تبیان، دستیار زندگی
حوادثی که در سال 94 عربستان سعودی با سوء مدیریتش در منطقه ی غرب آسیا رقم زد به تحلیل بسیاری از کارشناسان ارشد مسائل سیاسی نوعی خودزنی سیاسی و امنیتی محسوب می شود؛ در این مقاله در پی آنیم به رفتارشناسی آل سعود در مقابل عدالت خواهی مسالمت آمیز شیخ نمر النمر
عکس نویسنده
عکس نویسنده
نویسنده : سمیه جولایی
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

مدل سازی توحش در رفتار آل سعود

حوادثی که در سال 94 عربستان سعودی با سوء مدیریتش در منطقه ی غرب آسیا رقم زد به تحلیل بسیاری از کارشناسان ارشد مسائل سیاسی نوعی خودزنی سیاسی و امنیتی محسوب می شود؛ در این مقاله در پی آنیم به رفتارشناسی آل سعود در مقابل عدالت خواهی مسالمت آمیز شیخ نمر النمر بپردازیم و طرح های پشت پرده ی آنها را دقیق تر و از زاویه ای دیگر بازشناسی کنیم.

دکتر سمیه جولایی-بخش سیاست تبیان
شیخ نمر

حوادثی که در سال 94 عربستان سعودی با سوء مدیریتش در منطقه ی غرب آسیا رقم زد به تحلیل بسیاری از کارشناسان ارشد مسائل سیاسی نوعی خودزنی سیاسی و امنیتی محسوب می شود. اولین آنها حمله ی ناجوانمردانه ی عربستان به سرزمین یمن بود. دومین آنها حادثه ی افتادن جرثقیل در مسجدالحرام و سومین، حادثه ی منا بود که با کشته شدن عده ی بسیاری از حاجیان از سراسر جهان به اتمام رسید و بیشترین تعداد مربوط به زائران محرِم از ایران بود. آخرین حادثه ی اسف بار و پر حاشیه اعدام شیخ باقر النمر در طی روزهای اخیر است. در این مقاله در پی آنیم به رفتارشناسی آل سعود در مقابل عدالت خواهی مسالمت آمیز شیخ نمر النمر بپردازیم و طرح های پشت پرده ی آنها را دقیق تر و از زاویه ای دیگر بازشناسی کنیم.

اعدام عالم دینی شیخ باقر النمر در واقع  به نوعی خودزنی آل سعود در زمینه های سیاسی- امنیتی محسوب می شود. این اقدام در نتیجه ی شکست های پی در پی عربستان سعودی در محورهای مختلف، لبنان، سوریه، عراق، بحرین و یمن و حتی در مسأله ی هسته ای ایران است

1- طرح آمریکایی- صهیونیستی- وهابی عربستان برای ممانعت از شکل گیری جبهه ای متشکل از علمای انقلابی جهان اسلام؛ چه در بحرین، چه در عربستان، چه در یمن و ... لازم به ذکراست که عربستان در این زمینه هیچ تفاوتی میان شیعه و سنی قائل نیست؛ و تنها داشتن حس عدالت خواهی و تلاش برای داشتن حقوق اولیه ی شهروندی را ملاک این سرکوب می داند. نمونه ی بارز آن "شیخ احمد یاسین" است که روحانی سنی مذهب بود که قربانی چنین تفکری شد.  برخوردی که با شیخ احمد یاسین شد به خوبی نشان می دهد که آن چه برای آل سعود از اهمیت چندانی برخوردار نیست بحث مذهب است؛ چون در سال های پیش و هم اکنون حتی وهابی هایی را مانند العریفی مفتی وهابی مشهور می بینیم که فقط به دلیل انتقاد از حکومت روانه ی زندان شده اند.
2-  اعدام عالم دینی شیخ باقر النمر در واقع  به نوعی خودزنی آل سعود در زمینه های سیاسی- امنیتی محسوب می شود. این اقدام در نتیجه ی شکست های پی در پی عربستان سعودی در محورهای مختلف، لبنان، سوریه، عراق، بحرین و یمن و حتی در مسأله ی هسته ای ایران است.  در این زمینه به نظر می رسد که عربستان سعودی در پی بازچینی و بازسازی نقش خودش در منطقه و ترسیم چهره ی ضد تروریستی از این کشور است. کشوری که طلایه دار تأسیس مدرسه های دینی وهابی در سایر کشورهای مسلمان منطقه است، و آتش فتنه را به دامن سایر کشورها می انداخته امروز چگونه می تواند این ننگ را از چهره خود بزداید و خود را مبارز جبهه ی ضد تروریسم نشان دهد ؟
 
