در برابر آل سعود، پوتین باشید!

واکنش دولتمردان ما به کشتار ایرانی ها در تهران و عربستان توسط رژیم آل سعود را با واکنش دولت روسیه به "تهدید شدن امنیت خلبان روس توسط ترکیه" مقایسه کنید.

اعدام ناجوانمردانه، غیرانسانی و غیر اسلامی شیخ نمر به دست رژیم آل سعود با اعتراضات گسترده در ایران و جوامع مسلمان مواجه شده است. جایگاه علمی و مبارزاتی شیخ نمر بر کسی پوشیده نیست. وی در ماه می سال 2006، در آگوست 2008 و در مارس 2009 از سوی نیروهای امنیتی آل سعود بازداشت شد. این عالم شیعی در نهایت از سال 2012 تا آغاز 2016 در زندان های آل سعود به سر برد و به اتهام های واهی محکوم به اعدام شد و در نهایت به شهادت رسید.
علمای دینی، سیاستمداران و دولتمردان ایران با صدور بیانیه ها و پیام هایی این اقدام را محکوم کردند و تعدادی از جوانان و مردم خشمگین نیز راهی سفارت و دفاتر کنسولی عربستان در ایران شدند تا احساسات خود را در برابر اعدام شیخ مظلوم عربستانی به نمایش بگذارند. البته در این میان، برخی واکنش های احساسی و غیرمنطقی، فرصتی به دست آل سعود داد تا به خواسته و هدف از قبل پیش بینی شده خود دست یابد و یک جنگ روانی علیه ایران به راه بیندازد.
هرچند در بسیاری دیگر از کشورها هنگام تجمع مقابل یک سفارتخانه، حوادثی رخ می دهد اما به رغم کنترل اوضاع در ایران توسط پلیس دیپلماتیک، برخی کشورهای عربی فرصت یافتند تا در آستانه اجرای برجام با قطع یا کاهش روابط خود علیه ایران جوسازی کنند.
انتظار این است که پیش از تحرکات و واکنش های اینچنینی توسط برخی گروه های مردمی، دولتمردان با اتخاذ تدبیر مناسب برای تنبیه اقتصادی و سیاسی کشورهای مقابل، افکار عمومی کشورمان را اقناع و آرام کنند تا جامعه نیازی به تحرکات خشن احساس نکند.

سفارت امن عربستان در حوادث منا و جده!

ایرانی ها حوادث مشکوک و تلخی که شهریور و مهرماه امسال در موسم حج رخ داد را به یاد دارند. در این حوادث تقریبا 500 ایرانی بی گناه جان باختند. واکنش و تدبیر دولت ایران در این باره به چند مصاحبه و جلسه هم اندیشی با مقامات آل سعود محدود شد و مقامات دیپلماتیک و کنسولی عربستان در ایران با واکنش های آتشین از سوی مردم مواجه نشدند. البته شاید گروه های مردمی تصور می کردند که باید به انتظار تصمیمات سیاسی و اقتصادی دولتمردان بنشینند.
 
وزارت امور خارجه و برخی دولتمردان ایران که در جدال لفظی با کشورهای غربی از آنها خواسته بودند که "هرگز یک ایرانی را تهدید نکنند"، اما در جدال کشنده و مرگبار منا ترجیح دادند که در برابر کشتار 500 ایرانی اقدام بازدارنده و تهدیدآمیز اقتصادی و سیاسی انجام ندهند تا ثابت شود که تهدید شدن یک ایرانی نه تنها کار سختی نیست بلکه می توان پا را 500 پله فراتر گذاشت!
 
تجاوز به دو زائر نوجوان ایرانی در فرودگاه جده که اوایل امسال رخ داد نیز هرچند موجی از تنفر نسبت به رژیم آل سعود در افکار عمومی ایران به راه انداخت اما سفارت عربستان در خیابان "بوستان" همچنان آرام بود و بوی گل و بلبل می داد. تعداد اندکی از دولتمردان ایران هم در مصاحبه هایی سعی کردند به رژیم آل سعود بفهمانند که هرگز دو نوجوان ایرانی را تهدید نکنید!

تهدید ایرانی ها در وطن!

