نکات مربوط به آموزش نماز به کودک و تربیت کودک نمازخوان
فرزندان، امانتی الهی هستند که به پدر و مادر سپرده شده اند. قلب آنها در کودکی و نوجوانی پاک، ساده و بی پیرایه است، آن چنان که پذیرای هر نقش و روکننده به هر سو هستند. پس چه بهتر که از همان آغاز، نقش نماز را در دل و جان فرزند پدید آوریم و بدین گونه او را از گزند شیطان باز بداریم.
بی شک آنچه در نظام خلقت تحقق مى یابد، نیازمند مقدمات، زمینه ها و بستر مشخصى است که ظهور و تحقق آن ها بدون این تمهیدات غیرممکن است، تربیت الهى انسان نیز نیازمند مقدمات و زمینه هایى است تا والدین بتوانند در این امر موفق شده و فرهنگ نماز را در وجود فرزندانشان ماندگار کنند.
زمینه سازى و فراهم کردن شرایط و بهره گیرى از زمینه هاى مختلف مادى و معنوى، لازم است بیشتر در دوران کودکى و نوجوانى و قبل از سن بلوغ شرعى تحقق یابد تا والدین بتوانند در این سن فرزندانشان را با نماز و نحوه ارتباط با خدا آشنا سازند و گرنه در سن بلوغ و بعد از آن دچار مشکل خواهند شد.
زمینه هاى تربیتى نماز را به زمینه هاى بیرونى مانند محیط خانوادگى و رفتار و ب رخ ورد اطرافی ان با کودک و نوجوان و زمینه هاى درونى که مربوط به خود کودک و نوجوان است، می توان تقسیم کرد.