3- اعدام شیخ نمر نشان داد که عربستان تحمل شنیدن دیدگاه های مخالف را به هیچ عنوان ندارد چه رسد به این که مخالفان بخواهند سلاح حمل کنند، عربستان حتی در مقابل مبارزه ی آرام و منطقی مخالفانش دندان تیز نشان می دهد و می غرد و در پایان آن را با وحشیگری پاسخ می دهد. شیخ باقر النمر انتقاد های خود را به صورت علنی اعلام کرده بود  و فقط به دنبال احقاق حقوق شهروندی برای همه ی شهروندان عربستان سعودی بود. وی اعلام کرده بود که به هیچ وجه به دنبال خشونت نیست و خشونت طلبان را به دست حکومت خواهد سپرد.
4- با اعدام شیخ نمر، عربستان در واقع درب های جهنم را به روی خود گشوده است و به مخالفانش این اجازه را داده  که وقتی با خشونت مواجه می شوند، حق دارند دست به خشونت بزنند و رفتاری مانند آل سعود از خود بروز دهنددر واقع عربستان سعودی چه در مسائل داخلی و چه در حل مسائل بین المللی هیچ بابی برای مذاکره باقی نمی گذارد و می خواهد با شیوه ی ارعاب، خون و خون ریزی مدیریت کند؛ در همین راستا عربستان سعودی به کار گیری خشونت را به رسمیت می شناسد و همین را به عنوان مدل ارائه می دهند. مدل توحش !

با اعدام شیخ نمر، عربستان در واقع درب های جهنم را به روی خود گشوده است و به مخالفانش این اجازه را داده  که وقتی با خشونت مواجه می شوند، حق دارند دست به خشونت بزنند و رفتاری مانند آل سعود از خود بروز دهند

با دقت بر روی واکنش های عربستان سعودی در برابر مسائل داخلی و خارجی کشورش و حتی منطقه در می یابیم که هنگامی که آل سعود با مخافت مواجه می شود به جای مذاکره، قلع و قمع می کند و  انواع شانتاژ ها و تهمت ها را به طرف مقابل نسبت داده و راهی جز مقاومت برای طرف مقابل باقی نمی گذارد؛ در واقع عربستان سعودی از طرف مقابلش می خواهد که وی بر رویش شمشیر بکشد و  برای ادامه ی حیات سیاسی و حقوقی خودش بجنگد؛ این در حالی است که امروز کشورها ترجیح می دهند از راه کارهای مسالمت آمیز و گفت و گو به حل مسائل شان بپردازند.
5- حکم نهایی شیخ نمر، حکمی تعزیری بود که با احکام شرع و با محتوای دادرسی بین المللی و متعارف هم خوانی ندارد. لازم است توضیح دهم که سیستم قضایی عربستان سیستمی مستقل نیست و وابسته به دارالإفتاء است و مستقیماً تحت فرامین شاهنشاهی و وزارت کشور فعالیت می کند؛ بنابراین آئین دادرسی مدون،  با کتاب مشخص که مسایل کیفری، حقوقی، جزایی و خانواده در ان مطرح شده باشد درعربستان وجود ندارد؛ اما نکته ی جالب توجه دیگر این است که حکم شیخ باقر النمر تعزیری بود اما سلسله اتهاماتی که وی را با ان محاکمه کردند  دلائل برای اعدام وی نبود. دارالافتاء و قاضی باید تشخیص دهد که چه حکمی داشته باشد.
در چنین شرایطی به نظر می رسد که عربستان درطی چند سال اخیر به خصوص در بحران های خودساخته اش د ر حال غرق شدن تدریجی است؛ و در این میان به هر وسیله ای متوسل می شود و به آن چنگ می اندازد تا شاید بتواند خود را از این باتلاق بیرون بکشد؛ در مقاله ی آینده سایر دلایل اقدامات خشن عربستان را بررسی خواهیم کرد.


منبع : برگرفته از سخنان دکتر سید هادی سیدافقهی