اسفندماه 1391 خبر کشته شدن یک شهروند تهرانی توسط یکی از مقامات دیپلماتیک عربستان در تهران بازتاب رسانه ای داشت. هرچند رژیم آل سعود، مست بودن این مقام سفارت عربستان در هنگام رانندگی را تکذیب کرد اما نتوانست افکار عمومی ایران را درباره این تکذیبیه قانع کند. آنچه جای تعجب داشت، امتناع آل سعود از پرداخت غرامت به خانواده این شهروند جان باخته در تهران بود.
 
جای تامل دارد که ایرانی ها نه تنها در کشور عربستان امنیت جانی و روانی ندارند بلکه امنیت آنها در داخل ایران نیز از سوی عوامل آل سعود تهدید می شود! یک ایرانی در حادثه ای مشکوک توسط یک مقام سفارت عربستان در تهران جان می دهد، دو ایرانی در فرودگاه جده با تجاوز جنسی ماموران رژیم آل سعود مواجه می شوند و 500 زائر ایرانی فقط در یک حادثه مشکوک جان خود را به طور دسته جمعی از دست می دهند! اما در آن حوادث، در و دیوار سفارت و ساختمان کنسولگری عربستان در تهران و مشهد بوی خاکستر و آتش نمی گیرد.

پوتین وار!

حال، واکنش دولتمردان ایران به کشتار ایرانی ها در تهران و عربستان توسط رژیم آل سعود را با واکنش دولت روسیه به "تهدید شدن امنیت خلبان روس توسط ترکیه" مقایسه کنید و توجه داشته باشید که خلبان روس کشته نشده بود بلکه فقط در معرض خطر و آسیب قرار گرفته بود.

پوتین به عنوان رئیس جمهور روسیه آنچنان امنیت اقتصادی ترکیه را به خطر انداخت و صادرات، توریسم و طرح های اقتصادی کلان آنها را فلج کرد تا اردوغان این نکته و پیام محکم را با تمام وجود درک کند که "هرگز یک روس را تهدید نکنید!"
روسیه هنوز هم برای آینده ترکیه مجازات های منطقی و مطابق با قوانین بین المللی دارد و احتمالا به زودی بخش های کشتیرانی و ترانزیت ترکیه با تهدید جدی از سوی روس ها مواجه خواهد شد.
مردم روسیه بلایی بر سر اقتصاد و جایگاه سیاسی و بین المللی ترکیه آوردند که تمام دنیا آموختند که روس ها تهدیدپذیر نیستند و تهدید شدن یک روسی هزینه سنگینی به دنبال دارد.

جنگ روانی آل سعود برای فرار از سقوط

چگونگی تنبیه اقتصادی و سیاسی آل سعود، موضوعی است که باید از سوی دولت و با مشارکت و مشورت صاحب نظران بررسی شود. قطعا نفت، گاز و انرژی می تواند جزو همین گزینه ها باشد. حتی تهدید صنعت گردشگری دینی این رژیم تروریستی موضوعی است که بلافاصله با واکنش عصبی آنها مواجه خواهد شد. ایران می تواند از طریق رایزنی های گسترده، برخی کشورها را قانع کند که امنیت عربستان برای پذیرش زائر و گردشگر به هیچ وجه مناسب نیست.
اعدام ناجوانمردانه شیخ نمر نیز برخاسته از عصبانیت و درماندگی آل سعود در برابر روشنگری ایران در فاجعه "منا" بوده است. آل سعود اکنون در موضع ضعف و شکست قرار دارد و مانند گروه تروریستی داعش که در آستانه سقوط دست به کشتار و ترور گسترده می زند، آل سعود نیز اکنون برای قدرت نمایی کاذب، نیاز به ایجاد فضای روانی به نفع خود دارد. بنابراین بهتر است ایران و ایرانی ها ضمن حفظ آرامش ظاهری خود، به روشنگری درباره فسادها، اختلاف ها و ضعف های اساسی موجود در رژیم آل سعود ادامه دهند.
رژیم آل سعود این روزها با علامت "دو شمشیر" خود برای ما خط و نشان می کشد، با شمشیر گردن شیعیان را می زند و در یک کلام، شمشیر را برای ایرانی ها از رو بسته است. اما دولتمردان و مردم ایران باید "سر بریدن با پنبه" را آنقدر هنرمندانه و مطابق با قوانین جهانی در برابر آل سعود در پیش بگیرند تا این رژیم دست نشانده آمریکا و غرب مقابل عقل، منطق و هوش سیاسی و اقتصادی ایرانی ها زانو بزند و سر از تنِ اقتصادش جدا شود.