای انتخاب تیم‌های بانوان به دوحه گفت: شاخص توسعه یكی از این موضوعات مهم در تصمیم‌گیریها بود و به همین دلیل رشته‌های بدمینتون و تیر و كمان انتخاب شدند.

تكواندو، پیشتاز رشته‌ها

تیم ملی تكواندوكاران زن ایران كه در هر شش سهمیه مجاز به بازی‌های دوحه اعزام شدند، به‌رغم پیش‌بینی‌های كارشناسی كه منتظر حداكثر كسب یك مدال شده بود موفق شدند دو مدال برنز توسط مهروز ساعی و افسانه شیخی بدست آورند.

البته در این میان باید گفت شاید اگر ساعی قدری با تجربه تر بود به فینال هم می رسید و دیگر نفرات تیم هم با بدشانسی از حضور در جمع برترین ها بازماندند.

دونده‌های زن، با فاصله زیاد

هم اینك بیشترین دونده‌های آسیایی را نمایندگان كشورهای آفریقایی تشكیل می‌دهند و این خود موجب شده تا گروه مردان و زنان بویژه در ایران شانس كمتری داشته باشند.اما سه دونده زن ایرانی در پانزدهمین دوره بازی‌های آسیایی دوحه در دوهای 200 ، 400 ، 800 و 1500 متر با نامهای لیلا ابراهیمی، مینا پورسیفی و مریم طوسی شركت كردند .

لیلا ابراهیمی و مینا پورسیفی در دو 1500 متر در مرحله نهایی بین 14 كشور به ترتیب مقام دهم و یازدهم را كسب كردند و به مدالی دست نیافتند. آنها همچنین در رقابت‌های 800 متر در میان رقبای 6 كشور شركت‌كننده در جایگاه ششم و پنجم باقی ماندند.

اما مریم طوسی دونده زن در دو ماده 200 و 400 متر توانست به ترتیب جایگاه چهارم و ششم را بدست آورد. او در دو 200 متر با كمی تلاش بیشتر و شاید فقط به دلیل بدشانسی در جایگاه چهارم متوقف شد.اما گفتنی است كه در رشته پرتاب وزنه نخستین بار در چهاردهمین دوره بازی‌های آسیایی در بوسان تنها نماینده زن ایران به نام پریسا بهزادی شركت كرد كه مقام هشتم آسیا را بدست آورد.

هر چند تیم دو و میدانی بانوان ایران بیش از اینکه به دنبال مدال باشد ، با هدف بهبود رکوردهای کشوری در اینمسابقات شرکت کرده بود.

قایقرانی با كمی بدشانسی

اما بانوان قایقرانی ایران در شرایطی به دوحه اعزام شدند كه دو رشته ووشو و كاراته شانس حضور در بازیهای دوحه را نیاوردند و با بررسی ركوردهای آنان قرار شد قایقرانی به عنوان یكی از رشته‌های جایگزین در دوحه شركت كند.

هرچند كارشناسان این رشته، بر این باور بودند كه نداشتن تجربه كافی مانع از دستیابی آنان به جایگاه مناسب در دوحه می‌شود، اما ( با اغماض در مورد قایقرانان روئینگ که از مسیر مسابقه منحرف شدند و به جای خط پایان به ساحل رسیدند ) بانوان قایقران ایران نشان دادند كه استحقاق این انتخاب را داشتند.

چنانچه الهه خوارزمی در ماده كایاك 500 متر تك نفره با تلاش بسیار خود را به مرحله نهایی رساند و در بازی با رقبای خود از كشورهای چین، ازبكستان، قزاقستان، ژاپن و اندونزی متأسفانه نتوانست نتیجه‌ بگیرد و در جایگاه ششم متوقف شد.سونیا نوری‌زاد نیز در رقابت‌های تك نفره در مرحله فینال در جایگاه ششم قرار گرفت.

این دو در رقابت‌های تیمی دو نفره كایاك زنان نیز در مرحله نهایی و در رقابت با گروه‌های چین، ژاپن، كره جنوبی، ازبكستان و قزاقستان در رتبه ششم متوقف شدند.بسیاری از كسانی كه پیگیر اخبار دوحه بودند، شانس بانوان قایقران ایران را بالا می‌دانستند كه متأسفانه چنین نشد.اما اولین بار در سیزدهمین دوره بازی‌های آسیایی در بانكوك 1998 بود كه 12 نفر قایقران ایران شامل 5 زن و 7 مرد شركت كردند كه مقامی هم نیاوردند و در چهاردهمین دوره در بوسان- كره جنوبی سال 2002 نیز قایقرانان ایران متشكل از 2 مرد و 4 زن شركت داشتند كه زنان در كایاك دو نفره 500 متر مقام ششم آسیا و كایاك یك نفره 500 متر (سونیا نوری‌زاد) مقام هشتم و كایاك چهارنفره 500 متر نیز مقام هفتم را بدست آوردند.

تیراندازی، ناامید کننده

تیم ملی تیراندازی بانوان ایران كه در چند دوره بازی‌های آسیایی و المپیك شانس حضور را داشته و به اصطلاح تا حدی صاحب تجربه است، دور از انتظار بود.

تركیب تیم ملی تیراندازی زنان ایران را در دوحه سپیده سیرانی، معصومه امیری و نهلا ابومنصور تشكیل می‌داد كه در بخش تیمی تراپ در مكان هفتم آسیا قرار گرفتند و در بخش انفرادی نیز نهلا ابومنصور با 67 امتیاز دهم، سپیده سیرانی با 56 امتیاز نوزدهم و معصومه امیری با 48 امتیاز بیست و هشتم شدند.

بدمینتون بدون مربی

نایب رئیس فدراسیون بدمینتون فرزانه تركان پیش از اعزام دو بازیكن زن بدمینتون اعزامی به دوحه صراحتاً‌ بر این نكته تأكید كرده بود كه با وجود قهرمانان زن جهان در بازی‌های قطر قولی برای مدال نمی‌دهیم، اما سعی می‌كنیم خوب بازی كنیم.

بهناز پیرزمان‌بین و نكیسا سلطانی منتخبین تیم ملی بدمینتون بانوان ایران بودند كه به دوحه رفتند و آنها در بازی انفرادی خود به تیم تایلند باختند و در بازی تیمی خود مقابل چین هم با مصدومیت پیرزمان بین بازی را واگذار كردند

بانوان بدمینتون‌باز شرق در آسیا حرف اول را می‌زنند و مقابله با ورزشكاران شرق آسیا، مشكل اصلی ایرانی‌ها ارزیابی شده بود كه متأسفانه آنها در بازی‌های انفرادی و تیمی هم مقابل این تیم‌ها قرار گرفتند و بازی خود را واگذار كردند. آنچه در دوحه کاملا به چشم آمد ؛ مشکل بدمینتون بانوان ایران نداشتن مربی آگاه و البته تجربه کم رقابت با حریفان خارجی ست.

تك ملی‌پوش زن شطرنج

آتوسا پوركاشیان پس از جنجال‌های بسیار با رقیب سرسختش شادی پریدر برای بازیهای آسیایی دوحه در كنار تیم مردان انتخاب و اعزام شد و در مسابقات تیمی سه نفره ، شطرنج ایران با به‌دست آوردن مدال برنز در پانزدهمین بازیهای آسیایی نشان دادكه استحقاق آن را داشته است.

تیم ملی كه متشكل از احسان قائم‌مقامی، الشن مرادی و آتوسا پوركاشیان بود پس از 9 دور مسابقه با امتیاز 16 و نیم بعد از هند و چین در رده سوم آسیا جای گرفت و صاحب مدال برنز شد. اما رشته شطرنج در طول پانزده دوره بازیهای آسیایی امسال برای اولین بار در سال 2006 و به درخواست میزبان بازیها؛ قطر و پس از تصویب شورای المپیك آسیا وارد بازیهای آسیایی شد و مدال طلای آن سهم هندیها كه خود را بنیان‌گذار آن می‌دانند، شد.

سواركاری با اسب ایرانی

از هاله نیكویی تحت عنوان بهترین زن سواركاری ایران یاد می‌شود. وی در تركیب 4 نفره تیم ملی سواركاری ایران در كنار مردان به عنوان تنها نماینده زن سواركار به دوحه اعزام شد. او كه در تمام مسابقات داخلی با زنان و مردان جزو نفرات برتر بود و در طول سال مقام‌های خوبی بدست می‌آورد، اما در دوحه و در بازی دو مرحله‌ای تیم ملی ایران با 68 خطا در جمع 12 تیم شركت‌كننده دهم شد.

در این رشته عربستان با 4 خطا اول و كره جنوبی و امارات متحده عربی با 13 و 16 خطا دوم و سوم شدند. این حضور نشان داد كه شركت در میادین بین‌المللی و منطقه‌ای تا چه حد ارزیابی دقیق‌تری از سطح بازی‌ها به دست می‌دهد كه امید آن است با ارزیابی دقیق‌تر، نقایص را دید و آنها را رفع كرد.اما مقایسه این دوره از بازی‌ها با دوره چهاردهم، نشان داد كه تیم ملی سواركاری ایران با یك افت مشهود از مقام پنجمی با 19 خطا به جایگاه دهم نزول كرد.در دور قبل تارا اردلان در تركیب تیم ملی سواركاری حضور داشت.

تنها خوشحالی نکویی در رقابتهای امسال حضور با اسب خودش (اوکلاهما) در مسابقات بود.

حجاب دختر ایرانی مورد توجه خبرنگاران

علی آبادی : 500 ورزشکار به بازیهای آسیایی 2010 اعزام می کنیم